BEDEL

kokunu

4 yıl önce

Gözlerimi açtığımda üzerimde büyük bir ağırlık vardı kafamı doğrultmaya çalıştım ama bu imkansızdı

"lütfen yardım edin"

bir adam sürünerek yanımıza doğru geliyordu.Bizden mi yoksa o psikopatın adamları mı olduğunu anlayamadığım için çevreme bakınmaya ve kendimi koruyacak bir şey bulmaya çalıştım ve Baran'ın elindeki silahı gördüm güçlükle uzandım ve elindeki silahı aldım.Adam hamlemi görmüş olacak ki

"korkulacak bir şey yok yenge ben Mahir güvendesin"

"bize yardım et lütfen"

Mahir Baran'ı üzerimden kaldırmaya çalışırken nereden geldiğini anlamadığım Fırat

"Ada iyi misin?" girdiğim şokla başımı sallayabildim.

Fırat ve Mahir Baran'ı üzerimden kaldırdıklarında Baran'ın kanlar içindeki gömleğini gördüm ve o zaman durumun ne kadar ciddi olduğunu anlayabildim.Doğrulduğumda kan banyosuna girmiş gibi her yanımın kan olduğunu fark ettim.Ben olayları anlamaya çalışırken Fırat yanıma geldi

" Ada iyi misin?Ada"

Kendimde konuşacak gücü bulamıyordum ne olmuştu bize böyle benden ses çıkmayınca Fırat bir şeylerin ters gittiğini anlamış olacak ki yüzüme sert bir tokat attı ve o an sevdiğim adamın bir ölü gibi yattığını gördüm o zaman gerçekten gördüm.

"Baran beni bırakma lütfen"

ayağa kalkıp yanına gitmek istedim ama ayağa kalkacak dermanım yoktu sanki biri bacaklarımı kesip bir yerlerle fırlatmıştı.Sürünerek Baran'ın yanına gittim başını göğsüme dayadım

"buradayım bir tanem lütfen beni sensiz bırakma Baran lütfen hadi beni bırakamazsın lütfen sevgilim"

alnına bir öpücük kondurdum ağlamaktan Baran'ın yüzünü bile göremiyordum.

"ambulans nerede kaldı yetişemeyecekler Fırat bir şeyler yap Baran öldü değil mi? ondan sesi çıkmıyor?öldü değil mi?"

"hayır"

elindeki ceketi Baran'ın yarasına bastırdı

"sen bunu tut yapabilirsin değil mi? ambulansı çağırdım ama zaman kaybediyoruz ben arabayı getireceğim"

benim girdiğim şoktan çıkmadığımı gören Fırat kolumdan tutarak sarstı

"bak Ada sana ihtiyacım var abimi kurtarmak için yardım et topla kendini"

Koşar adım oradan uzaklaştı

Bense öyle sözde yaraya tampon uyguluyordum ama korkunç bir rüyadan her an uyanabilecekmişim gibi hissediyordum içinde bulunduğum duruma o kadar yabancıydım.sanki ruhum bedenimden çıkmış ve uzak bir köşeden olanları izliyor gibiydi.Ne kadar geçti bilmiyorum ama Fırat arabayı getirdi Mahir'in yardımıyla Fırat'ı arabaya taşıdı ama ben yerimden kımıldayamıyordum

"Ada hadi Ada gitmemiz gerekiyor"

Hemen yerimden fırladım Baran'ın başını kaldırarak usulca yanına iliştim başını dizlerime koydum.

Gözyaşlarımı sildim "lütfen dayan benim için çocuklarımız için diren"

Fırat arabayı hızla sürüyor korna çalarak yol açmaya çalışıyordu sonunda hastaneye varabilmiştik onu ellerimden alışlarını çaresizce izledim.onu hızla ameliyathaneye doğru götürürken ben araba koltuğunda öylece arkasından bakmakla yetindim.