My girl, my boy

Family Reunited

Enjoy reading nalang po...

MjBlue(",)

*###*#*#*###**

"GLEAAA!!!!" Tili nito.

" Andrew? Ikaw ang nagdukot sa amin?" Tanong niya agad.

" Hoy anong akala mo sa akin? Kidnapper?" Angal ni Andrew.

" Eh sino?" TAnong niya. " At bakit ka nandito?"

"Friend.. Diba matagal mo nang gustong makilala ang.."

HIndi natapos ni Andrew ang sasabihin dahil nakatuon na ang pansin ng lahat sa paparating ng matandang babae na nakawheelchair...

"Mama?" Wika ni Alma. Napatingin si Glea sa kanyang ina... Bigla itong tumayo at sinalubong ang nakawheelchair na babae..

"MAMA!!! IKAW NGA!!! BUHAY KA MAMA!!! Huhuhu.. Akala ko di na kita makikitang muli..mamama..." Umiiyak na wika ni Alma.

"Alma anak ko.. kaytagal na panahon na hindi tayo nagkita. Hindi ka nawala sa isip ko.. Lagi kong iniisip kung nasaan na kayo? Kung may tinirhan ba kayo.. Nak ko.. Miss na miss na kita..." Umiiyak na wika din ng matanda...

"Mabuti naman po ang kalagayan namin ma... May bahay po kami at may trabaho naman ang asawa ko diba?" Anito.

Lumapit din si Cesar sa kanila.. " Mama..." Sabay nagmano ito.

" Cesar... Maraming salamat sa pag-aalaga at pagmamahal mo sa anak ko..." Wika ng matanda.

" Mahal ko po si Alama ma kaya dapat lang po ibuhos ko ang pag-aalaga at pagmamahal ko sa kanya." Sagot naman ni Cesar.

" Mga anak.. Siya ang lola Zenaida niyo..." Pakilala ni Alma.. " Ma ang mga apo niyo.. Si Allen. si Glenn at si Glea..." Wika niya.

" Mga gwapo at maganda naman ng mga apo ko.." Wika nito.

"Ate Alma..." Tawag ng isang babaeng kararating lang din...

Pag-angatng tingin ni Alama.. " Janice? Janice ikaw ba yan?" Tanong niya.

" Oo ate..>" Sabi nito.

Agad na tumayo si Alma at niyakap niy ang babae. Kay tagal na nilang hindi nagkitang magkapatid. Ilang taon na ang nakaraan.

"Janice.. Akala ko hindi niyo na kami babalikan.. Akala ko kinalimutan niyo na kami.." Wikani Alma.

" Walang araw na hindi ko kayo inisip ate.. Walang araw na hindi ko ninais makauwi dito at puntahan kayo... Pero hindi namin kayo mahanap... " Wika ni Janice.

" Naasign kasi si Cesar sa isang malayong probinsya... kaya umalis kaming lahat dito sa maynila at sumama kung saan siya nililipat." Wika ni Alma.

"Ate... si Glydel?" Tanong niya...

Tumingin si Alma kay Glea na puno ng pagtataka sa kanila... Nakatitig sin si Janice sa kanya... " Ate.. Siya na ba? Siya na ba si Glydel ate? " Tanong nito.

Tumango si Alma... Dahan-dahang lumapit si Janice kay Glea.. Tumutulo ang luha nito habang nakatitig pa rin sa kanya.. " Glydel.. Glydel anak ko..." Wika nito.

Si Glea naman ay naguguluhan, kinakabahan.. " Nay anong ibig sabihin nito? Anong sinasabi niya nay?" Tanong ni Glea.

" Glydel anak ako ang mama mo..." Sabi ni Janice.

" Nay.. Anong to? Ayoko ng joke na to? " Mangiyak-ngiyak na wika ni Glea. " Hindi Glydel ang pangalan ko!!!" Wika ni Glea.

"Anak siya ang mama mo.. ang tunay mong ina..." Wika ni Alma sa kanya.

" Hindi!! Hindi nay!! Ako si Glea!! Ako si Glea.. anak niyo ako nay diba? Nay..." Ani Glea.

" I'm sorry Glea..." Umiiyak na wika ni Alma.

" No!! No!!! HIndi totoo!! Hindi totoo!!!" Sigaw ni Glea sabay takbo papalabas ng bahay.

" Glea!! Glea bumalik ka dito!!!" Tawag ng kanyang nanay.

"Glydel... Anak ko.. Glydel..." Umiiyak na tawag din ni Janice. " Ate.. Bakit wala pa rin siyang maalala? huhuhu..." Tanong ni Janice sa kapatid.