A dream

81.

Ανοίγω την πόρτα και μπροστά μου βλέπω τον Χάρη , δίχως κάποια έκφραση στο πρόσωπό του και τα χέρια του στις τσέπες.
Χωρίς να έχω απομακρύνει το χέρι μου από το πόμολο της πόρτας , κάνω μια προσπάθεια να την κλείσω , αλλά ο Χάρη με προλαβαίνει σταματώντας με το χέρι του την πόρτα .
-Τόσο πολύ σου είχα λείψει;Λέει ειρωνικά και στροφογυρίζω τα μάτια μου.
-Γιατί ήρθες εδώ;Τον ρωτάω κοιτάζοντας τον στα μάτια.
-Ήρθα απλά να σε δω.Μου έχεις μήπως θυμώσει για κάτι;Λέει ήρεμα και πραγματικά απορώ πόσο πιο διπρόσωπος θα μπορούσε να είναι ένας άνθρωπος.
-Όχι , απλά είμαι κουρασμένη και θα ήθελα να μείνω μόνη μου.Λέω ψέματα κι εκείνος σηκώνει το ένα του φρύδι.
-Τότε γιατί δεν είχες επικοινωνήσει μαζί μου όλο αυτό τον καιρό;Επιμένει βάζοντας τα χέρια του στη μέση του και δεν απομακρύνει το βλεμμα του από το δικό μου.Δεν απαντάω στην ερώτησή του .Πόσο χαζή πιστεύει ότι είμαι για να νομίζει πως δεν είχα καταλάβει ότι συνεργαζόταν με τον Κάμερον.
-Δεν περίμενα ότι μετά από τόσα χρόνια φιλίας θα με διέγραφες τόσο έυκολα από υην ζωή σου.Λέει ενοχλημένος .Ξέρω όμως ότι παίζει θέατρο και πως κάτι άλλο έχει στο μυαλό του.
-Τι θες;Τον ρωτάω αγνοώντας τα λόγια του.
-Θέλω να σου πω κάτι.Λέει με σταθερή φωνή και το πρόσωπό του σοβαρεύει.
-Ξέρω ότι δεν είμαστε όπως παλιά και πως ποτέ ξανά δεν θα είμαστε έτσι.Δεν παύεις όμως για εμένα να είσαι σημαντική και νιώθω την ανάγκη να σε προστατεύω.Κάνει παύση και αναστενάζει.Δείχνει νευρικός και αρκετα σοβαρός.Αυτό το ύφος συνήθιζε να το έχει παλιά όταν ήθελε να πει κάτι σημαντικό.
-Απλά πες .
-Έχει σχέση με τον Σον ...Λέει και τον ακούω πλέον προσεχτικά , ενώ το βλέμμα του δείχνει ανήσυχο , σαν να μην του είναι εύκολο να το πει.
-Δεν με ενδιαφέρει , δεν θέλω να ξέρω.Έχω ήδη αρκετά στο μυαλό μου .Του λέω απότομα κι εκείνος ξεφυσάει.
-Καλά ... εγώ προσπάθησα.Λέει και στρίβει προς την πόρτα....

...μερικές ώρες αργότερα...

-Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να με καταλάβεις , αλλά σε παρακαλώ ..δεν μου αρέσει καθόλου να είμαστε έτσι.Λέει ο Σον και δείχνει με το χέρι του εμάς .Παραμένω κάπως ανέκφραστη και περνάω περνάω το χέρι μου από τις άκρες των μαλλιών μου.
Με έχει μπερδέψει λίγο ο Σον .Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει με αυτόν και ο Χάρη με άγχωσε .
-Είσαι εντάξει;Με ρωτάει ήρεμα πλησιάζοντας το πρόσωπό του στο δικό μου και τα μάτια του κοιτάζουν μέσα στα δικά μου.
-Ναι , γιατί να μην είμαι ;
-Απλά ρωτάω , δεν φαίνεσαι καλά.
-Είμαι μια χαρά.Απαντάω κάπως εκνευρισμένη .
Εκείνη την στιγμή ακούγεται ένας ήχος από το κινητό του Σον.Τα μάτια μου είναι πάνω σε αυτόν καθώς πιάνει το κινητό στα χέρια του και αμέσως πληκτρολογεί κάτι γρήγορα.
Αφήνει το κινητό του στο τραπεζάκι και τα μάτια του πέφτουν πάνω μου.
-Κάθριν , γιατί δεν μπορούμε να τα ξεχάσουμε όλα ;Ήμασταν εντάξει πριν γίνει αυτό με τον Κάμερον.Λέει αποφεύγοντας το βλέμμα μου μέχρι να σταματήσει να μιλάει.
-Μπορείς νομίζω να σκεφτείς και μόνος  σου.Λέω και ανοιγοκλείνω τα μάτια μου γρήγορα για να απομακρύνω μια σκέψη από το μυαλό μου και αποτρέψω τον εαυτό μου από το να του ξεφύγουν μερικά δάκρυα από τα μάτια.
Ο Σον το καταλαβαίνει και σπρώχνει το σώμα του λίγο πιο κοντά στο δικό μου.Το χέρι του ακουμπάει το πιγούνι μου σηκώνοντας το πρόσωπό μου και πλέον δεν μπορώ να αποφύγω το βλέμμα του.
-Σοβαρά τώρα ... τι τρέχει;Με ρωτάει με απαλή και ήρεμη φωνή ,ενώ τα χέρια του είναι γύρω από το πρόσωπό μου.
-Σον , απλά άσε με.Λεω ήρεμα χωρίς να τον κοιτάζω.
-Γιατί;Η φωνή του φανερώνει την λύπη του και δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα.
-Νιώθω ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε.
-Τι ενοείς;Λέει και το άγχος του φαίνεται.
Δεν θέλω να το πω , αλλά πρέπει .Η κατάσταση μεταξύ μας με έχει κουράσει απίστευτα.
-Σον δεν καταλαβαίνεις ότι είναι κουραστικό όλο αυτό που γίνεται.Συνεχώς κάτι συμβαίνει και τσακωνόμαστε..Λεω και ο Σον δεν με αφήνει να τελειώσω την πρόταση μου.Ενώνει τα χείλη του με τα δικά μου καθώς τα δάκρυά μου κυλούν πάνω στα μάγουλά μου.
-Θα δείς , όλα θα γίνουν όπως παλιά , απλά μην με αφήσεις , δεν θα το αντέξω .Λεει και η φωνή του χαμηλώνει στο τέλος.
-Σον ξέρω ότι δεν θα αλλάξει τίποτα .Τόσο καιρό ταλαιπωρούμαστε σε αυτή την σχέση , δεν σκέφτηκες ποτέ πως ίσως να μην ειπμαστε φτιαγμένοι για να είμαστε μαζί;
-Όχι , ποτέ δεν μου πέρασε αυτό από το μυαλό , γιατί σε αγαπάω .Λέει πληγωμένος υψώνοντας λίγο τον τόνο της φωνής του .
-Θέλω απλά λίγο χρόνο να μείνω μόνη μου.Λέω με δυσκολία και ο σηκώνεται από τον καναπέ.
-Σε αγαπάω , κουράστηκα όμως να σε περιμένω. Λέει και κατευθύνεται προς την πόρτα αφήνοντας με πίσω να τον κοιτάζω μα ανοιχτό το στόμα.
Τι είπε μόλις τώρα;
Μου είπε έμεσα ότι θα βρεί άλλη .
Εντάξει , αυτό τώρα το είπε για να με αποτελειώσει;

...

Τα μάτια μου ανοίγουν με δυσκολία και κοιτάζω τον χώρο γύρω μου .
Τι ακριβώς έγινε;