Την στιγμή που βλέπω την Κάθριν σε αυτή την κατάσταση ανοιγοκλείνω λίγο τα μάτια μου , δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό που βλέπω.
Κάνω μια προσπάθεια να ξεφύγω από αυτούς τους δύο τύπους που με κρατάνε για να πάω στην Κάθριν , όμως τότε ο ένας από αυτούς μου ρίχνει μια μπουνιά στο στομάχι και πέφτω κάτω .Μετά με κλοτσάει και σφίγγει καλύτερα τα σχοινιά που κρατάνε δεμένα τα πόδια και τα χέρια μου.
Ξαφνικά , εμφανίζεται ο Κάμερον , ο ποίος τους λέει να με πάνε στο διπλανό δωμάτιο.Έτσι με μεταφέρουν στο άλλο δωμάτιο και με πετάν μέσα.Στην συνέχεια , με δένουν σε μια καρέκλα για να μην μπορώ να δραπετεύσω και αφού φύγουν κλειδώνουν την πόρτα.
Τέλεια, βρίσκομαι δεμμένος σε ένα υπόγειο και η Κάθριν είναι τραυματισμένη , με αίματα και δεν μπορεί να κάνει τίποτα.Δεν αντέχω να την σκέφτομαι σε αυτή την κατάσταση και το χειρότερο απ'όλα είναι οτι δεν μπορώ να κάνω τίποτα προς το παρόν για να την βοηθήσω .Πρέπει κάπως φύγω από εδώ πέρα .
Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Κάμερον.
-Κάμερον , λύσε με τώρα από εδώ.Του φωνάζω.
-Όχι Σονούλι μου , θα μείνεις εδώ , δεν είναι και τόσο άσχημα , θα το συνηθίσεις.Λέει ειρωνικά και έχει ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο.
-Είσαι τρελός, ξέρεις οτι όταν βγούμε από εδώ θα μπεις στην φυλλακή.
-Χαχα , πλάκα έχεις, η Κάθριν ίσως βγει κάποια στιγμή από εδώ , εσυ όμως δεν ξέρω .Λέει , βγάζοντας από την τσέπη του ένα όπλο με το οποίο με στοχεύει.Πριν καν το καταλάβω , νιώθω την σφαίρα να τρυπάει το δέρμα μου.KATHERINE 'S POV
Ξαφνικά , ακούω έναν πυροβολισμό και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα και αμέσως μετά ακούγεται η κραυγή του Σον.Τότε συνειδητοποιώ πως πριν από λίγο τον έφεραν εδώ , όμως μετά από αυτά που μου έκανε ο Κάμερον νιώθω εξαντλημένη , πονάω παντού και τα μάτια μου έχουν θολώσει από το κλάμα.
Μάλλον τον πυροβόλησαν , μου είναι αδύνατον να το πιστέψω αυτό που έγινε.Δεν θα αντέξω να τον χάσω .Τον αγαπώ και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα κάνω αν έχει πάθει κάτι.
Το άγχος μου με έχει κυριεύσει , φοβάμαι.Εαν τον σκότωσαν ;Δεν μπορώ να ηρεμίσω , θέλω να τον δω .
Προσπαθώ να βγάλλω τα σχοινιά από τους καρπούς μου , όμως είναι πολύ δύδκολο .
Δεν υπάρχει και κανένα αιχμηρό αντικείμενο για να τα κόψω με αυτό.Ο Σον μπορεί να εναι νεκρός αυτή τη στιγμή και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα .Θέλω να πάω να τον βρω , να δω εαν είναι καλά .
Βήματα ακούγονται απο τον διάδρομο και η πόρτα του δωματίου ανοίγει.
Βλέπω έναν ψηλό γυμνασμένο άντρα με μαύρα μαλλιά και γκρί μάτια να με κοιτάζει με ένα ψυχρό βλέμμα και εγώ κατεβάζω το κεφάλι μου , διότι δεν έχω το θάρρος και το κουράγιο να τον κοιτάξω έστω και για λίγο.
Εκείνος σταματάει μπροστά μου , στέκεται εκεί για λίγα δευτερόλεπτα και μετά με κλοτσάει στην κοιλιά , μετά με χτυπάει με το πόδι του στα πλευρά , στα πόδια και στα χέρια.Αυτός δεν καμία παύση ανάμεσα στα χτυπήματά του.Τα δάκρυα μου έχουν κάνει μούσκεμα το πρόσωπό μου και οι κραυγές βγαίνουν ασυναίσθητα από το στόμα μου.Δεν προσπαθώ όμως να του ξεφύγω , γιατί δεν μπορώ , είμαι πολύ αδύναμη πια , αλλά ακόμη και να μην ήμουν δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι για να σωθώ.
Εγώ έχω απλά μαζευτεί και κολλήσει στον τοίχο , καθώς δέχομαι τα χτυπήματά του.
Ύστερα από λίγο σταματάει και φεύγει .Εγώ αφήνω το σώμα μου ελεύθερο να πέσει στο πάτωμα ,αλλά αυτό που με απασχολεί περισσότερο δεν είναι οι πληγές , οι μελανιές και ο πόνος μου , είναι ο Σον .Δεν ξέρω εαν είναι χτυπημένος ,εαν αιμοραγεί , εαν ζει...έχω αρχίσει και φοβάμαι μήπως είναι νεκρός , επειδή ο Κάμερον είναι ικανός για τα πάντα και τον Σον ούτε καν που τον συμπαθεί.
Θέλω μόνο να είναι καλά ο Σον και να φύγουμε από εδώ .Αν κάτσω εδώ κι άλλες μέρες δεν νομίζω να μείνω ζωντανή για πολύ ακόμα.
Τότε νιώθω στην κοιλιά μου ένα σημείο με μια μεγάλη μωβ μελανιά να με πονάει υπερβολικά.Καθώς την κοιτάζω , βλέπω και το υπόλοιπό μου σώμα , το οποίο είναι γεμάτο σημάδια.
Προσπαθώ να παίρνω βαθιές ανάσες για νιώσω κάπως καλύτερα , χωρίς αποτέλεσμα όμως.
Τότε ακούω την πόρτα του διπλανού δωματίου να ανοίγει και έπειτα την φωνή του Κάμερον να λέει κάτι σαν " δεν περίμενα πως θα ήσουν ακόμη ζωντανός" . Δηλαδή ,αυτό σημαίνει πως ζει , αλλά κάτι του έκανε .Ένα βάρος νιώθω να φεύγει από πάνω μου με τα λόγια του Κάμερον , όμως αυτό δεν διαρκεί για πολύ , αφού δεν ακούγεται πια ο Κάμερον , ακούγεται η κραυγή του Σον.Μάλλον τον χτύπησε .Γιατί του το κάνει αυτό ;γιατί θέλει να βασανίσει και τους δυό μας ;Με εμένα έχει το πρόβλημα , γιατί απλά δεν το αφήνει ήσυχο ;
Από την μια μέρα στην άλλη η ζωή μου έχει μετατραπεί σε έναν εφιάλτη.Γιατί έπρεπε να είχα γνωρίσει τον Κάμερον.
Από τις σκέψεις μου με βγάζει ένας πολύ δυνατός ήχος ...είναι πυροβολισμός.Η κραυγή του Σον ακούγεται για άλλη μια φορά , όμως τώρα είναι πολύ πιο δυνατή από πριν.
Πλέον , φοβάμαι αλήθεια εαν είναι νεκρός...
YOU ARE READING
A dream
Fanfiction... -Κάθριν...από ο,τι κατάλαβα μάλλον ξέρεις τι έγινε χθες...Λέει και σταματάει την πρότασή του. -Δεν ξέρω γιατί πράγμα μου μιλάς.Λέω κάνοντας την ανήξερη -Αφού δεν ξέρεις , τότε γιατί είσαι έτσι? Ο Σον και η Κάθριν είναι διάσημοι τραγουδιστές και...