A dream

31.Sorry...

Τα χείλη του Χάρη ενώνονται με τα δικά μου , αφήνοντάς με έκπληκτη από την κίνηση του , εγώ όμως δεν έχω αισθήματα για αυτόν , αλλά ακόμη και να είχα δεν είμαι έτοιμη για καινούρια σχέση , έτσι δεν ανταποκρίνομαι στο φιλί του και απομακρύνομαι από εκείνον.Από την αμηχανία που νιώθω αυτή στιγμη αποφεύγω να τον κοιτάξω και σκύβω το κεφάλι μου.

-Εεμ...συγγνώμη παρασύρθηκα , δεν το ήθελα , ειληκρινά δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό.Λέει ο Χάρη , ενώ μπορώ να καταλάβω πόσο άβολα αισθάνεται αυτή την στιγμή όπως κι εγώ.

-Δεν πειράζει...ας το ξεχάσουμε απλά.

-Ναι ...εγώ καλύτερα να φύγω , γιατί θα πάω να συναντήσω έναν φίλο μου και έω ήδη αργήσει.Λέει ο Χάρη την , καθώς σηκώνεται όρθιος και κατευθύνεται προς την πόρτα για να φύγει.

Αφού τον χαιρετάω , πηγαίνω στην κουζίνα και βάζω νερό σε ένα ποτήρι , κάθομαι σε μια καρέκλα και προσπαθώ να επεξεργαστώ στο μυαλό μου τι έγινε πριν λίγο.Δεν περίμενα ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο ανάμεσα σε εμένα και τον Χάρη , τον ξέρω από όταν ήμασταν έξι χρονών .Τον γνώρισα στο σχολείο , όταν πηγαίναμε στην πρώτη τάξη.Δεν ήξερα κανέναν από τους συμμαθητές μου στην αρχή και δεν είχα φίλους , διότι ήμουν πολύ ντροπαλή .Στην τάξη καθόμουν μόνη μου και στα διαλείμματα απλά στεκόμουν όρθια και κοιτούσα τα παιδιά που έπαιζαν .Κάποια μέρα , ένα αγόρι με καστανόξανθα μαλλιά και πράσινα μάτια ήρθε προς το μέρος μου και μου συστήθηκε , μου είπε πως τον λένε Χάρη και με ρώτησε εάν θέλουμε να γίνουμε φίλοι , εγώ εννοείται πως δέχτηκα.Από τότε γίναμε αχώριστοι φίλοι και δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ τόσα χρόνια που είμαστε κολλητοί .Στην  συνέχεια άρχισα να έχω αισθήματα για εκείνον , όμως σύντομα σταμάτησε να μου αρέσει , γιατί κατάλαβα πως δεν είναι από τα αγόρια που ερωτεύονται...Δυστυχώς , πάψαμε να βλεπόμαστε όταν μετακόμισα στο Λος Άντζελες για να πραγματοποιήσω το όνειρό μου να γίνω τραγουδίστρια...βέβαια ίσως η ζωή μου να ήταν πιο ήρεμη αν δεν είχα έρθει εδώ.

Ξαφνικά , ακούω το τηλέφωνό μου να χτυπάει και χωρίς να δω ποιος είναι το σηκώνω.

-Καλημέρα Κάθριν .Ακούω την φωνή του Σον να λέει και κατευθείαν μετανιώνω που δεν είδα ποιος με καλούσε πριν απαντήσω στο τηλεφώνημά του.

-Θέλεις κάτι?Τον ρωτάω ψυχρά , αντί να του το κλείσω στα μούτρα.

-Έχεις κάτι ?Λέει ο Σον .

-Όχι , μια χαρά είμαι , γιατί το λες αυτό?Τον ρωτάω με το ίδιο ύφος που είχα και πριν.