A dream

32.

-Κάθριν , να σε ρωτήσω κάτι;Με ρωτάει ο Σον , καθώς με το χέρι του το σβέρκό του.
-Ναι , ρώτα ο,τι θες.Λέω και ο Σον παίρνει μια ανάσα για να ξεκινήσει να μιλάει.
-Εεε...είχες σκοπό να με χωρίσεις μετά από αυτό που έγινε χθες;Λέει ο Σον και κοιτάζει τα χέριαs του , τα οποία είναι ακουμπισμένα πάνω στα πόδια του.
-Ναι ...ίσως.Απαντάω και βλέπω τον Σον , που σηκώνει το κεφάλι του απότομα και γουρλώνει ξαφνιασμένος τα μάτια του.
-Αλήθεια;Και γιατί δεν με χώρισες;Τόσο πολύ σε στενοχώρησα;Δηλαδή τώρα θα μπορούσε να μην είμασταν μαζί;Μα καλά πόσο ηλίθίος είμαι;Λέει ο Σον χωρίς να κάνει καμία παύση στην φωνή του.
-Ναι και είσαι τόσο ηλίθιος που με πίστεψες.Λέω και γελάω.
-Τι.Τι θες να πεις ;Μου έκανες πλάκα;Λέει ο Σον ,ενώ φαίνεται πως δεν περίμενε να του πω κάτι τέτοιο.
-Σον , δεν θα μπορούσα να σε χωρίσω , δεν θα το άντεχα.
-Ούτε εγώ εγώ δεν θα το άντεχα αγάπη μου , γι'αυτό μην μου το ξανακάνεις αυτό.
-Σου άξιζε.Λέω γελώντας και ο Σον μου δίνει ένα γλυκό φιλί στο στόμα .
-Ήθελα όμως κάτι άλλο να σε ρωτήσω.Λέει ο Σον και με κοιτάζει .
-Τι ήθελες να μου πεις δηλαδή;
-Ήθελα να σε ρωτήσω εάν θέλεις να έρθεις μαζί μου στην παγκόσμια περιοδία μου που ξεκινάει τον επόμενο μήνα και να τραγουδάμε μαζί κάποια τραγούδια.
-Θα το ήθελα πάρα πολύ Σον , όμως δεν ξέρω εάν μπορώ.
-Έλαα, σε παρακαλώ ,θα με αφήσεις μόνο μου τόσο καιρό;Λέει και κάνει μιά γλυκιά λυπημένη φατσούλα και με κοιτάζει στα μάτια .
-Καλά , θα το σκεφτώ και θα σου απαντήσω μέχρι το βράδυ.
-Ωραία , δεν περίμενω όμως να μου πεις "όχι".
-Εντάξει ...θα προσπαθήσω.

...το απόγευμα...

Είμαι στο σπίτι μου όλη την ημέρα και απλά χαζολογάω , βλέπω τηλεόραση και περιπλανιέμαι σε όλο το σπίτι για να περάσει η ώρα μου, διότι βαριέμαι υπερβολικά πολύ και δεν έχω κανονίσει απολύτως τίποτα για σήμερα.Άρα το πιο πιθανό είναι να παραμείνω στο σπίτι μου.Επίσης , πήρα τηλέφωνο τον μάνατζέρ μου για να του πω την πρόταση που μου έκανε ο Σον και μου είπε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα , αρκεί μόνο να γυρίσουμε δύο βιντεοκλίπ αυτόν τον μήνα πριν φύγω , αφού δεν θα μπορώ όταν σκοπεύαμε να κάνουμε αυτή την δουλειά.Έχω ειδοποιήσει και τον Σον και χάρηκε πάρα πολύ , βέβαια και εγώ το ήθελα , εξάλλου πιστεύω πως θα κάνει καλό στην σχέση μας , παρ'όλο που θα είναι αρκετά κουραστικό.
Ξαφνικά , ακούω το κουδούνι της πόρτας και πηγαίνω να δω ποιος είναι .Είναι η Κριστίν και έτσι της ανοίγω .
-Γειά Κάθριν.
-Γειά Κριστίν , τι κάνεις;Της λέω χαμογελαστή.
-Καλά είμαι και από ο,τι βλέπω είσαι κι εσύ μια χαρά , δεν περίμενα πως μετά τα χθεσινά θα ήσουν έτσι.Μίλησες με τον Σον μήπως;
-Ναι , όλα είναι εντάξει τώρα , λύθηκε η παρεξήγηση και τα βρήκαμε.
-Χαίρομαι , είστε τόσο ωραίοι μαζί.
-Ευχαριστώ , ήθελα επίσης να σου πω πως θα πάμε μαζί περιοδία.
-Αλήθεια;Τι ωραία .Εμένα όμως θα με αφήσεις μόνη μου τόσο καιρό;
-Θα μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο , θα δεις θα περάσει γρήγορα.
-Καλά , λοιπόν ,μάντεψε με ποιον θα βγω αύριο.Λέει η Κριστίν ενθουσιασμένη και εγώ προσπαθώ να καταλάβω για ποιον μιλάει.
-Δεν ξέρω , πες μου.
-Θα βγω με τον Ντίλαν.Λέει και έχει ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό της.
-Τον Ντίλαν που είστε μαζί στην ταινία;
- Ναι.
-Οοο μπράβο σου .Λέω και την αγκαλιάζω.

...ένας μήνας μετά...

Σέρνω τις βαλίτσες μου στο αεροδρόμιο και το ίδιο κάνει και ο Σον , ο οποίος βρίσκεται δίπλα μου .
Μπαίνουμε στο αεροπλάνο μας και καθόμαστε .Πρώτα θα πάμε στην Ευρώπη και μετά στον γυρισμό από εκεί θα πάμε στην Αμερική.
-Ανακατεύεσαι στα αεροπλάνα;Με ρωτάει ο Σον , καθώς έχει το χέρι του τυλιγμένο γύρω μου .
-Συνήθως όχι.
-Δηλαδή αυτό θα πει πως δεν θα ξεράσεις πάνω μου , σωστά;Λέει και γελάω , ενώ τον σκουντάω στον ώμο και γελάμε.
...
-Λοιπόν, Κάθριν για πες , πότε ήταν η πρώτη σου σχέση;Με ρωτάει ο Σον.
-Θα σου πω εάν μου υποσχεθείς πως δεν θα γελάσει.
-Δεν πρόκειται να γελάσω , πες μου.
-Καλά , την πρώτη μου σχέση την έκανα όταν ήμουν δεκαεφτά χρονών.Λέω και βλέπω την φάτσα του Σον που έχει γίνει κόκκινη από την προσπάθειά του να μην σκάσει στα γέλια και έχει τοποθετήσει το χέρι του μπροστά από το στόμα του.
-Σον , σου είπα να μην γελάσεις.
-Αυτό προσπαθώ να κάνω.Λέει ο Σον κρατώντας κάπως τα γέλια του .
-Εγώ φταίω που σου το είπα.Λέω γελώντας .
-Αλήθεια μου λες τώρα; Πως γίνεται μια τόσο όμορφη κοπέλα σαν κι εσένα να είχε το πρώτο της αγόρι στα δεκαεφτά;
-Εεε γίνεται , διότι μάλλον δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη με εσένα.