BEDEL

ben onun benimle yaşamasını istiyorum

Baran

Ada'yı görmek bana hiç iyi gelmiyordu o yüzden bir an evvel şirketten ayrıldım.Karnı büyümüştü yanakları pembeleşmiş ayrı bir güzelleşmişti.Onu dosyalarla görünce kan beynime sıçramıştı.Yeşim'e böyle bir şey yapmayı aklımdan bile geçirmiyordum sadece işten kovacak alması gereken tazminatı vermeyecektim.Ama Ada'ya emir vermesi Ada'nın da salak gibi onun emirlerini yerine getirmesi beni deliye çevirmişti.

Yeşime unutamayacağı bir ders vermek şart olmuştu.o yüzden Serdar'ın soruşturmalar sırasında bulduğu şirket bilgilerini para karşılığı satmak ve benim kişisel harcama faturalarımı şişkin göstererek kendi hesabına para aktardığı bilgisini kullanmaya karar verdim.Kimse benim aileme ve benim karıma saygısızlık yapamazdı.Eve vardığımda öğlen güneşi bütün evi doldurmuştu güneşlikleri çektim hayatım bu kadar karanlıkken güneşe bile tahammülüm yoktu benim kalbimdeki güneş çoktan batmıştı.

Kendime içki koydum midemi bastırması içinde meyve tabağı hazırladım.Dolaptaki eriği görünce aklıma yine Ada geldi istemsizce güldüm.Geçenlerde evin önündeki korumalar gece 3te telefon açmışlar ve Ada'nın erik aşerdiğini söylemişlerdi.Hamilelikle beraber o kadar güzelleşmişti ki bugün onu öpmemek sarılmamak için kendimi zor tutmuştum.Hele gözleri dolup ağlayınca kıyamadım onu sıkıca sarıp "beraber her şeyi düzeltebiliriz" dememek için çok çabaladım.Hemen buralardan gitmeliydim ara ara gelip çocuklarımı görür vakit geçirirdim ama Ada'ya dokunamadan bu şehirde bir dakika daha kalamazdım.Selim'i arayıp uçağı hazırlatmasını yarın sabah İspanya'ya uçacağımı söyledim.

Kapı zilinin çalmasıyla ayağa kalktım yine başımın belası Selim gelmişti kesin.

Kapıyı açmamla karşımdaki kişiye inanamadım.Gözlerimi birkaç defa kırptım alkolün etkisiyle belki de sanrılar görmeye başladım.Fırat karşımdaydı.Yakasından tutarak içeri fırlattım yerde kendisini toparlamasına fırsat vermeden eğilip yüzünü karnını yumrukladım

"Allah belanı versin senin,Allah belanı versin.niye geldin lan!hayatımın içine nasıl ettiğini görmek için mi?it seni!mutlu musun sen kaçarsın nasılsa kimin senin için ne bedeller ödeyeceğini düşünmeden"

"Abi lütfen abi" artık yumruk atmaktan bile yorulmuştum ağzı burnu kan içindeydi dudağı ve kaşı açılmıştı ama tek bir kere karşılık vermedi

"özür dilerim abi"

"neyin özrü lan!bu işlerin şakasının olmadığını bilmiyor muydun? Mafyayla iş yapmak nedir sen beni kimlerle muhatap ettin, ailemizi bu işlere nasıl sokarsın nasıl bizleri küçük düşürürsün? ,senin yüzünden karımı kaybettim lan.Ada bana boşanma davası açtı. mutlu musun?hangi yüzle geldin"

Fırat

Uçaktan iner inmez Selim beni karşıladı ve yol boyunca yokluğumda olan biten her şeyi anlattı abim iyice dağılmıştı ve her şeyin sorumlusu bendim ama köpek gibi pişmandım ama burada kalsaydım beni kesin öldürürlerdi ben yaşamak istiyordum.

Abimin yaşadıkları için çok üzgündüm Ada'nın bu kadar fevri olacağını abimi terk edebileceğini ve abimin perişan olacağını hiç aklıma getirmemiştim.Eve vardığımda abim perişan haldeydi gözlerinde öfke,hayal kırıklığı vardı evet ama hepsinden daha baskın bir şey vardı: acı! Onun yüzünde daha önce bu ifadeyi gördüğümü hiç hatırlamıyordum.Aniden beni yakalarımdan tuttu çekti ve yere fırlattı yara olmayan eliyle yumruklar attı vücudumu tekmeledi.tek yaptığım yatışmasını beklemekti.Biraz sakinleştiğinde viski şişesini aldı kafasına dikti yaralı elinden kan damlıyordu

"ben o kızı çok sevdim lan mutlumusun hayatımda ilk defa bir kızı çok sevdim"

Yerden kalktım "abi çok üzgünüm ben böyle olacağını hiç düşünemedim. "