Vampire High

Chapter 5: Her First Day

Chapter 5: Her First Day

Pagkarating sa school dormitories ay inasahan ko na ang laglag pangang reaksyon ko.

Mayroong dalawang malalaking buildings na siyang nagsisilbing dorm para sa lahat ng estudyante. Ang sa kanan ay sa mga lalaki at 'yung sa kaliwa naman 'yung sa aming mga babae.

Nang makapasok kami ni Ulvia ay halos mangintab ang mata ko dahil sa ganda.

"Hmmm, sa room eleven ka ng thirtieth floor." sabi niya habang nakatingin sa student record ko kaya binalingan ko siya ng tingin.

"Thirtieth floor?! Bakit ang taas?!" gulat na tanong ko. Oh my, ganoon ba kataas 'tong building na 'to? What the heck?!

"Duh, Xhiena! Marami ang estudyante ng Vampire High. Sa tingin mo, ilan ang floors ng building na 'to?" sabi niya.

"Ilan?" tanong ko habang hindi parin makapaniwala.

"It has seventy floors."

Nalaglag ang panga ko. Puwedeng puwede ng pasukan ng langaw kahit na anumang oras.

Seriously?! Ganoon karaming floors? Ibang klase talaga ang eskwelahan na 'to.

Nakita ko na lang napailing si Ulvia dahil sa naging reaksyon ko nanaman.

"Tara na nga!" sabi niya sabay hila sa akin sa glass elevator.

Muntik na akong lumuhod para magpasalamat sa nag-imbento ng elevator. Dahil kung walang elevator, baka wala na akong mga paa ngayon dahil sa pag-akyat sa hagdan. Jusko lord, thirtieth floor ba naman!

Narinig namin ang pagtunog ng elevator kasabay ng pagbukas ng pinto. Naunang lumabas si Ulvia na nakatingin parin sa papel at sumunod naman ako sa kaniya.

Kakaibang vibe naman ang naramdaman ko nang marating namin 'yung sinasabing thirtieth floor. Kahit na ang elegante parin ng hallway na dinadaanan namin kung saan sa magkabilang gilid ko ay may mga pinto na may mga nakaukit na numero, feeling ko masusuka ako sa isiping sobrang taas ng kinaroroonan namin ngayon.

"Xhiena, saan ka pupunta? Dito na 'yung kwarto mo." sabi ni Ulvia sabay turo sa isang pinto kaya nabalik ako sa kasalukuyan at lumampas na pala ako. Tangeks naman, Xhiena. Nakahinto na siya sa harapan ng isang pintong may nakaukit na numerong eleven.

"Sige na, magpahinga ka na muna. Bukas na ang first day mo. Tandaan mo lahat ng sinabi ko sa'yo, Xhiena. At sana maging magkaibigan tayo. Good luck bukas." sabi niya tapos ngumiti nanaman siya malapad. May binigay din siya sa akin na isang susi. Iyon daw 'yung susi ng kwarto.

"Thank you talaga para sa ngayong araw, Ulvia. Ngayon, medyo nagkaroon na ako ng lakas ng loob para tanggapin ang mundong 'to." sabi ko at tinanguan niya lang ako.

"Wala 'yun. Besides, you're the first human I've ever encountered, and I can see that you have a kind heart. Next time, ikuwento mo naman sa akin ang tungkol sa mundo ninyo." sabi nya at agad naman akong napatango.

"Oo naman!"

"Okay then. Sige na, magpapahinga na rin ako. Kita tayo bukas, ah!" sabi niya at nagsimula ng naglakad pabalik.

Naiwan naman ako rung nakatayo parin sa harapan ng pinto. Huminga muna ako ng malalim saka ko iyon binuksan.

Sobrang ganda, gaya ng inaasahan ko. Ang ganda ng kulay white at gray na interior ng buong kwarto. Pang-mayaman talaga ang dating. Kahit na hindi naman ako mayaman. Sobrang layo sa bahay na inuupahan ko dati. Mayroong isang malaking queen size bed, na parang kasiya yata ang limang tao dahil sa sobrang laki nun. Tapos may walk-in closet din, isang bathroom at may isang couch tapos isa ring flat screen T.V.