Paid

|35|

Μου πήρε λίγα δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω την κατάσταση και έσπρωξα την πόρτα, έστω και καθυστερημένα, προσπαθώντας να τον κρατήσω έξω από το σπίτι αλλά ήταν ήδη αργά. Το πόδι του μπήκε στην σχισμή ανάμεσα στην πόρτα και την κάσα και με δύναμη έσπρωξε, ανοίγοντάς την διάπλατα.

Τον κοίταξα σοκαρισμένη από το πόσο θρασύς μπορεί να γίνει και του έδειξα με το χέρι μου την έξοδο. Δεν έπρεπε να βρίσκεται καν εδώ. Δεν ξέρω πως στο διάολο με βρήκε, ή μάλλον ξέρω, αλλά το να έρθει ήταν μια πολύ κακή ιδέα από μέρους του.

"Χαρούμενα Χριστούγεννα." αναφώνησε χαρούμενα και ειρωνικά ταυτόχρονα, αγνοώντας την επιθυμία μου να φύγει.

"Μπορείς σε παρακαλώ να φύγεις;" γρύλλισα θυμωμένη και έκανα μερικά βήματα μακριά του. Σίγουρα χρειαζόμουν μεγαλύτερη απόσταση από το ένα μέτρο που μας χώριζε.

"Δεν ήρθα μέχρι εδώ για να φύγω μόνος μου." σοβάρεψε απότομα τον τόνο της φωνής του, με το βλέμμα του να αγριεύει.

"Μάζεψε τα πράγματά σου. Θα έρθεις μαζί μου."

Γέλασα ειρωνικά στην απαίτηση του. Πλησίασα την πόρτα και, αφού την άνοιξα, του έκανα νόημα να αποχωρήσει ήρεμα και χωρίς φασαρίες.

Νευριασμένος, έκλεισε την πόρτα, κάνοντας έναν πολύ θορυβώδη κρότο. Αναπήδηξα τρομαγμένη και έμεινα να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα, όταν σήκωσε το χέρι του πάνω από το κεφάλι μου, έτοιμος να με χτυπήσει.

"Τι θες;" φώναξα εκτός εαυτού πλέον και ξέσπασα σε κλάματα χωρίς να το καταλάβω. Αυτός τράβηξε πίσω το χέρι του, δίχως να με αγγίξει.

"Φύγε." συνέχισα και αυτός, αδιαφορώντας για την κατάσταση στην οποία με είχε φέρει σε μόνο πέντε λεπτά επαφής μεταξύ μας, πλησίασε ξανά κοντά μου.

Άρπαξα το βάζο που είχε η γιαγια στηριγμένο στο τραπεζάκι της εισόδου και το σήκωσα εναντίον του.

"Αν δεν φύγεις, θα το σπάσω πάνω σου." τον απείλησα και προχώρησα στο μέρος του.

Ο Μάρκος δεν μετακινήθηκε εκατοστό από την θέση του και συνέχισε να με κοιτάει με αυτό το βλέμμα αποδοκιμασίας που με νευριάζε ακόμη περισσότερο. Στάθηκα μπροστά του με το βάζο λίγο πριν το κεφάλι του μα αυτός δεν κούνησε ούτε το μικρό του δάχτυλο για να με εμποδίσει να τον χτυπήσω. Παραμόνο άφησε ένα ειρωνικό γελάκι να βγει από τα χείλη του.

Το μυαλό μου θόλωσε και ένιωσα το οπτικό μου πεδίο να μαυρίζει από τα νεύρα. Πέταξα ουρλιάζοντας το βάζο στο πάτωμα και του έριξα μια μπουνιά στο στήθος χωρίς ιδιαίτερη δύναμη.