DOKTOR I Siyahın Dansı 1+2

✴37.BÖLÜM✴

Merhabalarrr 😋😋 özledim sizleri... Lafı fazla uzatmayıp sınava çalışmaya gidiyorum 😥😥 bol bol yorum ve vote bekliyorum haa🙈 Iyi okumlar😘😘

SİZİ SEVİYORUM 💚💙💛💜

***

Yine canlandı eskiler gözlerimde. Işığa çıkmasından korktuğum yaşanmışlarım, boş odamın duvarında gölge olup bana inat, dans etmekten zevk alıyorlardı. Görmek istemiyorum sizi,diyordum ama biliyordum ki gecemin tek gerçeği onlardı, yaşanmışlardı. Bütün bunlardan kurtulmak, kafamı dağıtmak isterken kendimi sende buluyordum. Sebepsiz bir tebessüm oluyordun dudaklarımda. Fakat gözlerim için aynı şeyleri söyleyemiyorum.
Unut ne olursa olsun unut, o sana verilmiş en büyük ceza, hata, bir hastalık diyorum.

Olmuyor. Duygularımı tatmin edemiyorum. Senden nefret etmek istiyorum, o da bir duygu. Nefret bile edemiyorum. Bu aşkın bir çözümü yok. Geleceğime haksızlık ediyorum. Bitsin bu rüya, yeni bir aşka uyanmak istiyorum. Öyle bir aşka açmalıyım ki gözlerimi, bunca zaman altında ezildiğim enkazdan tek dokunuşla çıkarabilmeli beni. Esmese de bedenime, titretebilmeli yapraklarımı. Baktığımda yolculuklar, bitmeyen yollar gelmemeli aklıma. Yerine oturmuş, hatta yosun tutmuş koca bir kaya olmalı bu aşk hayatımda. Sırtımı dayadığım koca bir kaya... Öncekilerden olmayan, siyahıma pembe inandırmayan açık yürekli olmalı bu adam.

Bu aşka, bu isteklere biliyorum ki hiçbir zaman sahip olamayacağım.

"Dert olmak istemiyorum hayatına" derdin.

Hatırlıyorum. Ben derdimi geri istiyorum. Ne zaman konuşamıyorum, gülemiyor da ağlıyorum. O zaman sen yoksun daha iyi anlıyorum. Kalbimi aldın ve ben kaybolan benliğimde boğuluyorum. Bir düşün, içinde baharı olmayan koca bir ömür.

Bir tek çiçek yok, ne bir ışık, ne de bedenini ısıtan güneş. Akşamları gökyüzünde izlediğin yıldızlar yoklar artık yerlerinde. Baharımı çaldın ömrümden. Soğuk bir kış oldun hayatımda. Bütün güzelliklerimi, renklerimi aldın elimden...

Hala seviyorum deyişlerin aklımda. Söyler misin bana. Yüzükte başka bir isim, yürekte başka isim yakışır mı aşka?
Biliyorsun ki aşk çekilir aradan...

***

Gözlerimi beyaz tavandan ayırmak istemiyordum. Sanki bir saniye dahi gözlerimi kaçırsam karanlığa gömülecektim. Aşağıda yoğun bir koşturmaca vardı. Bunun nedenini hala tam olarak anlamasam da pek kafama takmamıştım. Önemli bir şey olsa haberdar olurdum değil mi? Üzerimdeki pikeye biraz daha sarıldım. Sonsuza kadar uyuyabilecek bir tembellik vardı üzerimde.

Baş ucuma acı çikolata, bir bardakta çikolatalı süt koysalar bu odadan uzun süre çıkmayacağımı babam da öğrenmişti. Sıcaktan gözlerim mayışmıştı. Kendimi uykunun huzurlu kollarını atmaya hazırlarken odamın kapısı çalınmıştı.

Uyuyordum ama ben! Uykum olduğu için boğuk çıkan sesimle konuştum.

"Efendim?"

"Müsait misin?"

Babamın sesini duyduğum an yavaşca yerimden kalkıp, sırtımı yatak başlığına yasladım.

"Tabii baba, gel."

Kapı aralanıp, babamın kafasını uzattığını görünce gülümsedim. Bana karşılık verip içeriye girdi ve kapıyı tekrar kapattı.

"Benim güzel kızım bugün nasıllarmış acaba?"

Yatakta yanıma oturunca biraz yana kaymıştım.

"Uykulu, asabi ve..."

Güldü.