A dream

49.what are you doing here?

KATHERINE 'S POV
Ανοίγω τα μάτια μου με δυσκολία και νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά.Βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο με λευκούς τοίχους και βασικά όλα τα πράγματα και τα έπιπλα έχουν αυτές τος αποχρώσεις.Είμαι σε νοσοκομείο μάλλον.Γιατί όμως είμαι εδώ ;Τι έγινε;Έχω αρχίσει και αγχώνομαι , αφού δεν θα θυμάμαι τίποτα από την στιγμή που ο Κάμερον μου είχε δείξει τις φωτογραφίες του Σον που φιλιώταν με μια κοπέλα .Θυμάμαι επίσης να τσακώνομαι με τον Σον , αλλα τίποτα παραπάνω μετά από αυτό.
Τότε συνειδητοποιώ πως ο Σον κάθεται σε μια καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι που βρίσκομαι και το χέρι του κρατάει το δικό μου , καθώς τα δάχτυλά του το χάιδεύουν απαλά.Με κοιτάζει στα μάτια και έχει ένα χαμόγελο ανακούφισης στο πρόσωπό του.Εγώ τον κοιτάζω χωρίς να ξέρω τι συμβαίνει και απλά στέκομαι ακίνητη.
-Σον , γιατί είμαι εδώ;Τον ρωτάω .
-Πριν από περίπου δύο ώρες , καθώς τσακωνόμασταν , έχασες τις αισθήσεις σου και σε έφερα στο νοσοκομείο.Μου απαντάει και μπορώ να καταλάβω πως είναι αγχωμένος , όπως κι εγώ .Εκείνη την στιγμή , κοιτάζω το χέρι του , το οποίο κρατάει ακόμη το δικό μου .Μάλλον βρίσκεται εδώ αρκετή ώρα.
Εκείνη την στιγμή , ενώ κοιτάζω τα χέρια μας , παίρνω το δικό μου από εκεί , αφού δεν μου είναι εύκολο να ξεχάσω αυτό που μου έκανα , διότι τον αγαπάω και δεν μπορώ να πιστέψω με απάτησε.

...ένας χρόνος και εφτά μήνες αργότερα...
Ο ήχος του κουδουνιού της πόρτας ακούγεται κι εγώ κατεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά για να την ανοίξω.
Μπροστά μου εμφανίζεται ο Τζάστιν ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου , εγώ ανταποδίδω κατευθείαν στο φιλί του και τα χέρια μου τυλίγονται γύρω από τον λαιμό του , καθώς τα δικά του είναι στη μέση μου.
Φιλιόμαστε εδώ και κάτι λεπτά και ακόμη δεν εχω προλάβει να κλείσω την πόρτα .
Εκείνη την στιγμή νιώθω την παρουσία κάποιου πίσω από τον Τζάστιν , δηλαδή στην είσοδο του σπιτιού μου.
Πριν απομακρυνθώ από τον Τζάστιν για να δω ποιος είναι , τον καταλαβαίνω από την φωνή του καθώς βήχει ψεύτικα για να μας διακόψει.
Εγώ γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Σον , ο οποίος μας κοιτάζει προσπαθώντας να κρύψει την ενόχλησή του , δεν το καταφέρνει όμως και πολύ καλά , εφόσον τα χείλη του πιέζονται μεταξύ τους από τα νεύρα του.
-Ίου , έλεος , τουλάχιστον κλείνετε την επόμενη φορά την πόρτα .Λέει ο Σον προσποιούμενος ότι δεν το πείραξε που με είδε να φιλιόμουν με τον Τζάστιν , ακόμη κι αν το ξέρει πως είμαστε μαζί.Εγώ τον κοιτάζω και ξεφυσάω για να ηρεμήσω.
-Σον , τι κάνεις εδώ;Τον ρωτάω αγνοώντας το προήγουμενο σχόλιό του , γιατί δεν έχω καθόλου όρεξη να τσακωθώ μαζί του.
-Ήρθα να πάρω την Μπέλλα , μην μου πεις πως απαγορεύεται και αυτο;Η Μπέλλα είναι η κόρη μας και είναι ενός χρονών.Παρά λιγό να την χάσω τότε που λυποθίμησα , αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά .Βέβαια , μόλις βγήκα από το νοσοκομείο , εγώ και ο Σον πήραμε διαζύγιο .Εκείνος δεν το ήθελε , όμως είχε χάσει την εμπιστοσύνη μου πια σε αυτόν και δεν θα άντεχα άλλο να ανησυχώ συνεχώς για το αν μου λέει την αλήθεια , απλά κουράστηκα .Πέρασα ωραίες και άσχημες στιγμές μαζί του και δεν μετανιώνω για όσα συνέβησαν μεταξύ μας , αλλά φαίνεται πως δεν ήταν γραφτό να είμαστε μαζί.
-Σου είχα πει πως η νταντά θα σου την έφερνε , δεν χρειαζόταν να ερθεις.Του λέω εκνευρισμένη .Κάθε φορά που η Μπέλλα είναι να πάει στον Σον , αποφεύγω να την πάω εγώ εκεί ή να έρθει ο Σον εδώ , γιατί δεν εχω όρεξη να τον βλέπω.Βέβαια όταν πρέπει να την φέρω πίσω , συνήθως πηγαίνω εγώ να την πάρω και αναγκαστηκά βλέπω και τον Σον και προσπαθώ να μην τσακώνομαι μαζί του όταν είναι και η Μπέλλα μπροστά.
-Ναι , αλλά δεν είχα τι να κάνω και σκεύτηκα να περάσω εγώ να την πάρω ...να σε δω και λίγο.Λέω και κλείνω για ένα δευτερόλεπτο τα μάτια μου για να χαλαρώσω μετά από αυτά που μου λέει με το σπαστικό του ύφος.
-Πάω να την φέρω.Λέω και γυρνάω από την άλλη πλευρά κατευθυνόμενη προς την σκάλα και έχοντας βρει μια ωραία δικαιολόγια για να τελειώσει η συζήτησή μας.Δεν πρέπει όμως να κάνω και πολλή ώρα , διότι μπορεί μέχρι να επιστρέψω να έχουν πλακωθεί.
Παίρνω την Μπέλλα στα χέρια μου και πιάνω την τσάντα , στην οποία έχω βάλλει κάποια από τα ρούχα της και κατεβαίνω ξανά κάτω.
Μόλις την βλέπει ο Σον , ένα ωραίο χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του ,την παίρνει κατευθείαν στην αγκαλιά του και της δίνει ένα μεγάλο φιλί στο μάγουλο.
Στην συνέχεια φεύγει και καθώς βγαίνει από την πόρτα με κοιτάζει στα μάτια σαν να θέλει να μου πει κάτι .