BEDEL

tutsaklığa son verme!

Ada

Onun sesini duymamla elimdeki birkaç kirli tabak yere düşmüştü.İlk hayal gördüğümü zannettim çünkü geldiğimden beri duyduğum her sesi,uzaktaki bir adamı ona benzetiyor,rüyalarımda hep onu görüyordum. Yanına gidip boynuna sarılmamak için kendimi zor tuttum onu sıcaklığını,göğsünde uyumayı çok özlemiştim.Ama kendimi tutmam gerekiyordu.Güçlükle birkaç geri adım attım ve bir anda yine aklımda bana söylediği yalanlar geldi

"Ne oldu dilini mi yuttun? Seni bulamayacağımı mı sandın ha?Beni bırakabileceğini mi sandın?Söylesene bana. Sen cehenneme gitsen peşinden gelirim,seni benden kimse alamaz,sen bile"

söylediği her söz aslında bir tehditti. Son sözleri duymamla vücudum iyice gerilmişti

" Artık yeter ,bırak peşimi, senin yalanlarından,bana yaşattıklarından ,başıma gelenlerden bıktım usandım artık."

Sessizce yanıma yaklaştı yanağımı okşadı,dokunuşu tüy gibiydi,incitmekten korkar gibi

" iki haftada ne kadar zayıflamışsın,ufacık kalmışsın sevgilim"

Yavaşça dudaklarını boynumda yüzümde ve dudaklarımda gezdirmeye başladı.Dokunuşunu,öpüşünü özlemiştim beni sevmesini o beni öptükçe bütün yaşadıklarım aklıma geldi ve birden onu ittim

"bir yalancının beni öpmesini istemiyorum, bana dokunmasını istemiyorum"

"saçmalama artık ikimize de acı çektirmekten vazgeç senin için ne kadar zorsa benim içinde o kadar zor bu durum ama her şeyi halledeceğim"

"senin palavralarına karnım tok Baran Karlıdağ bu dağ başında beni nasıl buldun bilmiyorum ama hiç bir şey değişmeyecek ben kısa sürede İstanbul'a döneceğim ve boşanacağız"

Boşanma kelimesi onu çılgına çevirmişti ama oda benim gibi kendini güçlükle tutuyordu

"böyle bir şey asla olmayacak"

"ben davayı açayım da bak nasıl oluyormuş gör"

"senle beni boşayacak bir hakimde avukatta tanımıyorum"

"emin ol ben bir tane bulurum her avukatı satın alamazsın ya"

Sıkıca kolumdan tuttu bütün parmakları kolumu bir mengene gibi sıkıyordu

"boşanmayacağız anladın mı? Biz seninle Antalya'ya döneceğiz, ben işlerimi toparladığımda ailenin yanına gidip her şeyi anlatacağız, onların kalplerini yeniden kazanacağız, Kısa sürede beraber İstanbul'a döneceğiz ve asla ayrılmayacağız"

O kadar güvenimi sarsmış beni o kadar kırmıştıki sözleyidiği hiçbir sözün değeri sanki kalmamıştı

"sana inanmıyorum, güvenmiyorum, bana yalan söyledin, beni kandırdın, ailenin yaptıklarından hiç bahsetmedin Aslı'dan bile bahsetmedin çok aşıktın değil mi ona çok güzel kadınmış neden ayrıldınız anlatsana "

Aslı'yı duymasıyla yüzü allak bullak oldu

" saçmalama Ada artık ölmüş gitmiş bir kadınımı kıskanıyorsun şimdide" bir anlık dalgınlığından yararlanarak kolumu güçlükle kurtardım

"artık beni rahat bırak lütfen beni kendi ellerinle öldürüyorsun gün gün bak görmüyor musun halimi daha ne istiyorsun benden canımı mı? "

tezgahın önünde duran büyük bıçağı aldım karnıma dayadım

"benim artık olan bitene dayanacak halim kalmadı ya beni rahat bırakırsın yada ben bu tutsaklığa bir son veririm"

Ada