Paid

|42|

Τα μάτια μου ανοιγόκλεισαν νυσταγμένα και από το στόμα μου βγήκε ενα ελαφρύ άηχο χασμουρητό λόγω του πρωινού ξυπνήματος. Προσπάθησα να ανασηκώθω για να στηριχτώ στο κεφαλάρι του κρεβατιού αλλά το ξανθό κεφάλι που βρισκόταν στο στήθος μου με εμπόδιζε.

Χαμογέλασα στην εικόνα του Μάρκου, ξαπλωμένο πάνω μου, άφησα ένα φιλί στο μέτωπό του πριν πιάσω προσεκτικά το κεφάλι του και το πόδι του που ήταν περασμένο πάνω από τα δικό και τα μετακινήσω στην άκρη, απομακρύνοντας τον από πάνω μου.

Αυτός μουρμούρισε κάτι ακαταλαβίστικο και με τράβηξε από την λεκάνη πάλι κοντά του. Βρέθηκα εγκλωβισμένη ανάμεσα στα χέρια, με αυτόν να έχει ακόμα κλειστά τα μάτια του.

"Άσε με λίγο." απαίτησα όχι και τόσο άγρια, κάνοντας το να βάλει τα γέλια.

"Καλημέρα, μωρό μου." είπε με την φωνή του να είναι ακόμη πιο βαριά από ότι συνήθως.

"Έχω μάθημα, πρέπει να ετοιμαστώ." γκρίνιαξα όταν με έσφιξε ακόμα περισσότερο στην αγκαλιά του.

"Δεν έχεις, μίλησα με τον Υφαντίδη και σας το ακύρωσε γιατί είναι άρρωστος."

Έμεινα σοκαρισμένη με το στόμα ανοιχτό. Με παρακολουθούσε πλήρως, ήξερε με ποιόν καθηγητή είχα μάθημα, τι ώρα, ποια μερα. Ήξερε μέχρι και τον ίδιο τον καθηγητή προσωπικά!

"Αφού σου έχω πει πως έχω πολλούς γνωστούς στη σχολή σου." δικαιολογήθηκε ενώ σκέπασε το σώμα μου με το δικό του και άρχισε να μου φιλάει το λαιμό.

"Έχεις να κάνεις τίποτα άλλο το πρωί;" αρνήθηκα με ένα ανεβοκατέβασμα του κεφαλιού, "Θα έρθεις να πάρουμε τον κυρ-Ανέστη από το νοσοκομείο, ε;" η ερώτηση του έμοιαζε περισσότερο με κατάφαση.

"Καλύτερα να μην έρθω, πρώτη μέρα στο σπίτι, μην τον ανησυχήσω." αρνήθηκα ευγενικά.

"Τι να τον ανησυχήσεις; Ο Ανέστης χαίρεται όταν σε βλέπει." επισήμανε χαρούμενα και συνέχισε να με φιλάει, "Ειδικά όταν σε βλέπει μαζί μου." συμπλήρωσε κλείνοντάς μου το μάτι πονηρά.

Τον έσπρωξα αμέσως από πάνω, κατακοκκινισμένη από ντροπή, και σηκώθηκα από το κρεβάτι σε κλάσματα δευτερολέπτου. Εκείνος γέλασε με την αντίδραση μου και ξάπλωσε με την πλάτη του να ακουμπάει στο στρώμα.

"Πάω να κάνω ένα ντους." ανακοίνωσα αμήχανη χωρίς να τον κοιτάω.

"Να έρθω;" πρότεινε χαμογελώντας πρόστυχα και άρχισε να με πλησιάζει.