Paid

|5|

Δέκα μέρες μετά, έχω βρει το ρυθμό που είχα και όταν ήμουν σπίτι μου και αρχίζω να εξοικιώνομαι με την ιδέα πως θα μένω εδώ.

Ο μικρός Μαραγκός δεν έχει εμφανιστεί ακόμα, και πραγματικά έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για την ύπαρξη του. Ο κύριος Ανέστης προσπαθεί με κάθε τρόπο να με καλοπιάσει, λογικά επειδή νομίζει πως θέλω να φύγω.

Η σχέση μου με την κυρία Φρόσω αρχίζει να αναπτύσσεται σε μία σχέση περισσότερο μητέρας-κόρης παρά φιλική. Η αλήθεια είναι πως είναι η μόνη στην οποία θέλω να μιλάω. Περνάμε αρκετές ώρες της ημέρας μαζί, είτε μαγειρεύοντας και κάνοντας δουλειές του σπιτιού είτε περπατώντας στην αυλή.

Όσον αφορά τον Μάρκο, εξακολουθούσα να πιστεύω πως με αντιπαθεί απίστευτα, και η συνάντηση μας την Τετάρτη απλά μου το επιβεβαίωσε.

Ήταν μεσάνυχτα, λίγο μετά τη μία και η ζέστη που έκανε ήταν αφόρητη.  Ιδρώτας είχε κατακλύσει όλο το σώμα μου και η μόνη λύση ήταν ένα ντους. Στο μυαλό μου ήρθε τότε η πισίνα που υπήρχε στο πίσω μέρος του σπιτιού. Φόρεσα αμέσως το μαγιό μου, πήρα μια πετσέτα και κατέβηκα γρήγορα στην αυλή.

Διάλεξα μια ξαπλώστρα, και παράτησα τα ρούχα μου και την πετσέτα μου εκεί χωρίς να τα ταιριάσω. Προχώρησα προς τη σκάλα της πισίνα αλλά το νερό ήταν τόσο παγωμένο που τελικά αρκέστηκα απλά να κάτσω στην άκρη της, με τα πόδια μου βυθισμένα μέσα.

Είχα γείρει το κορμί μου πίσω στηρίζοντας το στους αγκώνες μου, όταν μια γνώριμη αντρική φωνή με έκανε να αναπηδήσω.

"Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;" γύρισα το κεφάλι μου προς την μεριά του και τον παρατήρησα. Φορούσε ένα μαύρο μαγιό, λίγο πιο πάνω από το γόνατο, σε στυλ βερμούδας, ενώ από πάνω ήταν γυμνός. Είχε τα μαλλιά του ριγμένα στους ώμους και έτσι έμοιαζε ακόμα πιο άγριος από ότι ήδη ήταν.

Τον αγνόησα και κούνησα τα πόδια μου νευρικά μέσα στο νερό. Γαμώτο δεν έπρεπε να βρίσκεται εδώ τώρα. Έφτασε στη μία άκρη της πισίνας, και με ένα σάλτο, έκανε μακροβούτι και βυθίστηκε μέσα της.

Ένιωσα έξαψη να κατακλύζει το σώμα μου στην εικόνα του να βουτάει στην πισίνα. Έκλεισα τα μάτια μου, προσπάθησα να ηρεμήσω τον εαυτό μου από την ξαφνικό πόθο που ένιωσα. Τι πάει στραβά μαζί μου;

Το κεφάλι του ξεπροβάλλε μπροστά στα πόδια μου τόσο απότομα , που σχεδόν κόντεψα να λυποθυμίσω από τον φόβο μου. Τον κοίταξα αδιάφορα, παρά την φλόγα που έκαιγε μέσα μου.