A dream

82.

Τα μάτια μου ανοίγουν με δυσκολία και κοιτάζω τον χώρο γύρω μου .
Τι ακριβώς έγινε;

Σίγουρα αυτο δεν είναι το δωμάτιό μου και σίγουρα ξέρω αυτόν τον χώρο.
Έξω από το δωματιο ακούγεται η φωνή του Σον .Μιλάει στο τηλέφωνο.Μιλαέι σχεδόνο ψιθυριστά και μπορώ να κρατήσω ελάχιστα από τα λόγια του.
"Οχι...δεν θέλω να της το πω" είναι το μόνο που ακούγεται ξεκάθαρα καθώς ο τόνος της φωνής του έχει υψωθεί λιγάκι πλέον και μπορώ να αντιληφθώ κάτι τον νευρίασε.

Εκείνη την στιγμή , ένας ήχος βγαίνει από το πόμολο της πόρτας και μεσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο Σον στέκεται μπροστά μου , έχοντας κλείσει το κινητό του.
Μόλις με βλέπει , ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του πριν μιλήσει.

-Καλημέρα.Λέει ο Σον με έναν τρόπο που δεν καταλάβαινε εύκολα κανείς ότι πριν είχε μια λίγο πιο έντονη συζήτηση.
-Καλημέρα.Λέω ανέκφραστη ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι του.
-Μηπως έχει να μου πεις κάτι;Λέω ήρεμα δείχνοντάς του με το χέρι μου τον χώρο.
-Όο .. δεν πέρασες ωραία χθες;Λέει και στο τέλος της πρότασης δαγκώνει το κάτω χείλος του.
Σηκώνω το ενα μου φρύδι , προσπαθώντας να καταλάβω τι εννοεί.
-Πλάκα κάνω , δεν έγινε τίποτα χθες.Λέει χαρίζοντάς μου ένα γλυκό χαμόγελο για μια ακόμη φορά.
-Ναι εγώ όμως τότε πως κατέληξα εδώ;
-Εμμ.. εσύ απλά πέρασες από εδώ για να φέρεις την Μπέλλα και δεν ένιωθες καθόλου καλά .Σχεδόν έχασες τις αισθήσεις σου και μετά σε πήγα στο κρεβάτι μου .Λέει ο Σον χωρίς να καταφέρει να με πείσει .
-Σον .. μπορείς να μου πεις τι συμβαίνει;Λέω ήρεμη πλησιάζοντάς τον και χαϊδεύοντας το χέρι του.
Εκείνος ξεφυσάει και κοιτάζει προς τα πάνω , στο λευκό ταβάνι που καλύπτει τον χώρο.
-Πραγματικά...δεν ξέρω τι συμβαίνει.Χθες με είχε πάρει τηλέφωνο ο Τζάστιν για να μου πει να σε πάρω από το σπίτι σου , γιατί ήταν επικίνδυνα .Δεν μου είπε όμως τον λόγο.Βέβαια , εσυ δεν χρειάζεται νανησυχείς.
-Τι εννοείς δεν χρειάζεται να ανησυχώ;
-Θέλω να πω ... όσο καιρό δεν ασχολούμασταν με τον Καμερον , όλα ήταν εντάξει.
-Και τι θέλεις να κάνουμε ;Θέλεις να προασποιηθούμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα;Λέω εκνευρισμένη.
-Εντάξει , είναι λογικό να ανησυχείς ... θέλω όμως να ξέρεις ότι σε αγαπώ και δεν θα αφήσω κανέναν να σου κανει κακό...όχι ξανά...Λέει ο Σον τοποθετώντας το χέρι του στο μάγουλό μου και κάνοντας απαλές κινήσεις με τον αντίχειρά του .
-Σον , δηλαδη εσύ δεν φοβάσαι;Τον ρωτάω με περιέργεια στον τόνο της φωνής μου και στην συνέχεια παίρνει το χέρι του από το μάγουλό μου και με κοιτάζει στα μάτια.
-Διότι κι εκείνος φοβάται .Ξέρει οτι είναι πολύ εύκολο να τον δει κάποιος , ενώ είναι υποτίθεται νεκρός.Μου εξηγεί ο Σον εννοώντας τον Κάμερον.Ξαφνικά ο ήχος μιας ειδοποίησης ακούγεται από το κινητό μου.Κάποιος άγνωστος αριθμός μου έχει στείλει μια φωτογραφία.
Πατάω το εικονίδιο των μηνυμάτων στο κινητό μου και βλέπω την εικόνα.Την κλείνω κατευθείαν και προσπαθώ να μην φανώ ταραγμένη.
Ο Σον όμως μάλλον το αντιλαμβάνεται και τυλήγει το χέρι μου μέσα στο δικό του .
-Έγινε κάτι;Ποιος σου έστειλε μήνυμα;Λέει κάπως ανήσυχα.
-Όχι είναι όλα εντάξει .Λέω ψέμματα .
Αυτή την στιγμή δεν ξέρω να αντιδράσω.
Το βλέμμα του Σον δείχνει ανήσυχο , καθώς δεν φαίνεται να με πιστεύει.Δεν προσπαθεί όμως να με πείσει να του πω τι συμβαίνει , αφού γνωρίζει ότι δεν θα πετύχει κάτι και αυτό είναι αλήθεια.

Το κουδούνι της πόρτας ακούγεται διακόπτωντας αυτήν την άβολη ησυχία που επικρατεί εδώ και μερικά δευτερόλεπτα.
Το βλέμμα του Σον απομακρύνεται από το δικό μου και φεύγει από το δωμάτιο λέγοντας ότι πάει να ανοίξει την πόρτα.
Βγαίνει από το δωμάτιο και ύστερα από λίγο τον ακολουθώ και στέκομαι στην κορυφή της σκάλας.
Τον κοιτάζω από πάνω να ανοίγει την πόρτα.Δεν φαίνεται ποιος είναι έξω , αλλά ο Σον φαίνεται να ξαφνιάζεται λίγο και του κάνει νόημα να μην κάνει θόρυβο.
Εάν δεν κάνω λάθος , ακούω μια λεπτή γυναικεία φωνή .

SHAWN'S POV
-Σου είπα ότι δεν γίνεται να το συζητήσουμε τώρα.Λέω κι εκείνη δείχνει σαν να μην την ενδιαφέρει τίποτα.
-Σον είναι σημαντικό .Γιατί δεν μπορείς να με ακούσεις για μισό λεπτό;Λέει η Μιράντα επιμένοντας και ξέρω πολύ καλά ότι δεν θα τα παρατήσει έτσι εύκολα.
-Στ'αλήθεια δεν γίνεται τώρα.
-Σον ,κάποιος έχει καρφώσει ένα μαχαίρι στο έδαφος , δίπλα από την εξώπορτα.
-Ε-ε-εντάξει πρέπει στ'αλήθεια να φύγεις.Της λέω , καθώς είμαι σίγουρος ότι η Κάθριν κοιτάζει.

...30 λεπτά αργότερα...
Η Κάθριν δεν με ρώτησε τίποτα για το άτομο που χτύπησε το κουδούνι , βέβαια , είμαι σίγουρος ότι τα είδε όλα .

Ο Κάμερον σίγουρα μας έχει βάλλει στόχο και εμένα καί την Κάθριν και αυτό δεν είναι καλό.

Η Κάθριν τώρα κάνει μπάνιο και είναι η ευκαιρία μου να ψάξω το κινητό της.Πρέπει να μάθω τι ήταν αυτο που της έστειλαν .Μόλις το είδε , το πρόσωπό της έγινε κατευθείαν πιο χλωμό.
Κατευθύνομαι προς το δωμάτιό μου και κοιτάζω τριγύρω ψάχνοντας για το τηλέφωνό της , μέχρι που το εντοπίζω πάνω στο έπιπλο που βρίσκεται απέναντι από το κρεβάτι.
Το ανοίγω γρήγορα και ψάχνω τα μυνήματα.Μόλις βλέπω την φωτογραφία , νιώθω τα μάτια μου να γουρλώνουν αφθόρμητα...