DOKTOR I Siyahın Dansı 1+2

✴ÖZEL BÖLÜM/2✴

Bugün mutlu etmeye geldimmmm🤗🤗 yüzümde gülümseme eksik olmadan yazdım. Sizin için... SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM 😗😗

İyi okumalar... tekrar görüşmek üzere...💙💚💛💜

***

YAZARDAN...

(Geçmiş)

Gece, siyahın en güzel tonunu almıştı koynuna. Yıldızlar süslemişti tabloyu. Öyle güzeldi ki... Toprak gibi, diye geçirdi aklından genç adam. Zaman daha yeni yeni geceye açmıştı kollarını. Telefonunu eline aldığı an hızlanan kalbine avuçlar gibi sıktı. Dudakları yaramaz bir gülümsemeyi misafir ediyordu. Toprak'ın ezbere bildiği numarasını tuşladı. Ezbere biliyordu kadınını. Her zerresini seviyordu.

"Efendim?" Demişti uykulu bir ses. Gülümsemedi büyüdü.

"Kainat güzeli?"

Toprak uykusundan uyandırıldığında kötü sözler sarf etsede arayan yüzünde güller açtırmıştı.

"Çirkin Dük. "

"Aa ayıp ama." Hafif sitem vardı sesinde. Ama gülmemek için dudaklarını ısırmıştı.

"Özledim."

"Özledim."

Sessiz şehir uyandı aynı anda sarf edilen kelimeyle. Uykulu kaldırımlar sokak lambalarını da uyandırmayı başarmıştı. Tüm şehir bu iki kalbin sevgisiyle ışık ışıldı.

"Hadi yıldızlarla gel bana." Nefesi kesildi Egemen'in.

"Hay hay sevgilim."

Egemen ceketini aldığı gibi evden çıkmıştı. Liseli aşıklar gibiydi bu iki yetişkin. Sevgilisi ev boş gel,demiş gibi kullanıyordu arabayı. Mervelere gitmişti sevdaları. Gülümsedi Egemen. Toprak bu hayatta başına gelen en güzel şeydi çünkü.

Arabayı park edip çocuksu bir heyecanla kapıya koştu. Çaldığı ana açılan kapıyla sevdiği kadını kollarına hapsetmişti.

Keşke dedi içinden. Keşke hep böyle şuramda dursan...

Gökkuşağı yaldızlı gülümsemeler vardı dudaklarda. Sabah kadar seyredilen deniz huzurdu.

"En çok nereye gitmek isterdin?"

Bu soru bir anda gelmişti Egemen'in aklına. Onlar geçmişte oyalanmaktan hiç gelecek hakkında konuşmamışlardı. Merak ediyorum Toprakla karşılıklı hayal kurmayı.

Gülümsedi genç kız.

"Gittim ben en çok gitmek istediğim yere. Çok güzel orası... "

"Birgün birlikte de gideriz."

"Sanmıyorum. Sen gelemezsin. "

Egemen kaşlarını çatmıştı.

"Allah Allah. Nedenmiş?"

"Bir insanın yüreğine ancak başka biri gidebilir."

Nefesi kesildi adamın. Kadınına biraz daha sarıldı.

"Sen hiç gitme olur mu?"

"Öyle bir niyetim yok zaten," Kıkırdadı.

"Başının belası olacağım."

"Ol, gözlerinde deniz serili kadın. Ol."

Gözlerine deniz serili kadın... Nasıl bir cümleydi bu? Toprak kalbini verdiği adam için ölmeye bile razıydı. Tek dileği bu yolda elini sımsıkı tutmasıydı. Sevgi insanı iyileştiriyordu. Bu kaçınılmaz bir gerçekti.