DOKTOR I Siyahın Dansı 1+2

✴45.BÖLÜM✴

Merhabalarrrrrr😍😍😍💕 Finale son 10 mu kaldı ne🤔🤔 bölüm baya sürprizli baya baya hem de😂😂 kalp krizi geçirmeyin siz bana lazımsınız🙈🙈 Instagramdan paylaşım yapmaya başlayacağım. Bazı yorumları ya da küçük alıntıları paylaşacağım.

#bsnr_cftlk hesabından beni takip edebilir ve belki kendi yorumunuzu bile bulabilirsiniz😊😊

Bol yorum ve oy bekliyorum haberiniz ola🤗🤗 kendinize çok çok iyi bakın...

SIZI ÇOK SEVEN YAZARINIZ💙💚💛💜

***

Üzerimdeki ağırlık ile açmıştım gözlerimi. Can koala misali beni sarmış bırakmıyordu. Içten bir gülüşle başını öpüp doğrulmaya çalıştım. Ancak Egemen'i koltukta uyurken görmek hareketlerimi durdurmuştu. Tekli koltuğa bizi izler gibi oturmuştu. Ama sonradan mayışmış olacak ki kafası arkaya düşmüş kolları önünde bağdaşmıştı. Biraz daha o halde kalırsa müthiş bir boyun ağrısına sahip olacaktı.

Kafamı iki yana salladım. Bizim yanımıza gelip yatabilirdi!

Yavaşça yataktan kalkıp Can uyanmasın diye kendi yerime yastık koydum. Huyunu biliyordum. Yastığa sarılışına başka yerde olsam katıla katıla gülebilirdim. Ama şu an da kimseyi uyandırmak istemiyordum. Can'ın üzerini örterken, çarşafın arasına gizlenmiş telefonumu cebime sıkıştırdım. Egemen'nin önünde geldiğimde ister istemez duraksamıştım. Öyle dizilerdeki gibi masum masum uyumuyordu. Ağzını açmış nefes alma çabasındaydı.

Gülümsedim. Hala yakışıklıydı can içim.

Dolapta bulduğum örtüyü üzerine örtüp koltuğun kenarına oturdum. Ellerim yerini bulmuş, saçları arasında gezinmeye başlamıştı. Huylanmıştı ve kafasını bana yaslamıştı. Nefesimi boynumu gıdıklıyordu. Kokusu ise ciğerlerim de hüküm sürüyordu.

"Bahar temizliğine başlayalım şu Ağustos gününde. Çünkü bahar yenilenmenin ve tazelenmenin sembolüdür. Bizde ölesiye kadar yenilenelim ve yenilelim aşka."

Elim elleri arasına kaymıştı. Uyumuyordu ve beni duyuyordu.

"Yenilirken anlayalım hayatın anlamanı, sevmeyi... Bak sevdiğim ben de verdim elimi. Bırakma sakın!"

Son sözlerim sitemliydi.

"Bu yaşamda geçmiş denilen kavram imkansızığın sembolüdür. Gelecek seninle gelecek bitanem. Hatalar zayıf insanların kopmasına neden olur ama iki insan eğer güçlüyse daha da sarılır birbirine. Hem de tek başlarına, kimsenin yardımı olmadan daha fazla güçlenmesine sebep olur. Işte ben seni bu güçle seviyorum. Iyi ki varsın..."

Alnına kondurduğum öpücükten sonra bi anda kendimi onun kucağında bulmuştum. Çok yakındık ve ben cayır cayır yanıyordum. Kül ediyorsun beni adam...

Yeni uyandığı için gözleri buğulu gibiydi. Kahverengi gözleri gri gibi duruyordu ve ben o gözlere baktıkça tekrar tekrar aşık oluyordum. Ellerimi yanaklarına koydum.

"Sana aşığım."

Kafasını iki yana salladı. Kaşlarım çatılmıştı.

"Bana aşık olma hatun, sevdam ol."

Sesinin boğuklu kalbimi yerinde hoplatmıştı ancak sözleri uzun koşu yaptırıyordu.

"Sevdanım zaten, ölürüm ki ben sana."

Dudağı yana kıvrıldı. Kim bilir yine neler diyip ömrümden ömür çalacaktı.

"Benim için ölme dayanamam. Ama benim için yaşa."