Paid

|10|

"Αποκλείεται." φώναξαμε ταυτόχρονα εκνευρισμένοι με τον Μάρκο.

"Δεν σας ρωτήσαμε." είπε ο μπαμπάς του αδιάφορος, νευριάζοντας με κι άλλο.

"Κύριε Ανέστη, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε τους αρραβώνες το επόμενο Σάββατο. Ας μην βιαζόμαστε." προσπάθησα να σώσω την κατάσταση αλλά μάταια.

"Δεν έχετε να κάνετε τίποτα εσείς. Θα τα κανονίσουμε όλα εμείς." είπε και έδειξε τον εαυτό του και τους γονείς μου.

"Δεν έχετε να κανονίσετε τίποτα. Εμένα με ρωτήσεις αν θέλω;" φώναξε ο Μάρκος εξαγριωμένος και έκανε να πλησιάσει τον μπαμπά του.

"Δεν χρειάζεται να σε ρωτήσω νεαρέ μου. Θα γίνει αυτό που πρέπει. Τέλος." γρύλλισε ο κύριος Ανέστης και ο Μάρκος ήταν έτοιμος να του ορμήξει.

"Μάρκο, σταμάτα." του είπα ήρεμα ενώ τον τράβηξα από το χέρι κοντά μου. Ήθελα να τον κάνω να ηρεμήσει, χωρίς να μπορώ να με δικαιολογήσω την κίνηση μου ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό μου.

"Παράτα με και εσύ. Όλα εξαιτίας σου γίνονται." ούρλιαξε στο πρόσωπό μου έξω φρενών.

Πισωπάτησα τρομαγμένη από το ξέσπασμα του, τον κοίταξα απογοητευμένη και έτρεξα στο δωμάτιό μου.

Τον άκουσα να βρίζει και έπειτα να με ακολουθεί αλλά έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να τον αποφύγω.

Ήταν άδικο να κατηγορεί εμένα για τα πάντα. Δεν έφταιγα εγώ ούτε για τον γάμο, ούτε για τις αποφάσεις των γονιών μας. Ίσως νόμιζε πως επειδή συμφωνούσα σε όλα χωρίς να φέρνω αντιρρήσεις, τα επικροτούσα κιόλας.

Άγγιξα το πόμολο και άνοιξα την πόρτα μα το χέρι του την έκλεισε πριν προλάβω να μπω μέσα.

Γύρισα στη μεριά του, περίεργη να ακούσω τι ήθελε να μου πει.

"Γιατί έφυγες; Δεν θα φεύγεις όταν μιλάμε." δήλωσε νευριασμένος και έσφιξε το χέρι μου στην παλάμη του.

"Δεν είχα κανέναν λόγο να μείνω." απάντησα ήρεμη και τράβηξα το χέρι μου.

Άνοιξα την πόρτα ξανά και μπήκα μέσα. Έβγαλα τα παπούτσια μου και τα πέταξα στην άκρη ενώ έπεσα με φόρα στο στρώμα του κρεβατιού.

Κοίταξα στο μέρος του. Είχε στηρίξει το σώμα του στην κάσα της ανοιχτής πόρτας και με παρακολουθούσε χωρίς καμία έκφραση στο πρόσωπό του.

"Μπορείς να κλείσεις την πόρτα σε παρακαλώ;" επιχείρησα να του κάνω σαφές πως θέλω να μείνω μόνη μου και ξάπλωσα στην αριστερή μεριά του κρεβατιού, γυρνώντας του την πλάτη μου.