Τι συμβαίνει όταν αναγκάζεσαι να κάνεις κάτι που δεν θες μόνο για να σώσεις κάποιους; Πρέπει να το κάνεις ή όχι; Αξίζει να θυσιαστείς εσύ, σε μία όχι και τόσο ονειρεμένη ζωή, για να ζήσουν καλά οι γύρω σου;
Μόλις δύο μήνες μετά την ενηλικίωση της...
Περπατούσα στους πλακώστρωτους δρόμους της πόλης της Ρώμης, τραβώντας φωτογραφίες με την κάμερά μου ενώ ο Μάρκος ήταν λίγο πιο πίσω και μιλούσε στο τηλέφωνο.
"Όλα καλά;" με ρώτησε μόλις πλησίασε και εγώ ανεβοκατέβασα το κεφάλι θετικά και γύρισα το φακό προς το μέρος του.
"Μη με βγάζεις." μου απαγόρευεσαι και έκρυψε το πρόσωπό του, γυρνώντας το κεφάλι του στην αντίθετη κατεύθυνση αλλά είχα ήδη προλάβει να τραβήξω λίγες.
Ήταν δυο φωτογραφίες, μία που έδειχνε χαμογελαστός και στην άλλη σοβάρευε με το στόμα ελαφρώς ανοιχτό, έτοιμο να μιλήσει.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Σβήσ' τες." απαίτησε και προσπάθησε να βγάλει το λουρί της μηχανής από το λαιμό μου.
Απομάκρυνα τη κάμερα απο το στέρνο μου και την συγκράτησα στο δεξί μου. Πάτησα στις μύτες των ποδιών μου και τράβηξα το κεφάλι του στο ύψος του δικού με το ελεύθερο χέρι μου, κολλώντας το στόμα μου στο δικό του. Κράτησα τα μάτια μου ανοιχτά μέχρι να κλείσει αυτός τα δικά του, και μόλις το έκανε, άπλωσα τη κάμερα όσο πιο πολύ μπορούσα και μας τράβηξα.
"Είσαι τόσο ύπουλη." είπε, κάνοντας τον θυμωμένο, και άρπαξε την κάμερα από τα χέρια μου. Στηρίχτηκε στο πεζούλι και άρχισε να κοιτάζει τις φωτογραφίες που είχα βγάλει στη μια ώρα που με είχε βόλτα, αφού πρώτα είχε συναντηθεί με κάτι εμπόρους για την εταιρία.
Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και την στιγμή που ήμουν έτοιμη να τον τραβήξω για μία ακόμη φορά, λες και το κατάλαβε, σήκωσε το κεφάλι του και το βλέμμα του γέμισε τη φωτογραφία.
"Διέγραψε την αμέσως, και μετά δείξε μου πως σβήνουμε αυτές εδώ."
"Είναι τέλεια, είσαι κούκλος." τσίριξα αγνοώντας τα λόγια του και έπεσα πάνω του με φορά.
"Νίκη, γαμώτο." πρόφερε νευριασμένος και έκανε να αρπάξει το κινητό από τα χέρια μου αλλά εγώ πρόλαβα, το έβαλα στη τσέπη του χοντρού μπουφάν μου και άρχισα να τρέχω, γελώντας σα χαζή.
