BEDEL

Ateşin Kızı/ bir bölüm

Bir çocuğun rüyasında bazen

Bulunur kaybolmuş bir bilya

Kiraz ağaçları sallanır

Güvercinler uçuşur havada

Ataol Behramoğlu

Dürbünde gördüğü kişiden hoşlanmayan Ezgi "bir dakika üzerimi giyinip geliyorum" diyerek doğruca sehpaya yöneldi. Hard diski ve bilgisayarı alarak yatak odasına götürdü.Dış kapıya yöneldi kapıyı açtığında Arif karşısındaydı.Bu adamdan artık daha fazla nefret ediyordu.

"ooo kimleri görüyorum,hoş geldin" zorlada olsa gülümseye bilmişti.

"beni çoktandır ihmal ediyorsun bir uğramak istedim"

"gel içeri" kapıyı iyice açtı

"duştan çıktım ben yeni geldim sayılır işten"

Acaba bir şeyden mi şüphelenmişti,şüphelendiği neydi acaba ama Adem'le alakalı olduğunu sanmıyordu yada şu eline geçirdiği bilgileri fark etmiş olamazlardı.

Tepeden tırnağa Ezgi'yi süzen Arif

"seni çok iyi gördüm bütün hastane asaletinden güzelliğinden bahsediyor"

Ezgi "öyle mi ne kadar güzel" bornozunun yakalarını düzeltti

"sana kahve yapayım mı" Arif başını sallamakla yetindi

Mutfağa yöneldi kahve makinasının tuşuna bastı bir fincan çıkardı yanına şeker koydu,her zamanki gibi yanına ikram edecek bir şey yoktu. Fırat'ta oda pek abur cubur sevmiyorlardı.Kahve hazır olduğunda içeri girdiğinde Arif, Ezgi ve Fırat'ın fotoğraflarını inceliyordu.Kahveyi sehpaya koydu onun geldiğini fark eden Arif

"onu çok seviyorsun değil mi?"

"evet hemde çook"

"o yüzden psikoloğunu görmeye bile gelmiyorsun değil mi alınıyorum bari insan arkadaş olarak uğrar"

"senle pek iyi anılarımız yok biliyorsun Arif"

"sen iyi ol da gerisi önemli değil hala atakların devam ediyor mu?"

Atakların devam etmediğini ona söyleyemezdi şüphelenmesine ve babasının her hareketini takibe almasına neden olmak istemiyordu.Şuan bile gizli bir denetim için buraya babası tarafından gönderilmişti.

"ara sıra biliyorsun hayatım hiç kusursuz olmadı bundan sonra da olmayacak ama Fırat bana çok iyi geldi.Sonra ilk başlarda güç olsa da resime fotoğrafa geri dönmek ilk sergimi açmış olmak, babamın ve Fırat'ın bu konudaki büyük desteği sonra şu yeni iş fikri çalışmanın bana iyi geleceğini hiç tahmin etmezdim.Bir kaç ay sonrada medyaya geçmeyi düşünüyorum Gündüz abiden öğreneceğim çok şey var. Altan daha küçük olduğuna göre o büyüyene kadar işlere sahip çıkmak gerekiyor. Kısacası büyüyorum galiba Arif Fırat'ın ve babamın sayesinde"

Arif kuşkulu gözlerle Ezgi'de ki değişimi izliyordu denetimi kaybetmelerinin iyi bir fikir olmadığını biliyordu ama dikkatleri üzerlerine çekmek istemiyorlardı.Denetimi sırasındaki kullandığı birkaç ilaç ve teknikle Ezgi'nin kazadan önceki hafızasının geri gelmesini engellemişlerdi.bu ilaçların tek kötü tarafı depresyon mutsuzluk getirmesiydi.Ama bunu göze almak zorundaydılar.Muhtemelen Ezgi şimdi ilaçları azaltmış yada bırakmıştı az önceki ifadelerinde bunu anlamıştı.

"Bir akşam yemek yiyelim"

"sevinirim"diyebildi Ezgi sadece. Arif gitmek için ayaklandı o sırada kapı çaldı Ezgi içinden