A dream

33.

Μόλις τώρα προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Στοκχόλμης , στην Σουηδία.Σε αυτή την χώρα θα κάνουμε την πρώτη μας συναυλία .
Εγώ και ο Σον βγαίνουμε από το αεροδρόμιο και παντού υπάρχουν παπαράτσι και φανς, έτσι δεν ήταν πολύ εύκολο να φύγουμε από εκεί , διότι ήθελαν βγάλουμε και φωτογραφίες μαζί τους.
...
Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο και η κοπέλα που βρίσκεται στην ρεσεψιόν μας λέει που είναι το δωμάτιό μας.

Ανεβαίνουμε τα σκαλιά , καθώς έχουμε βάλλει τις βαλίτσες μας στο ασανσέρ και έχουν πιάσει όλο τον χώρο του.Ύστερα , μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο , το οποίο είναι αρκετά ευρύχωρο και κομψό .

Καθόμαστε λίγο εκεί και μετά ο Σον πηγαίνει στο διπλανό δωμάτιο , που βρίσκονται κάποια άτομα από την ομάδα της περιοδείας του , ενώ εγώ θα πάω έξω μια βόλτα.

...μία ώρα μετά...

SHAWN'S POV

Μπαίνω στο δωμάτιο μας και βλέπω την Κάθριν, η οποία κάθεται στο κρεβάτι κοιτάζοντας το πάτωμα και μόλις συνειδητοποιεί ότι επέστρεψα , σκουπίζει γρήγορα τα μάτια της και γυρνάει το κεφάλι της από την άλλη κατεύθυνση.

-Κάθριν είσαι εντάξει?Έγινε κάτι?

-Είμαι καλά.Μου απαντάει και εγώ την πλησιάζω και κάθομαι δίπλα της.Εκείνη έχει σκυμμένο το κεφάλι της και δεν με κοιτάζει.

-Αφού δεν είσαι , γιατί δεν μου λες τι έγινε και είσαι έτσι?Λέω και πιάνω απαλά με το χέρι μου το πηγούνι της και της το σηκώνω για να με κοιτάξει.Τότε , βλέπω τα όμορφά της μάτια , που έχουν γίνει κόκκινα από το κλάμα .

-Κάθριν , σε παρακαλώ , απάντησέ μου , τι έγινε?Ανησυχώ..

-Σον , είχα πάει όπως ξέρεις βόλτα πιο πρίν και με είδαν κάποιες φαν σου , οι οποίες με προσέβαλλαν λέγοντας πως είμαι ατάλαντη , πως δεν ταιριάζουμε καθόλου εμείς οι δύο , ότι εγώ θα σε παρατήσω με την πρώτη ευκαιρία...Εγώ της δίνω ένα  πεταχτό φιλί στο στόμα για να μην συνεχίσει να τα λέει όλα αυτά και να μην τα σκέφτεται άλλο και στενοχωριέται .

-Κάθριν , μην τους δίνεις σημασία , λογικό είναι να υπάρχουν και λίγα άτομα που να μην μας θέλουν μαζί ,δε να αξίζει να στενοχωριέσαι γι'αυτές , εκείνες ήθελαν να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα , μην τους δίνεις λοιπόν την ικανοποίηση ότι τα κατάφεραν.

-Ναι όμως Σον , δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό , έχει συμβεί αρκετές φορές αυτό το πράγμα.

-Και γιατί δεν μου το είχες πει?

-Δεν σου το είχα πει , διότι δεν πίστευα ότι χρειαζόταν.

-Κάθριν , όταν συμβαίνει κάτι σαν κι αυτό ή οτιδήποτε σε στενοχωρεί θέλω να μου το λες.Πάντως να ξέρεις πως σχεδόν όλες μου οι φανς σε λατρεύουν .Λέω και της δίνω ένα φιλί  στο κεφάλι και της χαϊδεύω τα μαλλιά , καθώς εκείνη χώνεται στην αγκαλιά μου.

...τέσσερεις η ώρα τα ξημερώματα ....

KATHERINE'S POV

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι βρίσκομαι στο κρεβάτι , ο Σον όμως δεν είναι εδώ , που είναι?Σηκώνομαι και ανοίγω το φως για να βλέπω καλύτερα και χτυπάω την πόρτα του μπάνιου για να ελέγξω εάν είναι μέσα , δεν απαντάει κανείς όμως και τα φώτα της τουαλέτας είναι κλειστά.

Τότε , διακρίνω ένα σκουρόχρωμο υγρό στο ξύλινο πάτωμα του δωματίου , δίπλα από το κρεβάτι και λίγο πιο πέρα βλέπω ένα μαχαίρι γεμάτο από αυτό το υγρό , το οποίο πολύ φοβάμαι πως είναι αίμα.Τότε σκύβω για να κοιτάξω κάτω από το κρεβάτι.Στην αρχή δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα , διότι είναι πολύ σκοτεινά.Εκείνη την στιγμή όμως , καταλαβαίνω πως είναι ο Σον εκεί κάτω τραυματισμένος άσχημα.

Ξαφνικά ξυπνάω και νιώθω μια ανακούφιση που ήταν όνειρο όλο αυτό ,αλλά ο Σον για κάποιο λόγο δεν είναι στο κρεβάτι , βασικά δεν είναι στο δωμάτιο .Τότε βλέπω ότι η μπαλκονόπορτα είναι ανοιχτή και πηγαίνω προς τα εκεί. Βγαίνω έξω στο μπαλκόνι και δεν βλέπω κανέναν εκεί.Στέκομαι για λίγο εκεί και χαζεύω τα κτίρια , μέχρι που το βλέμμα μου πέφτει στον δρόμο , όπου εκεί υπάρχει ένας άνθρωπος λιπόθυμος , με αίματα παντού και συνειδητοποιώ πως αυτός είναι....ο Σον.

Τρέχω γρήγορα και βγαίνω από το ξενοδοχείο. Ξαφνικά νιώθω κάτι να μου σκίζει το δέρμα και όλα σκοτεινιάζουν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων.

Ανοίγω απότομα τα μάτια μου και βλέπω ότι βρίσκομαι ....στο κρεβάτι , στην αγκαλιά του Σον, ο οποίος κοιμάται σαν αγγελούδι και εγώ τρίβω τα μάτια μου , καθώς προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει.

Άλλος ένας από τους εφιάλτες που με βασανίζουν τους τελευταίους μήνες , όμως αυτός δεν ήταν σαν αυτούς που συνήθιζα να βλέπω , σε αυτόν ένιωσα ότι ξύπνησα , ενώ στην πραγματικότητα κοιμόμουν όλη αυτή την ώρα. Έχω αρχίσει και φρικάρω ...

...μία εβδομάδα μετά στο Παρίσι...

Όλα πηγαίνουν μια χαρά στην περιοδεία και μόλις φτάσαμε στο Παρίσι.

Εκείνη την στιγμή ακούω το τηλέφωνό μου που χτυπάει .