Paid

|17|

"Τι σκατά ήταν αυτό;" ρωτήσε ανήσυχος μόλις μπήκαμε στο αμάξι και φόρεσα τη ζώνη μου.

"Προειδοποίηση, ας το πούμε έτσι."

"Τι εννοείς;" συμπλήρωσε μπερδεμένος, κοιτώντας τον δρόμο.

"Ελπίζω να καταλάβεις πως δεν διστάζω ούτε και φοβάμαι." σήκωσα το φρύδι μου, δίνοντας περισσότερη έμφαση στα λόγια μου.

"Τέλος πάντων, είσαι καλά;" τον ρώτησα γλυκά.

"Καλά είμαι, έχω φάει και χειρότερες από του βλάχου."

Ακούμπησα με το δάχτυλο μου το σχίσιμο στο μάγουλό του και το πρόσωπό του σφίχτηκε στο άγγιγμά μου.

"Πονάς; Θεέ μου, εγώ φταίω, συγγνώμη τόσο πολύ." ψιθύρισα, με το πρώτο δάκρυ να κάνει την εμφάνιση του και ένα γελάκι ξέφυγε από το στόμα του αφού επανέλαβε τις τελευταίες λέξεις μου.

"Πρέπει να το καθαρίσουμε, μην μολυνθεί." πήρα το χέρι μου από πάνω του και ανακάθισα στη θέση μου.

"Ποιος ήταν αυτός;" αναρωτήθηκε και σταμάτησε το αυτοκίνητο στο φανάρι. Δικαιούνταν σίγουρα μια καλή και αληθινή εξήγηση.

"Ήμασταν μαζί μέχρι πριν μερικούς μήνες. Το όνομά του είναι Ανδρέας."

"Παρακάτω." απαίτησε να μάθει και πάτησε το γκάζι δυνατά.

"Τον γνώρισα στη σχολή, μου έκανε μαθήματα για κάποιο χρονικό διάστημα. Ξέρεις πως είναι. Τελικά, καταλήξαμε μαζί λίγο καιρό μετά, μόνο που αυτός πήδαγε όποια έβρισκε. Και εδώ τελειώνει η ιστορία."

"Δεν φοβάσαι μήπως μας καρφώσει για το σημερινό;" αναρωτήθηκε ανήσυχος, προκαλώντας μου γέλιο.

"Δεν πρόκειται να πει τίποτα και σε κανέναν. Ο τύπος είναι τόσο δειλός και εγωιστής, που θα ντραπεί να μαθευτεί πως αυτό που μου έκανε μερικούς μήνες πριν, τώρα του το 'κανα εγώ." τον καθησύχασα, βέβαιη για τις κινήσεις του Ανδρέα. Τον ήξερα καλά, δεν υπήρχε περίπτωση να εκθέσει τον εαυτό του σε τέτοιο ρεζίλι.

"Σε είχε χτυπήσει;" συνέχισε σοκαρισμένος και πάρκαρε το αυτοκίνητο στην αυλή του σπιτιού μου.

Κατέβασα το κεφάλι μου ντροπιασμένη και απέφυγα να απαντήσω στην ερώτηση του. Ένας λυγμός έφτασε στο λαιμό όταν με θυμήθηκα με μελανιές και εκθορές στο πρόσωπο και στη κοιλιά μου μερικούς μήνες πριν, μα τον κατάπια.

Μπήκαμε στο σαλόνι. Ευτυχώς οι γονείς μου έλειπαν και ο Στράτος είχε βγει με την παρέα του, οπότε ήμασταν μόνοι. Δεν ήμουν σε διάθεση για ανάκριση αυτήν τη στιγμή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα την γλιτώσω αύριο.