BEDEL

yaşamla-ölüm

ADA

"sakın sesini çıkarma"

Arkamdaki kişiye yüzümü döndüğümde Meryem'i karşımda buldum.Eliyle sus işareti yaptıktan sonra beni tuvalete sürükledi.

"neler oluyor"

"şşşş sessiz ol"

etrafına bakındı.

"ne arıyorsun?"

"saklanabileceğimiz bir yer , aşağıda 6 tane yüzü maskeli adam var sağa sola ateş açtılar çok sayıda ölü var"

"ne diyorsun sen aman Allah'ım"

Korkudan, şoktan elim ayağım titremeye başladı

"bana bak Ada saklanmamız lazım buradan sağ çıkmak istiyorsak saklanmamız gerek"

telaşla sağa sola bakındık aşağıdan inleme sesleri geliyordu ve ayak sesleri,tuvalette pencere yada gizlenebileceğimiz bir yer yoktu.

Havalandırma boşluğunu göstererek fısıltıyla

"buraya gireceğiz,hem sessiz hem sakin olmalıyız"

Başımı sallamakla yetindim.Meryem klozetin kapağını kapattı ayakkabılarını çıkararak üstüne çıktı kapağı yokladı,biraz zorlansa da kapağı açtı ve güç bela yukarı tırmandı içeri girdiğinde beni çağırdı sesler yaklaşıyordu ve olumsuz anlamda başımı salladım yapamayacaktım. Bacaklarımın titremesinden tek bir adım atacak gücüm yoktu.

FIRAT

Aslında niyetim başka bir yere gitmekti bu akşam için ama yengem çağırınca gidip abimin nefret ettiği yeni mekanı görmek istedim,niyetim o kızla felan tanışmak değildi.

Sadece Ada'nın her ne olursa olsun yanında olacağımı bilmesini istedim.Onu anlayabiliyordum,abimin yokluğunda neler yaşadığının en büyük tanığı olmuştum.

Kulübe yaklaştıkça radyo çekmeyince telefondan bir şeyler dinlemek istedim ama telefonun sinyalide yoktu.

Trafik allak bullak olmuştu.Siren sesleri kulakları sağır edecek cinstendi.Trafikte bir anda sıkışmıştı.

Polis farklı yönlere yönlendirme yapınca arabanın camını indirdim.

"neler oluyor memur bey?"

"bir terör saldırısı var hemen buradan uzaklaşın"

"terör mü?"

"evet lütfen can güvenliğiniz için boşaltın geri dönün"

"ama yengemi almaya gidiyordum"

"nerede yengeniz?"

"clup İstanbul'da"

"saldırının ikinci adresi ne yazıkki orası beyefendi hastanelere baksanız iyi olacak"

"siz ciddi misiniz?"

Sorduğum sorunun aptallığının farkındaydım ama insan böyle zamanlarda ne söylemesi ne yapması gerektiğini bir türlü bilmiyordu.Şimdi ne yapacaktım.

"beyefendi lütfen geri dönün hastanelere bakın"

"benim oraya gitmem gerekiyor anlamıyor musunuz?"