BEDEL

fragman bitti!

Baran

İki saattir yoldaydık ve ne Ada'ya nede Fırat'a ulaşabilmiştim. Selim'e Serdar'ı aramasını söyledim.Ters giden bir şey vardı.Selim Serdarı aradı

"Alo Serdar, Fırat abi sen misin" telefonu Selim'in elinden aldım

"telefonlarıma neden çıkmıyorsun lan Ada'ya neden ulaşamıyorum"

"Abi kötü haberlerim var"

derin bir nefes aldım kesin Ada'ya bir şey olmuştu

"bana bak Ada'ya bir şey mi oldu?"

"abi Ada evden korumasız çıkmış arabasını eski Beykoz fabrikalarının olduğu yerde bulduk.büyük ihtimalle kaçırıldı"

"ne demek kaçırıldı evden yalnız çıkmasına nasıl izin verirler ben talimat vermedim mi asla yalnız çıkmayacak demedim mi?"

"çocuklara senin çağırdığını yalnız gelmesini istediğini söylemiş onların olanlardan haberi yokken çıkmış evden"

"peki benim neden en son haberim oluyor"

"abi kötü bir olay yaşadın ve emin olmadan sana söylemek istemedim"

İki saatlik yolumuz kalmıştı ve o yol bir türlü bitmek bilmiyordu.Ada'yı kim kaçırabilirdi ki,neden kimdi bunlar bu kadar sistematik bir planı kim yapabilirdi.Niyeti bana zarar vermekse bunu uçakta da yapabilirdi.

Ada

Araba bir süre göremediğim bir yolda ilerledi.Adamlara çeşitli sorular sormama rağmen bir türlü bana cevap vermiyorlardı.Ne kadar süre gittik bilmiyorum ama sonunda araba durmuştu,arabanın kapısı açıldı ve iki adam koluma iki yandan girerek beni indirdiler.Orman gibi bir yerde olmalıydık çünkü bir sürü kuş sesi ve ağaçlara özgü çeşitli uğultular vardı.ben ortamdaki sesleri anlamak için yavaş hareket ederken adamlardan biri

"yürüsene fahişe" beni çekiştirdi

"bırakın beni ne istiyorsunuz"

"kes sesini yürü"

onların itelemesiyle yürümeye başladım,bir yere girmiş olmalıydık.Çünkü arkamızdan demir kapı sesi geldi.

Bir ses "korkma Ada güvendesin,son günlerinin tadını çıkar"

"kimsin ne istiyorsun benden"

"bu kadar aceleci olma ufaklık beni zaten tanıyorsun"

Flaş patlaması gibi bir şey oldu ve ardından ses kesildi.

Baran

Fırat, Selim ve Serdar bizim eski depoda oturmuş bir ipucu arıyorduk.Adanın telefon kayıtlarında son konuştuğu kişiyle alakalı bir ipucu bulamamıştık.Yer yarılıp içine girmişti sanki.

" kapıdaki görevliler geldi mi buraya? "

"hayır abi çağırmadım evde çocuklar Ada'nın annesi babası var"

"yeni bir güvenlik timi kurun o adamlarla yer değiştirsin Selim sen yeni timin başında evde olacaksın bir saniye bile ayrılmayacaksın tek bir saniye bile ve diğer adamlar buraya gelsin"

"abi çocukların bir suçu yok hepsi bizim çocuklar"

"benim emrime nasıl uymazlar karım bilmediğim adamların elinde ve hiçbir ses yok bunun nasıl bir şey olduğunu biliyor musun?"

Telefonuma gelen mesaj bildirim sesiyle cebimdeki telefonu çıkardım ve açtım bir sandalyede elleri ayakları ve gözleri bağlanmış bir kadının fotoğrafı vardı.Fotoğrafı büyüttüm,resimdeki kadın Ada'ydı ben fotoğrafı incelerken bir mesaj daha geldi.