ADA
Birkaç saniye bakıştık gözleri buz gibiydi başımı salladım.Odadan çıktım peşimden de Fırat geldi
"senin için çok korktu Ada çok korktuk aldırma siniri geçince düzelir."
Başımı salladım "seni eve bıraktırayım"
"gerek yok ben giderim"
"Ada bak zor bir gün geçirdin zaten lütfen"
"hayır dedim biraz yalnız kalmak istiyorum çocukları eve yollat sen"
"abim daha öfkelenecek"
"şu an inan hiçbir şey umurum da değil abinin öfkesi de"
Arkama bakmadan hastaneden ayrıldım.taksiye atladığım gibi eve gittim.yol boyunca aklımdaki tek şey yaşadıklarımdı.Dün gece onlarca insan gözlerimizin önünde ölmüştü.Sadece eğlenmek için,sadece birkaç saatliğine olsa da neşelenmek için oraya gelen insanları gözlerini kırpmadan öldürmüşlerdi.Elim çantama gitti.Telefonumdan haberlere bakmak istemiştim ama telefonumun şarjı çoktan bitmişti. Eve girdiğimde yorgunluktan,kederden,acıdan yığılacak gibi oldum.Ayakkabılarımı çıkarmaya uğraşırken,hem ayakkabılarımın hemde bacaklarıma kan sıçradığını gördüm.Kim bilir kimlerin kanıydı.Kim bilir kaç insanın,kaç ailenin evi cayır cayır yanıyordu bugün.
BARAN
Fırat içeri girdiğinde ters ters baktı
"hayırdır Ada nerede"
"kovdun ya o da gitti"
"ben kimseyi kovmadım onun iyiliği için"
"kız çok korktu abi çok"
"bende korktum tamam mı?ben her ölüye o olmasın Allah'ım diye dua ederek baktım.yaşadıklarımı bir ben biliyorum birde Allah"
"kim götürdü onu?"
"tek başına gitti"
Yataktan doğrulmaya çalıştım Fırat embesil gibi davranmasa olmazdı bu kadar olaydan sonra Ada'yı nasıl tek gönderirdi.
"abi dur bir sakin ol"
"ne sakin olacağım lan nasıl tek gönderirsin"
"abi arkasına adam taktım merak etme evin önünde de güvenlik tedbiri aldırdım Ada fark etmeden izleyecekler"
Tekrardan yatağa yattım "başından söylesene"
ADA
Bir haftadır yemek yiyemiyordum,yediğim her şeyi istemsizce çıkarıyordum.Çocukları hastayım bahanesiyle birkaç dakika görüyordum,yataktan çıkacak, kolumu kaldıracak takatim kalmamıştı.Uykuysa haram olmuştu.Gözlerimi kapattığım anda o anlara geri dönüyordum.Yüz elli insan ölmüştü.Günlerdir o tanımadığım insanların hayat hikayelerini okurken tekrar tekrar yaşadıklarıma,onların yaşayamadıkları hayata,hayallerine bakıp bakıp ağlıyordum.
FIRAT
Ada bana vekalet vermişti.Bir haftadır yapılması gereken her şeyi yapmaya her cenazeye yetişmeye çalışıyordum.Davayı bizim hukuk servisi takip edecekti.Kulüple ortaklığı fes etmiştik. Tamamen kahve konseptiyle devam edecektik.3 gündür mekan bulmaya çalışıyordum.En iyi 3 dükkanı belirleyip Ada'ya sunacaktık.Telefonum çalıyordu.Meşgule atmaya niyetlenirken Eva 'nın aradığını görmemle telefonu açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL
Romanceeserin tüm hakları @duman2014 'e aittir. BARAN VE ADA'NIN HİKAYESİ YENİDEN YAZILIYOR :) BURADA OLAN PARMAK KALDIRSIN AŞK İÇİN NE KADAR İLERİ GİDERSİN? "Öyle mi benim küçük karıcım demek kendini öldürmeyeceksin" Sesi duymamla kapıya dönmem bir oldu...