Paid

|64|

"Αχ, όχι, δε μ'αρέσει καθόλου." αποκρίθηκε βλέποντας τον εαυτό της στον ολόσωμο καθρέφτη του μαγαζιού.

"Δεσποινίς, σας πάει καταπληκτικά." της είπε η κοπέλα και η Τόνια την αγριοκοίταξε έτοιμη να την κατασπαράξει.

"Με δουλεύεις και εσύ; Δε βλέπεις πως με κάνει εκατό κιλά πιο χοντρή;" ανέβασε τον τόνο της φωνής, κάνοντας την κοπέλα να αναπηδήσει τρομαγμένη, "Θεέ μου, τι θα κάνω; Δε θα βρω ποτέ νυφικό που να μου ταιριάζει."

"Τόνια, ηρέμησε. Δε σου φταίει σε τίποτα η κοπέλα. Μπες μέσα να δοκιμάσεις το τελευταίο και μπορούμε να κοιτάξουμε και άλλου." την έσπρωξα απαλά στη πλάτη, χαμογελώντας της. Έμοιαζε έτοιμη να κλάψει. Είχε αγχωθεί τόσο πολύ με τις ετοιμασίες του γάμου, εν μέρει λογικό, αλλά από την άλλη είχαμε τρεις ολόκληρους μήνες μπροστά μας να τον οργανώσουμε όπως ονειρευόταν.

Μπήκε πίσω από το παραβάν και εμφανίστηκε ξανά μερικά λεπτά μετά, φορώντας το τελευταίο νυφικό για σήμερα. Ήταν υπέροχο. Έβγαλα ένα επιφώνημα έκπληξης και θαυμασμού από το πόσο όμορφη έδειχνε και εκείνη στάθηκε μπροστά από τον καθρέφτη, κοιτάζοντας την αντανάκλαση της. Από το ύφος της καταλάβαινα ότι κάτι δεν της άρεσε.

"Νομίζω πως φαίνομαι λίγο σα γριά που αποφάσισε να παντρευτεί πριν τα τινάξει. Θέλω να δω κάτι άλλο." ισχυρίστηκε, κάνοντας με να γελάσω. Η πωλήτρια με κοίταξε απελπισμένη, λέγοντας πως δεν είχε άλλο νυφικό να μας δείξει.

"Δε χρειάζεται, αυτό θα πάρουμε." της απάντησα άνετη και η Τόνια γούρλωσε τα μάτια της έκπληκτη. Σηκώθηκα από τον καναπέ και πλησίασα πίσω της, αγκαλιάζοντας την, "Κοίτα σε. Είσαι πανέμορφη, σου πάει τέλεια." της χαμογέλασα μέσα από τον καθρέφτη και εκείνη έδειξε να αναθαρρεύει για μια στιγμή.

"Δε μου φτάνει η γνώμη σου." είπε αμετανόητη και κλείστηκε πάλι στο δοκιμαστήριο. Ξεφύσηξα κουρασμένη, τράβηξα το κινητό από την πίσω τσέπη του τζιν μου και κάλεσα το μόνο άτομο που θα μπορούσε να την πείσει να το πάρει.

Ένα τέταρτο μετά, ο Μάρκος μπήκε μαγαζί με το κλασσικό βάδισμα μοντέλου. Η πωλήτρια τον κοίταξε με ανοιχτό στόμα ενώ τα σάλια της έτρεχαν στο πάτωμα.

"Τι έγινε; Ακούστηκες περίεργη στο τηλέφωνο." είπε και με αγκάλιασε, αφήνοντας ένα πεταχτό φιλί στα χείλη μου.

"Χρειαζόμασταν κάποιον να πει στη Τόνια πόσο πολύ της πάει το νυφικό." του είπα και εκείνος ρόλαρε τα μάτια του εκνευρισμένος.