58.

143 26 5
                                    

...
Τα πόδια μου πονάνε και νιώθω εξαντλημένη , συνεχίζω όμως να τρέχω σε αυτόν τον στενό δρόμο , που στα αριστερά και στα δεξιά του βρίσκονται πολυκατοικίες , είναι μικρές και παλιές , οι περισσότερες είναι κολλημένες η μία δίπλα στην άλλη και βαμμένες όλες σε ένα απλό άσπρο χρώμα και αρκετά βρώμικες.Κανείς δεν ακούγεται από εκεί και φώτα των σπιτιών είναι κλειστά.Μάλλον θα κοιμούνται οι περισσότεροι αφού είναι πολύ αργά.Πάνω στο πεζοδρόμιο δεν υπάρχει κανένα δέντρο , μόνο κάτι λάμπες κάθε λίγα μέτρα , οι οποίες μου φωτίζουν τον δρόμο αυτή την στιγμή.
Το μόνο που ακούγεται , είναι τα βήματά μου , τίποτα άλλο πέρα από αυτό , αλλά για κάποιο λόγο έχω την αίσθηση πως κάποιος με ακολουθεί.Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα από το άγχος καθώς τρέχω , χωρίς πραγματικά να ξέρω που πηγαίνω και η αλήθεια είναι πως ούτε κατάλαβα πότε έφτασα εδώ , όλα έγιναν πολύ γρήγορα και δεν σκεφτόμουν τις κινήσεις μου , κάνω απλά αυτό που μου έρχεται πρωτο στο μυαλό μου σε αυτή την περίπτωση , εφόσον δεν έχω το περιθώριο να το σκεφτώ πολύ.
Ενώ τρέχω πηγαίνοντας ευθεία ,ξαφνικά βλέπω μπροστά μου έναν τοίχο και τότε συνειδητοποιώ πως έχω βρεθεί σε αδιέξοδο.Πριν προλλάβω να φύγω από εκεί , ένας άνδρας εμφανίζεται και με πλησιάζει .Το πρόσωπό του δεν φαίνεται καλά , εξαιτίας του σκοταδιού.
Τα μάτια μου ανοίγουν απότομα και βλέπω τον Σον να είναι ξαπλωμένος δίπλα μου και να με κοιτάζει .Ήταν πάλι καλά ένα απλό όνειρο , ίσως όχι ένα από τα καλύτερα , αλλά ήταν όνειρο .
-Σον , με κοιτούσες καθώς κοιμόμουν;Τον ρωτάω παραξενεμενή και χαογελώντας του.
-Εεμμ όχι ...εγώ απλά περίμενα να ξυπνήσεις .Μου απαντάει και είναι ολοφάνερο πως λέει ψέματα.
-Καλά ...καλά .Λέω και φαίνεται πως δεν πως δεν τον πιστεύω.
-Καλά εντάξει .Τι να κάνω;Είσαι πολύ γλυκιά όταν κοιμάσαι ... βασικά πάντα είσαι γλυκιά.Λέει ο Σον , αφού τον ανάγκασα και τον φιλάω.
-Λοιπόν , πάω κάτω να πιω λίγο νερό.Του λέω και εκείνος γνέφει .
Κατεβαίνω τα σκαλιά του σπιτιού του και πηγαίνω στη κουζίνα.Πίνω λίγο νερό και βγαίνω από αυτό το δωμάτι για να πάω στον Σον.
Εκείνη την στιγμή ακούγεται το κουδούνι της πόρτας και πηγαίνω προς τα εκεί , αλλάζοντας κατεύθυνση.
-Ανοίγω εγώ.Φωνάζω ώστε να με ακούσει ο Σον , ο οποίος είμαι σίγουρη πως αυτή την στιγμή θα είναι έτοιμος να ξανακοιμηθεί.
Ανοίγω την πόρτα και μπροστά μου στέκεται ένας μελαχρινός άνδρας με σκούρο καστανό μαλλί και αρκετά όμορφος.Κάτι μου θυμίζει , αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ τί.
-Γειά , είμαι ο καινούριος σας γείτονας και ήρθα για να πω ένα "γεια".
-Έεμ βασικά δεν μένω εδώ , το αγόρι μου μένει εδώ.
-Αα είμαι ο Ζέιν , χάρηκα.Λέει ευγενικά , καθώς τείνει το χέρι του και μου χαμογελάει
-Κάθριν , χάρηκα.Του απαντάω κάνοντας την χειραψία.
-Ξέρω ποιά είσαι , μου αρέσει πολύ η μουσική σου.
-Ευχαριστώ .Θέλεις μήπως να φωνάξω τον Σον;Τον ρωτάω.
-Αα ο Σον είναι το αγόρι σου ;Νόμιζα ότι είχατε χωρίσει;
-Εεμμ είχαμε , αλλά τα βρήκαμε.Του λέω και εκείνος κουνάει το κεφάλι του , δείχνοντας το ενδιαφέρον του.
-Λοιπόν , χάρηκα πολύ, δεν θέλω να ενοχλώ οπμως τώρα .Ελπίζω να τα ξαναπούμε.Μου λέει και φεύγει.Κλείνω την πόρτα και τότε βλέπω τον Σον να κάθεται στο καναπέ που βρίσκεται λίγο πιο πέρα.
-Σον , ήταν ο καινούριος σου γείτονας.Τον ενημερώνω , εφόσον δεν γνωρίζω πόση ώρα βρίσκεται εδώ και μπορεί να μην το άκουσε.
-Αα ναι το άκουσα.Γιατί όμως του είπες ότι δεν μένουμε μαζί;
-Αφού δεν μένουμε μαζί.Του λέω και γελάω.
-Αα ναι .Μπορούμε όμως από εδώ και στο εξής να μένουμε μαζί , ξέρεις .. σαν μια οικογένεια .Λέει κοιτάζοντάς με στα μάτια με ένα χαριτωμένο βλέμμα και βρίσκεται πλέον μπροστά μου.
-Δεν ξέρω Σον ...μολις τώρα τα ξαναβρήκαμε.Μήπως να περιμέναμε λιγάκι;
-Τι εννοείς "να περιμένουμε λιγάκι";Δεν τα φτιάξαμε για πρώτη φορά.Λέει κάπως πληγωμένος .
-Το ξέρω Σον , αλλά ...δεν ξέρω .Θα το σκεφτώ.Του απαντάω .
-Καλά..Λέει στενοχωριμένος και κάθεται στον καναπέ πίσω του , πιάνει το κινητό του και δεν παίρνει τα μάτια του εκεί.Δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι.
-Είπα ότι θα το σκεφτώ.Λέω ήρεμα , ενώ κάθομαι δίπλα του , αλλά πάλι δεν μου δίνει σημασία.Τότε του δίνω ένα γλυκό φιλί στο στόμα και εκείνος ανταποδίδει , αφήνοντας το κινητό του στην άκρη.

A dreamWhere stories live. Discover now