54.Really?

141 25 9
                                    

Ακούγεται ο ήχος του κινητού μου και βλέπω στην οθόνη του πως κάποιος μου έστειλε μήνυμα.Τότε βλέπω έναν άγνωστο αριθμό και από περιέργεια το ανοίγω.
Το μήνυμα γράφει:
Κάθριν , ο Χάρη είμαι .Απλά πήρα καινούριο κινητό επειδή μου χάλασε το προηγούμενο και άλλαξα αριθμό.Ήθελε να σε ρωτήσω εάν γίνεται να συναντηθούμε αύριο το απόγευμα;
Εγώ:
Εεμμ νομίζω πως δεν έχω κάτι να κάνω άυριο οπότε μάλλον μπορώ.

Πληκτρολογώ γρήγορα την απάντησή μου και αφήνω το κινητό στο τραπέζι που βρίσκεται λίγο πιο πέρα.Ο Σον το κοιτάζει καθώς το αφήνω και μετά κοιτάζει εμένα.
-Όλα εντάξει;Με ρωτάει και εγώ γνέφω καταφατικά .
-Χάρη ήταν.Του λέω εφόσον θα με ρωτούσε έτσι κι αλλιώς και εξάλλου , δεν θέλω να νομίζει ότι του κρύβω κάτι.Μόλις τώρα τα βρήκαμε και δεν θέλω να τσακωθούμε.
-Αα εντάξει.Μου απαντάει ο Σον και μου χαρίζει ένα όμορφο χαμόγελο.Τον συμπαθεί πλέον , αφού εάν δεν υπήρχε εκείνος , μπορεί ο Σον να μην ζούσε τώρα , γιατί τον είχε βρει χτυπημένο και αμέσως τον πήγε στο νοσοκομείο.
...
Τα χείλη του Σον φιλάνε το σώμα μου , κάνοντας με να ανατριχιάζω με κάθε του φιλί και να νιώθω πεταλούδες στην κοιλιά μου .Μετά από λίγο , το στόμα του επιστρέφει στο δικό μου , ενώ τα χέρια του κατευθύνονται προς το κούμπομα του σουτιέν μου...
...Το επόμενο πρωί...
Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω δίπλα μου τον Σον να κοιμάται ακόμα .Το χέρι του είναι τυλιγμένο γύρω από την μέση μου.
Ξαφνικά , το πρόσωπό του αγριεύει κάπως και γυρνάει το κεφάλι του από την άλλη πλευρά.Μάλλον θα βλέπει κάποιον εφιάλτη.Εκείνη την στιγμη , καθώς κοιμάται,ακούγεται μια λέξη από το στόμα του .Στην αρχή δεν καταλαβαίνω τι λέει , μετά όμως το λέει ξανά και συνειδητοποιώ πως είπε Κάμερον.Γιατί το είπε αυτό ;Έχω να μάθω "νέα"του Κάμερον από τότε που είχε έρθει στο σπίτι και μου είχε δείξει εκείνες τις φωτογραφίες  του Σον να φιλιέται με μια κοπέλα.
Το χέρι μου ακουμπάει πάνω στον ώμο του και τον χαϊδεύω απαλά.Αμέσως το πρόσωπό του ηρεμεί και ανοίγει τα μάτια του.
-Σον , είσαι καλά;Τον ρωτάω μόλις ξυπνάει και εκείνος μόλις με βλέπει χαμογελάει.
-Ναι μια χαρά είμαι ,μην ανησυχείς.Μου απαντάει γλυκά.
-Καθώς κοιμώσουν είπες δύο φορές το όνομα "Κάμερον" και φαινόσουν αναστατωμένος , είσαι σίγουρα καλά;Τον ρωτάω , αφού ξέρω πως δεν είναι εντάξει.
-Καλά είμαι ...αλήθεια.Δεν θέλω να ανησυχείς για εμένα.Λέει και με χώνει στην αγκαλιά , καθώς τα ζεστά του χέρια τυλίγονται γύρω μου και αρχίζει να με φιλάει.Το φιλί μας είναι παθιασμένο και νιώθω τόσο όμορφα κάθε λεπτό που βρίσκομαι μαζί του.Ο Σον απομακρύνεται για λίγο , ώστε να βρούμε τις ανάσες μας.
-Μου είχες λείψει.Λέει κοιτάζοντάς με στα μάτια και έγω παρατηρώ τα δικά του .Το χρώμα των χειλιών των χειλιών είναι πιο έντονο , εξαιτίας του φιλιού μας και τον κάνουν να δείχνει ακόμα πιο ωραίος από ό,τι είναι. Βασικά ..είναι απλά υπέροχος.Δεν απαντάω , απλά του χαμογελάω και τον φιλάω ξανά .Τα δάχτυλά μου μπλέκονται στα μαλλιά του και τα χέρια του χαϊδεύουν το σώμα μου.

...Το απόγευμα...
-Λοιπόν , τι νέα ; Πως είσαι;Με ρωτάει ο Χάρη .
-Μια χαρά ...εεμμ έχω και κάτι να σου πω.Τού λέω και σκέφτομαι ταυτόχρονα τον τρόπο με τον οποίο θα του το πω.
-Αα ωραία .Είναι καλό ή κακό όμως;Με ρωτάει περιμένοντας την απάντησή μου .
-Εεμμ ...εξαρτάται πως θα το πάρεις εσύ.Του λέω χωρίς να έχω αποφασίσει πως θα του το πω ακριβώς.
-Έχεις αρχίσει να με τρομάζεις , μπορείς απλά να μου πεις τι συμβαίνει;...Ωωχχ όχι , μην μου πεις...Λέει σαν να έχει καταλάβει τι θέλω να του πω.
-Πες μου ότι δεν τα ξαναβρήκες με τον Σον.Λέει κάπως εκνευρισμένος , πηγαίνοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου λίγο πιο πέρα και ακουμπάει ένα από τα σημάδια που έχει αφήσει ο Σον στον λαιμό μου.
-Εεε... Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω αυτή την στιγμή , αφού βλέπω τον Χάρη , ο οποίος φαίνεται πως θεωρεί οτι έχω κάνει την μεγαλύτερη βλακεία της ζωής μου.
-Μα γιατί βρε Κάθριν το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;Λέει απογοητευμένος και ξεφυσάει.
-Χάρη , ο Σον μου τα εξήγησε όλα .Ο Κάμερον τον είχε αναγκάσει να με απατήσει .
-Και πως είσαι τόσο σίγουρη για αυτό; Ο τύπος θέλει απλά να είναι μαζί σου και σου είπε την πρώτη δικαιολογία που του ήρθε στο κεφάλι.Με κάθε ευκαιρία που του δίνεται σε απατάει.Σκέψου λογικά έστω και για μία φορά.Λέει ο Χάρη νευριασμένος .Από την μία πλέυρα έχει ένα δίκιο , όμως από την άλλη , πιστεύω τον Σον , δεν τον έχω ικανό να μου πει ψέματα για να είμαστε μαζί.
-Τέλος πάντων ...πάω μισό λεπτό στο μπάνιο.Του λέω και σηκώνομαι από την καρέκλα.Πηγαίνω προς την πόρτα του μπάνιου της καφετέρειας , στην οποία βρισκόμαστε και μπαίνω μέσα .
Μόλις μπαίνω , σοκαρίζομαι από αυτό που βλέπω...

A dreamWhere stories live. Discover now