Paid

|41|

Το κουδούνι ίσα που ακουγόταν στο χώρο του μπάνιου, αλλά μπορούσα με βεβαιότητα να καταλάβω πως ο ήχος ήταν εκτενής και το χτύπημα παρατεταμένο.

Έκλεισα την βρύση του ντουζ, πέρασα μια πετσέτα γύρω μου και βγήκα στο σαλόνι να ανοίξω την πόρτα. Κατέβασα το πόμολο πριν καν κοιτάξω από το ματάκι ποιος ήταν, γιατί το ήξερα ήδη.

"Που είσαι, γαμώτο; Χτυπάω τόση ώρα τα κουδούνια, ανησύχησα." άρχισε να παραμιλάει γκρινιάζοντας και τρύπωσε στο διαμέρισμα πριν το καταλάβω. Έκλεισα την πόρτα και γύρισα στο μέρος του για να τον βρω καθισμένο στο μικρό καναπέ.

Τα μάτια του επεξεργάστηκαν το κορμί σπιθαμή προς σπιθαμή. Ένιωσα το βλέμμα του να με καίει, ενώ δεν είχα καταλάβει πως η ανάσα μου είχε σκαλώσει στο λαιμό. Έβγαλε ένα βογκητό, τόσο σιγανό που αμφιβάλλω αν όντως το έκανε.

"Γιατί δεν είσαι έτοιμη;" ρώτησε κοφτά, αποφεύγοντας να φέρει την ματιά του πάνω μου.

Έσμιξα τα φρύδια μου μπερδεμένη και έκατσα στην πολυθρόνα απέναντι του, ενώνοντας τα πόδια μου σε ένα σταυροπόδι.

Κοιτάζοντας με, στραβοκατάπιε σαν να είχε κάτι σκαλωμένο στο λαιμό του και τελικά κατάφερε να αρθρώσει λέξη.

"Δεν είπαμε πως θα βγαίναμε για φαγητό;" αναρωτήθηκε με έναν ειρωνικό τόνο στη φωνή του.

"Δεν είπαμε, είπες." ξεκαθάρισα και σηκώθηκα όρθια, πορευμενη προς το δωμάτιό μου.

"Εντάξει, ντύσου. Θα σε περιμένω." φώναξε, κάνοντας με να γελάσω.

Φόρεσα μια απλή αθλητική φόρμα και επέστρεψα στο σαλόνι με τη βούρτσα, προσπαθώντας να χτενίσω τα μαλλιά μου.

"Έτσι θα έρθεις;" πρόφερε υποτιμητικά και ανεβοκατέβασε το δάχτυλο του, δείχνοντας το ντύσιμο μου.

"Δεν θα έρθω." ξεστόμισα με σταθερή φωνή, αν και μέσα μου φοβόμουν για τις συνέπειες. Όμως, ήταν ευκαιρία να δω αν όντως θα κατέβαλλε αυτήν την προσπάθεια που έλεγε.

Με κοίταξε εμφανώς εκνευρισμένος, σηκώθηκε από τον καναπέ και έφυγε από το διαμέρισμα, χωρίς να πει τίποτα. Η καρδιά μου πόνεσε στην κίνηση του. Όσο κι αν δεν ήθελα να το παραδεχτώ, ήθελα να επιμείνει λίγο και όχι να φύγει έτσι απλά. Μάλλον ζητούσα πολλά από αυτόν.

Κούνησα το κεφάλι μου αποδοκιμαστικά, σαν να ήταν σε κάποια γωνία του σπιτιού και μπορούσε να με δει, και άνοιξα την τηλεόραση. Κοιτούσα άσκοπα εδώ και εκεί, το γεμάτο trash shows πρόγραμμα, όταν το κουδούνι ξαναχτύπησε.