A dream

50.

Η πόρτα κλείνει και μένω μόνη μου με τον Τζάστιν .Εκείνος με κοιτάζει στα μάτια με ένα γλυκό , στραβό χαμογελο και εγώ απορώ για το τι μπορεί να σκέφτεται αυτή την στιγμή.
-Εεμμ Τζάστιν, ειναί όλα εντάξει;Τον ρωτάω και γελάω λίγο μολις τελειώνω την πρόταση.
-Ναι , ναι απλά σκεφτόμουν πόσο γλυκό κοριτσάκι είναι η Μπέλλα και...σου μοιάζει.Λέει έχοντας το ίδιο ύφος με πριν και με τα χέρια του τοποθετεί μια τούφα των μαλλιών μου πίσω από το αυτί μου.
-Ευχαριστώ.Του απαντάω χαμογελώντας και εκείνος αρχίζει να με φιλάει στο στόμα .Εγώ χαϊδεύω τα απαλά καστανόξανθα μαλλιά του καθώς φιλιόμαστε .Τότε απομακρύνεται ελάχιστα από τα εμένα και τα χείλη του κατευθύνονται προς το λαιμό μου .

...το βράδυ...
Ο Τζάστιν έχει φύγει εδώ και αρκετή ώρα και κάθομαι στον καναπέ και κοιτάζω το πάτωμα , εστιάζοντας τόσο πολύ σε αυτό , επειδή δεν έχω τίποτα να κάνω.Πολλές σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου σχετικά με διάφορα θέματα και πολλές φορές με κάνουν να θυμηθώ πράγματα που προσπαθώ να ξεχάσω .Το παθαίνω συχνά αυτό όταν είμαι μόνη μου και δεν κάνω τίποτα .Όποτε μου συμβαίνει αυτό , προσπαθώ απλά να ξεχαστώ και να σκεφτώ κάτι άλλο , αλλά δεν είναι συνήθως εύκολο αυτό , διότι νιώθω πως είναι ορισμένες αναμνήσεις που με στοιχειώνουν .
Εκείνη την στιγμή από το μυαλό παιρνάει η πρώτη φορα που γνώρισα τον Σον.Δεν θα το πίστευα τότε εάν κάποιος ερχόταν και μου έλεγε πως θα τα έφτιαχνα μαζί του , θα τον παντρευόμουν και ότι θα κάναμε και παιδί μαζι , διότι τον έβλεπα σαν τον κολλητό μου , ακόμη κι αν κάτι μέσα μου μού έλεγε οτι δεν είναι φυσιολογικό να υπάρχει τόση χημεία ανάμεσά μας.Μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει μαζί , δεν θα περίμενα ότι θα ερχότανε η στιγμη που εγώ και ο Σον δεν θα μιλούσαμε σχεδόν καθόλου μεταξύ μας.
Τον Τζάστιν τον αγαπώ , είναι πολυ καλός μαζί μου και πάντα είναι δίπλα μου όταν τον χρειάζομαι .Μου είναι όμως αρκετά δύσκολο να ξεπεράσω όλα αυτά που έχω περάσει με τον Σον , να κάνω σαν να μην συνέβησαν ποτέ και να τα διαγράψω από την μνήμη μου.Αυτό δεν μπορώ να το κάνω , διότι ξέρω πως με αγαπούσε κι εκείνος όπως κι εγώ ,αλλά μάλλον μετά που με απάτησε με είχε βαρεθεί.
Ακόμη τον αγαπάω και ποτέ δεν θα σταματήσω , γιατί ποτέ δεν είχα ερωτευτεί κανέναν όπως είχα ερωτευτεί τον Σον.Δεν θα σταματήσω όμως την ζωή μου  για εκείνον και δεν θέλω να επιστρέψω σε αυτόν , επειδή με έχει πληγώσει αρκετά.
Από τις σκέψεις μου με βγάζει ο ήχος του τηλεφώνου μου και εγώ το παίρνω στα χέρια μου για να δω ποιος με καλεί.Στην οθόνη του βλέπω το όνομα του Σον και ξεφυσάω καθώς πατάω στο κουμπί για να απαντήσω στην κλήση του.
-Ναι;Λέω ενώ περιμένω να μιλήσει.
-Γειά σου Κάθριν , ελπίζω να μην ενοχλώ .Σε πήρα τηλέφωνο γιατί ήθελα να σου πω ότι τώρα που πήγα να βάλλω για ύπνο την Μπέλλα , συνειδητοποίησα ότι δεν έχει το κουκλάκι της μαζί της και δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς αυτό.Λέει ο Σον και τότε θυμάμαι ότι όντως ξέχασα να το βάλλω στην τσάντα με τα πράγματά της.
-Αχ ναι το ξέχασα.Θέλεις να περάσω να σου το φέρω;Λέω χρίς να το σκεφτώ και μετά συνεισητοποιώ τι του είπα.
-Μπορώ εγώ να περάσω από το σπιτι σου για να το πάρω , αλλά εάν μπορείς να έρθεις εσύ , θα ήταν καλύτερα.
-Εντάξει , έρχομαι σε δέκα λεπτά.Του απαντάω και το κλείνω.
....
Χτυπάω το κουδούνι του σπιτιού του για να μου ανοίξει.Μετά από λίγα δευτερόλεπτα η πόρτα ανοίγει και μπροστά μου εμφανίζεται ο Σον , ο οποίος μόλις με βλέπει μου χαμογελάει και εγώ του χαρίζω ένα κάπως ψεύτικο χαμόγελο .Ο Σον μου κάνει νόημα να περάσω μέσα.
-Λοιπόν ...πως ήταν σήμερα με τον Τζάστιν;Ρωτάει υποτίθεται από ενδιαφέρον , αλλά μου μοιάζει περισσότερο για ζήλια.
-Μια χαρά .Σου έφερα του κουκλάκι.Του λέω αλλάζοντας θέμα και του δίνω τον μωβ λούτρινο μονόκαιρο.
-Θέλεις να έρθεις πάνω να την δεις;Με ρωτάει και γνέφω καταφατικά.
...
Αφού καληνύχτησα την Μπελλα , κατεβαίνω κάτω με τον Σον και κατευθύνομαι προς την είσοδο του σπιτιού.
Ανοίγω την πόρτα και μόλις πάω να φύγω , ο Σον πιάνει με πιάνει από τον καρπό σταματώντας με και κάνοντάς με να γυρίσω για να τον κοιτάξω.
Το βλέμμα μου συναντάει το δικό του .
-Μου λείπεις...Λέει ο Σον με την γλυκια του φωνή και εγώ τον κοιτάζω απορημένη.