A dream

22.what's going on?

....το επόμενο πρωί....

KATHERINE'S POV

Ανοίγω τα μάτια μου και ο χώρος στον οποίο βρίσκομαι δεν είναι σίγουρα το σπίτι μού , μου είναι γνωστό αυτό το μέρος , απλά δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά αυτή την στιγμή.Γυρνάω το κεφάλι μου και τότε βλέπω δίπλα μου τον Σόν να κοιμάται και συνειδητοποιώ πως είμαι στο σπίτι του .Γιατί βρίσκομαι εδώ?Τι έγινε χθες?Το μόνο που θυμάμαι από χθές το βράδυ είναι ότι πήγα στο πάρτι και καθόμουν με την Κριστίν ,πως κατέληξα εδώ?

Ξαφνικά ο Σόν κουνάει λίγο το κεφάλι του και μετά από λίγο ξυπνάει .Τα μάτια του είναι πρησμένα από τον ύπνο , το ίδιο και τα χείλη του που έχουν μια απόχρωση ανάμεσα στο ρόζ και το ροδί .

-Σον , γιατί είμαι εδώ?Τον ρωτάω αμέσως μπερδεμένη και εκείνος στρέφει το βλέμμα του σε εμένα.

-Δεν θυμάσαι τι έγινε χθές?

-Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ήπια λίγο παραπάνω.Λέω και εκείνη την στιγμή καταφέρνω να θυμηθώ τι έγινε το προηγούμενο βράδυ.

...throwback...

....

Ο Σον έχει έρθει και μου μιλάει , βέβαια δεν καταλαβαίνω τίποτα...

Με πιάνει από το χέρι και με πηγαίνει προς στην πόρτα.

-Που με πάς ?Τον ρωτάω με νυσταγμένο ύφος.

-Θα σε πάω σπίτι , δεν είσαι σε θέση να γυρίσεις μόνη σου.

-Θέλω να πάω στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ.Του λέω με το ίδιο ύφος που είχα και πρίν.

-Σε παρακαλώ Κάθριν , συνεργάσου λίγο μαζί μου.Λέει ο Σον ξεφυσώντας και προχωρώντας προς το αυτοκίνητό του , χωρίς να αφήσει το χέρι μου.

Ο Σον μου ανοίγει την πόρτα των πίσω καθισμάτων και με αφήνει μέσα , ενώ αυτός πηγαίνει στο κάθισμα του οδηγού.Εμένα με παίρνει ο ύπνος κατευθείαν και στην συνέχει δεν αντιλάμβανομαι καν ότι έχουμε φτάσει μέχρι που ο Σον με πιάνει σε στύλ νύφης και με βάζει μέσα στο σπίτι του.

Μόλις φτάνει στο δωμάτιό του , με ακουμπάει πάνω στο κρεβάτι ,όμως εγώ δεν ξαπλώνω , μένω καθιστή και τον κοιτάζω.

-Γιατί δεν κοιμάσαι?Με ρωτάει

-Δεν νυστάζω.Του απαντάω με ένα πιο ναζιάρικο ύφος.

-Ξέρω οτι νυστάζεις , είσαι πτώμα .Λέει και γελάει λίγο προς το τέλος

-Ναι όμως δεν θέλω να κοιμηθώ.

-Εντάξει , εαν κοιμηθώ κι εγώ, θα πέσεις για ύπνο?Με ρωτάει γλυκά και χαριτωμένα.

-Καλά.Του απαντάω και ξαπλώνει δίπλα μου.

...τέλος throwback...

-Οο..νομίζω θυμήθηκα .Του λέω .

-Ευχαριστώ που με μάζεψες.Προσθέτω και του χαμογελάω , ενώ εκείνος κάνει το ίδιο.

-Μην με ευχαριστείς , δεν θα σε άφηνα μόνη σου .

-Σόν ... νομίζω πως πρέπει να μιλήσουμε.

-Ναι Κάθριν, δεν μπορώ άλλο μακρυά σου , σε παρακαλώ συγχώρεσαί με , το ξέρω ,σου φέρθηκα απαίσια και δεν σε εμπιστ...Δεν τον αφήνω να τελειώσει και αρχίζω να τον φιλάω , δεν μπορούσα να συγκρατηθώ , το έκανα χωρίς να το σκεφτώ καθόλου.

Ο Σον ξαφνιάζεται με την κίνησή μου , όμως ανταποκρίνεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.Το φιλί μας είναι τόσο γλυκό ,αλλά και παθιασμένο ταυτόχρονα.Μου είχε λείψει η αίσθηση των χειλιών του πάνω στα δικά μου.Δεν μπορώ να του είμαι θυμωμένη , τον αγαπώ και δεν αντέχω χωρίς εκείνον.

-Σ'αγαπώ .Του λέω ανάμεσα στα φιλιά μας και νίωθω οτι χαμογελάει. και μετά από λίγο σταματάμε για να πάρουμε ανάσες.

-Δεν θέλω να σε ξαναχάσω.Λέει και με το χέρι του πάει τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.

-Δεν θα με ξαναχάσεις.Λέω και ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου , καθώς τα χέρια του χαϊδεύουν την πλάτη μου και τους γοφούς μου και εγώ έχω τυλήξει τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του.Μου είχε λείψει αυτή η αίσθηση που έχω όταν είμαι μαζί του.

Τα χείλη του κατευθύνονται προς τον λαιμό μου γαργαλώντας τον και αφήνοντας τα σημάδια των φιλιών του στο δέρμα μου.Το χέρι του βρίσκει το κούμπωμα του φορέματός μου και με μία κίνησή του , μου το κατεβάζει ...

...το απόγευμα...

Χαίρομαι που τα ξαναβρήκα με τον Σον , ξέρω πως με αγαπάει , βέβαια ακόμη δεν έχω καταλάβει πως του πέρασε από το μυαλό οτι εγώ δεν κάνω το ίδιο, δεν θα ασχοληθώ όμως άλλο με αυτό το θέμα , τελείωσε.

Ξαφνικά , ακούω το κουδούνι της πόρτας και πηγαίνω προς τα εκεί για να δω ποιος είναι και βλέπω τον Κάμερον . Δεν πρόκειται να του ανοίξω , δεν θα κάνω πάλι αυτό το λάθος , έχω αρχίση και τον φοβάμαι μετά από αυτό που μου έκανε.

Ανεβαίνω στον δεύτερο όροφο του σπιτιού μου και κοιτάζω από το παράθυρο και τότε βλέπω ένα αυτοκίνητο να σταματάει και να βγαίνει από αυτό η Νικόλ.Τέλεια...και οι δύο τρελοί στο ίδιο μέρος...