A dream

36.

...Σηκώνω το χαρτί από το έδαφος και βλέπω να γράφει κάτι παράξενα πράγματα , είναι σαν κάποιου είδους σημειώσεις που θα του είχε γράψει κάποιος προφανώς.Στο χαρτάκι γράψει:
Σου έχω πει τι πρέπει να κάνεις , θα είναι δική σου αρκεί μόνο να ακολουθήσεις αυτά που έχουμε συνενοηθεί , όμως έχουν αλλάξει μερικά πράγματα στο σχέδιο, γι'αυτο..
Το χαρτί ήταν σκισμένο στην μέση και δεν ξέρω τι λέει στην συνέχεια , αλλά τι σημαίνουν όλα αυτά ; και τι δουλειά είχε αυτό το χαρτί στην τσέπη του Χάρι , έχω αρχίσει και μπερδεύομαι.
Ξαφνικά ακούω τον ήχο του τηλεφώνου μου και εγώ το σηκώνω.
-Γεια Σον.
-Γεια αγάπη μου , πως είσαι;
-Μια χαρά , εσύ;
-Και εγώ καλά είμαι , ήθελα να σε ρωτήσω εάν κοίταξες καθόλου για το νυφικό.
-Θα πάω το απόγευμα μάλλον με την Κριστίν .
-Αα ωραία , θα κάνεις τίποτα τώρα;
-Εεμ όχι , πήγα να πάρω έναν καφέ και τώρα πηγαίνω στο σπίτι μου.
-Αα οκ , θέλεις να έρθεις σπίτι μου ;Είναι και ο Τζακ εδώ.
-Εντάξει , έρχομαι .
....
Είμαι στο αυτοκίνητό μου και οδηγώ αυτή την στιγμή.Στο δρόμο για το σπίτι του Σον, πριν φτάςω , περνάω κάθε φορά από ένα μέρος ερημικό που μοιάζει κάπως με δάσος , βασικά είναι σαν αυτό που βλέπω στους εφιάλτες μου , απλά λίγο πιο μικρό.Επίσης απο εκεί περνάει και ένα ποταμάκι και γι'αυτό και μια γέφυρα.Μόλις την διασχίζω , βλέπω κάτι παράξενο .Στο τοιχάκι που υπάρχει στα πλάγια της γέφυρας , στην μία μεριά είναι ένα σκοινί δεμμένο σε μια πέτρα που εξέχει εκεί και αυτό κρέμμεται από την πλευρά που βρίσκεται το ποτάμι.
Αφήνω το αυτοκίνητό μου στην άκρη και κατευθύνομαι προς τα εκεί .
Στέκομαι μπροστά από το τοιχάκι χωρίς να καταλαβαίνω γιατί ακριβώς υπάρχει αυτό το σκοινί.Τότε σκύβω το κεφάλι μου και φρικάρω με αυτό που αντικρίζω .
Στο σκοινί αυτό ήταν δεμμένος ένας άνθρωπος από τον λαιμό , νεκρός και κρεμόταν πάνω από τα νερά του ποταμού που έτρεχαν. Εγώ με το που το βλέπω τρομάζω και πηγαίνω πίσω στο αυτοκίνητο και πατάω γρήγορα το γκάζι .
Δεν πρόσεξα σχεδόν καθόλου το πρόσωπο του πτώματος και ούτε θέλω .Μα πως κατέληξε εκεί , σίγουρα αυτοκτόνησε , όμως γιατί πήγε μέχρι εκεί για να πεθάνει;Τέλος πάντων , δεν με ενδιαφέρει αυτό .Ίσως έπρεπε να καλέσω την αστυνομία , αλλά θέλω πρώτα να το πω στον Σον.
Φτάνω στο σπίτι του και χτυπάω την πόρτα του.Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο Σον έχει ήδη ανοίξει την πόρτα και μπαίνω μέσα .Ο Σον με φιλάει για λίγο και μετά πηγαίνουμε προς την βεράντα.
-Κάθριν , είσαι εντάξει;Δείχνεις κάπως χλωμή.Λέει ο Σον κοιτώντας με στα μάτια και διακρίνω στο ύφος του μια δόση ανησυχίας.
-Εε όχι και πολύ καλά.Του απαντάω ειλικρινά.
-Κάθριν , έγινε κάτι ; Μην με αγχώνεις.Λέει ο Σον ενώ έχουμε σταματήσει να περπατάμε .
-Σε αυτό το δασάκι που είναι κοντά στο σπίτι σου είδα από την γέφυρα κρεμασμένο έναν άνθρωπο , μάλλον είχε αυτοκτονήσει.
-Αλήθεια;Πότε έγινε αυτό;
-Τώρα , καθώς ερχόμουν εδώ.
-Πρέπει να πάμε εκεί και να πάρουμε την αστυνομία τηλέφωνο.Λέει ο Σον και πηγαίνει στην βεράντα να το πει στον Τζακ.

...δέκα λεπτά αργότερα...
Μόλις φτάσαμε στην γέφυρα , βγαίνουμε από το αυτοκίνητο και οδηγώ τον Σον προς το μέρος που είχα δει το πτώμα .Ο Σον σκύβει διστακτικά το κεφάλι του και ύστερα από λίγο το σηκώνει με γουρλωμένα μάτια.
Από την τσέπη του βγάζει το κινητό του και πληκτρολογεί έναν αριθμό.Στην συνέχεια τον ακούω να λέει την τοποθεσία στην οποία βρισκόμαστε.
-Σον , πήρες την αστυνομία;
-Ναι και μου είπαν οτι θα έρθουν σε λίγα λεπτά , πάμε μέσα στο αυτοκίνητο καλύτερα.Λέει και κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.
Μετά από πέντε λεπτά , βλέπουμε ένα περιπολικό να έρχεται και βγαίνουμε από το αυτοκίνητο.
Δείχνουμε στους αστυνομικούς το πτώμα και τους εξηγούμε οως το βρήκαμε εδώ.Εκείνοι παίρνουν τηλέφωνο κάποιους για να μαζέψουν τον νεκρό και να τον εξετάσει ο ιατροδικαστής , αφού δουν ποιος είναι.
...μισή ώρα μετά...
Οι αστυνομικοί μας είπαν πως μπορούμε να φύγουμε και πως θα μας ειδοποιήσουν αργότερα.
Τώρα είμαι στο σπίτι του Σον , θα κοιμηθώ εδώ σήμερα , διότι δεν είμαι σε θέση να μείνω μόνη στο σπίτι μου μετά από αυτό.
-Έλα μωρό μου , προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι αυτό , ας μιλήσουμε για κάτι άλλο.Μου λέει ο Σον , ενώ μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
-Όπως τι;
-Όπως για το ότι σε έναν μήνα θα είσαι η γυναίκα μου και θα μένουμε μαζί.Απαντάει και εγώ χαμογελάω με αυτά που λέει και ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου.
Το φιλί μας διακόπτει το τηλέφωνο του Σον που χτυπάει και εκείνος ξεφυσάει καθώς απομακρύνεται από εμένα.
Μόλις βλέπει ότι είναι η αστυνομία το σηκώνει.
Εκείνη την στιγμή , ενώ του μιλάνε από την άλλη γραμμή , ο Σον κοκαλώνει...