TSM23

354 13 0
                                    

©Ayana P.O.V©

Nasa klase ako ngayon. It's been three days since it happen humingi ng pasensya si Ciedney kasi wala daw siyang maalala at halata din itong nahihiya sa ginawa kahit ena assure namin ito na wala itong kasalanan.

Anyare ba?

Bakit ba ito parang wala sa sarili diba? Si Paula wala din raw siyang maalala.

(。ì _ í。) gusto ba nilang patayin ako?

Ses! Over acting akong mag isip. Tsk! Tsk! Sino naman kung meron?  Oo nga mayaman ang Mom and Dad ko peru nasa Mythical Academy ako money is the last option to kill me. Duh??

Nakatukod ang dalawa kung kamay sa aking mukha at nag isip ako ng malalim.

"Okay class dissmiss"

Haaaayyyy!! Salamat wala man lang akong naintindihan. Nilingon ko ang upuan ni Acaila ilang araw ko na ba siyang di nakikita. Umalis na ang dalawa kung kaklase. Masama parin ang lasa nila sa akin.

Napatingin ako sa pinto.

Nanlamig ang katawan ko ng makita kung sino ang nakatayo doon.

Ang masungit na si Flare.

At seryoso itong nakatitig sa akin.

"Ahm!!"

Ala na speechless na ang loley! niyo.

Sa isang iglap lang ay nasa katabi ko na siya at zero expression parin siya.

Nakatayo na si gwapong nilalang ngayon sa harap ko.

Oh! Di napalunok nalang ako. Σ>―(〃°ω°〃)♡→

"weak!"

Napatingala ako sa labi niya wow! Di ko nakitang bumukas yun ah! Di ba siya marunong magsalita ng marami para siyang bata na nag practice palang magsalita.

Nakatitig lang siya sa akin. Ako naman eh siempre ne iling ako nemen. Hahaha.

"Ako ba ang tinawag na weak?" turo ko sa sarili ko.

Nang bigla niya akong hilain at kinaladkad palabas ng classroom

"Arayy!! tekaaaa... ano ba?"

Pigil ko sa kamay niya.

(╥╯﹏╰╥)ง ang harsh! po niya.

"Shut up! Weakling"-----Flare

Diretso parin ang mukha niya habang hila hila niya ako.

"Saan ba tayo pupunta?"

Di na siya sumagot.

Hanggang sa makaabot kami sa lugar na maraming puno. Walang kasabi sabi lumipad si Mamang suplado sa taas ng puno at comfortable na umupo sa isang malaking sanga habang nakasandal sa puno.

Habang ako nakatingala sa kanya.

"Ahmmm kamahalan masyado po kitang tinitingala" may iritasyon kong pagkasabi.

Hindi niya ako pinansin, Kaya I just rolled my eyes at akmang tatalikod at iwan siya.

Syet. Laking gulat ko nang hinarangan ako ng apoy!

"Ahhh ayaw ko pang masunog!!!!!!!"
Natataranta kung sigaw.

"Then stop acting stupid I'm not going to kill you cause if I can you're already six feet below the ground"

The Support MagicTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon