BEDEL

hoşgeldin ufaklık!

Ezgi yüzüme şaşkınca bakarak "ne demek ben aslında bayılmadım?"

Masanın üzerinde duran annemin yaptığı vişne reçelinden bir kaşık alarak ağzıma attım

"Yusuf'un o bir kaç dakika bana yaşattıkları ,sonra şu bir anda ortaya çıkan "bay emir " ve alkolün etkisiyle bayıldım.Uyandığımda arabadaydım ama dünya etrafımda dönüyordu ve ben evi bulamadım.Oda beni evine götürmek zorunda kaldı ,adamın evininin ortasına kustum, tabi bu arada aklım bir gelip bir gidiyordu.Yanında çalışan bir kadın vardı.Tüh ya kadına teşekkür etmeyi unuttum.Neyse o kadını çağırdı sağ olsun benimle ilgilendi,beni yatağa yatırdı.Yani anlayacağın aklım bir gidip gelse de ne olup olmadığını biliyorum.Ayrıca şu çok sarhoştum hatırlamıyorum klişesinin yalan olduğunu da bizzat tecrübe ederek yaşadım en azından bende alkol o etkiyi yaratmıyor"

Çay koymaya ayaklandığım sırada "vay be bizim ev kuşu bir gecede neler yaşamış"

Yüzümü asarak "kendimi bu hale bir daha asla sokmam Ezgi bir daha asla olmayacak böyle bir şey tam bir rezalet,annemler duysa kalpten ölürler."

Ezgi gülerek "her genç kızın başına gelecek şeyler tatlım bunlar hatta sen geç bile kaldın." Yüzümü şişirerek "saçmalama Ezgi tanımadığım bir erkeğin evinde sabahladım ve o adam bana tecavüz edebilirdi. Neyse boş ver senin gecen nasıl geçti?

Ezgi çığlık atarak "harikaydı canım pistte gördüğüm çocuk yani Murat'la dans ederken mekandan ayrılmaya ve geceye başka bir yerde devam etmeye karar verdik. Mekanda seni aradım ama bulamadım bende çıkmış olabileceğini düşündüm.bilirsin böyle ortamlar pek sana göre değil canım ,biraz daha dışarıda takıldık ve sonra benim eve geçtik."

Ezgi yüzünde şuh bir ifadeyle "Harika bir gece geçirdim bir bilsen neler kaçırdığını,şu kendini kocama saklıyorum mantığını hiç anlamıyor,büyük aptallık"

Ezgi yine sinirlerimi germeyi başarmıştı

" ya benim öyle bir derdim yok Ezgi, henüz doğru erkek çıkmadı sadece karşıma neyse konuşmak istemiyorum"

Ezgi gülerek "benden kaçamazsın" O sırada kapı çaldı "kaçtım bile."

Kapıyı açtığımda simsiyah delici gözleri,hafif kirli sakalı,fit vücudu ve muhteşem gülümsemesiyle Baran duruyordu kendimi toparlamaya ve ondan etkilendiğimi belli etmemeye çalışarak

"senin burada ne işin var?" Cebinden çıkardığı telefonumla

"bunu unutmuşsun " Telefonumu elime aldım şarjı çoktan bitmişti.

"Allah kahretsin , allah kahretsin annemler meraktan deliye dönmüştür,nasıl unuttum ya" Keskin tok bir sesle

"bence senin gibi ufaklıklar hiç içmemeli"

"bu seni hiç ilgilendirmez"

İnatçı bir sesle "hayır Ada ilgilendirir sözde en yakın arkadaşın seni taciz etti ve sen kendini koruyamadın bir daha kendi bu duruma sokmanı istemiyorum"

Son söylediği sözle beni çileden çıkarmıştı."Sen kimsin ya kim? Yanında çalıştığımı mı zannediyorsun,yoksa abim misin ,babam mısın sevgilim misin söylesene"

Derin bir iç geçirdi ellerini havaya kaldırdı

"tamam ateşkes ilan ediyorum en azından bu kadar zahmetime karşılık bir kahve ikram edersin değil mi?"

Oflayarak "bak teşekkür ederim,keşke telefonu şu senin yanında duran ızbandut gibi adama verseydin de bu kadar zahmete girmeseydin"

Bir an durdum benim evimi nereden bulmuştu "bana baksana sen, sen beni nereden buldun,evimi nerden biliyorsun psikopat mısın sen!"