You're hired

Chapter 53 - Dad is back

Chapter 53 - Dad is back

[Jessica's POV]

Nag-ikot ikot pa kami at talagang nag-enjoy kami sa mga nakikita namin. Nag-picture din kami do'n sa wall na puro bulaklak.

Bigla namang nag-ring 'yong phone ko. Oh? Tumatawag si Dad.

"Oh? Dad? How are you?"

"I'm prefectly fine. Where are you? Bakit ang ingay?"

"Ah, pumunta po kami ni Tristan sa flower festival."

"Oh."

"Wala po ba kayong ginagawa? Bakit tumawag ka? Miss mo na ko 'no?"

"May surprise ako."

"Huh?"

"Guess who's coming home." Ohmy!

"Ugh! You are?!"

"Yep!"

"Ohmygod, Dad! Finally! Kailan?"

"I'm actually at the airport right now."

"What?!"

"Today is my flight."

"Ugh! Dad! I'm so excited!"

"Me yoo, Jessica. See you very soon."

"Yes Dad!"

Woah! Uuwi na si Dad! Pero teka, pinalayas nga pala ko.

So ibig sabihin, uuwi na din ako?

"Have a safe flight Dad. Tawagan mo agad ako kapag nakalapag na 'yong eroplano."

"Sure. I love you."

"I love you Dad." Binaba ko na tapos tinignan ako ni Tristan.

"Your Dad?"

"Uuwi na siya." I smiled pero nakatingin lang siya at siguro 3 seconds bago siya ngumiti.

"That's great. I'm sure you missed him."

"Oo naman. Dalawang taon ko siyang hindi nakita eh."

"So it means, babalik ka na din sa inyo?"

"Ah.. oo. Diba kasi.. pansamantala lang naman talaga dahil pinalayas ako ni Tita Almira? Nako, I'm sure magpapanggap nanamang mabait 'yon  and anytime, tatawag 'yon para pauwiin ako."

"Eh di hindi ko na matitikman 'yong mga luto mo? The house will feel empty again dahil aalis ka na." Ugh. Nagpapaawa ba siya? Hahaha! Ang cute!

"Ugh! Tumigil ka nga!" Natatawa kong sabi. "In the first place, pansamantala lang naman talaga diba? Don't worry, pwede pa din naman akong dumalaw do'n eh. Pwede pa din akong pumunta para lutuan ka." I smiled pero nakasimangot naman siya. Haha!

"Haha! Tristan--"

"I know."

"Nandito pa naman ako oh? Hindi pa nga ako umaalis eh! Lika na!" Hinila ko na siya at napahawak ako ng mahigpit sa braso niya dahil bigla akong nahilo.

"Oh? Are you okay?"

"Hm. Nahilo lang. Siguro kasi, ang daming tao saka mainit."

"Dito na muna tayo." Gumilid kami tapos binilhan niya ko ng mineral water.

"Thank you."

"Gusto mo bang umuwi na tayo?"

"Hindi! Okay lang ako. Sayang naman kung aalis na agad tayo."

Naglakad-lakad na ulit kami at nakakita kami ng flower crown, ang ganda! Kinuha naman niya at isinuot sakin.

"Wow, I saw a goddess in broad daylight." Biro niya.