Son Element Tanrıçası [ Yeniden Doğuş 1-2 ] #Wattys2017

2. Part /Hadi Partiye/

Evet arkadaşlar artık Asya'nın ağzından yazma vaktimiz geldi! Sizin beyinler iyice domates çorbası olmadan neler olduğunu bilmeniz gerekiyor... Sizi Seviyorum.

ASYA WİCTOR

"Ölüm partisi mi? Biraz açık konuşsanıza Laura!" Edward kulübeye geldiğinde ki rahatlığını bir kenara atmış Laura gibi kitaplara bakıyordu. 'Red Lunam'  yani Kırmızı Ay gerçekten güçlü bir zaman dilimiydi, o gün yaptığımız büyüler her daim daha güçlü ve daha... korkunç olurdu. Ölüm Partisi büyüsünü tabi ki de biliyordum böyle bir büyü o gece yapılırsa ne gibi sonuçlar doğuracağını da biliyorum. Sonuçta 4 ay boyunca bu tür büyülere fazlasıyla çalışmıştım...

"Ölüm Partisi zor yapılan ve yapıldığı taktirde de kötü sonuçlanan bir büyü bir ölüyü çağırmaya yardımcı olur. Tabi bir ölüyü çağırmak için de kurban gerekir. Fazla kurban gerekir..." Auro gözlerini kitaptan ayırmadan Edward'a cevap verirken iyice sinirlenmiştim. Erica ve Batu'nun gözleri bu kadar kararmış olamaz bir ölüyü çağırmak onlara bir çok şeye bedel olabilir. Auro'yu çağırmak için koca bir okulu öldürecekler belki de kendilerini bile öldürebilirler bu çok muhtemel bir şey. Edward bol küfürler eşliğinde ayağa kalkıp elindeki kitabı yürüyerek okumaya başladı. Auro ve Laura da büyüyü terse çevirebilecek bir şey arıyorlardı. Boşuna arıyorlardı o büyü terse çevirecek hiç bir şey yok, bunu da öğrenmiştim. Nefesimi sakin olmaya çalışarak büyük kanatlarımla tekli koltuğa oturmaya çalıştım. Zar zor kanatlarımla beraber sığabilmiştik. Kayra elini saçına geçirip mavi gözlerini bana çevirdi, "Bir dakika atladığımız bir kaç şey var ve bunları artık bana söylemelisiniz. O gün oradaydım," eliyle masada Laura'yla kitapları karıştıran Auro'yu gösterip "o ölmüştü! Ama şuan burada ve onlar bunu bilmiyor oraya gitmemiz gerekiyor ama sensiz olmaz oraya sen de gelmelisin... ama gelmek istemediğin her halinle belli. Diğer konu ise eğer oldu da büyüyü buradan terse çeviremedik ve onlar büyüyü yaptı çağıracakları kız burada yanımızda ve yaşıyor! O kadar insan boşu boşuna ölecek Asya!" sesi kulübede yankılanıp hassas kulaklarıma değerken kafam önümdeydi ve herkesin bana baktığını biliyordum. "Asya o kadar insanın ölmesine izin veremeyiz oraya gidip onlara yardım etmeliyiz! Erica'yı görmedim ama eminim ikizinin yaşadığını bilmesi gerekiyordur ve ayrıca o kadar insanda boşu boşuna ölmeyi hakketmediğini düşünüyorum." dedi az öncekine göre sesi daha alçak ve daha hüzünlü çıkmıştı Kayra'nın, eminim oraya gitmek istememi kanatlarımı görmelerini istememe yorumluyordur ama olayın aslı o değildi. Kafamı kaldırıp boş gözlerimi Kayra'ya çevirdim.

"O insanlar umurum da değil," 

Hayır. Orada tanımadığım herkesin ölecek olması umurum da... 

"Sadece Auro kendi başına okula giderse olacaklar umurum da, Auro elbet bir yere kadar yalan söyleyebilecek sonra da eminim her şeyi anlatacaktır," 

Hayır onun tek başına göndermek aklımın ucundan bile geçmedi anca beraber kanca beraber onu bir kez daha yalnız bırakmam ve anlatmayacağını söylerse de ona sonsuza kadar güvenirim...

"Ve ben yakalanmak istemiyorum!" 

Doğru...

Kayra bir süre dediklerimin şokuyla ağzı açık kalakalırken ayağa kalkıp yüzüme tiksinircesine bakıp kulübenin kapısına doğru ilerledi. Elbet geri gelecekti biliyordum. Ben de ayağa kalkıp Auro'ya kısa bir bakış atarak odama doğru ilerledim. Auro'nun yüzündeki hayal kırıklığını asla ama asla unutamayacaktım.

2 Gün Sonra Söz de Parti Günü

"Daha ne kadar bekleyeceğim?" sorum havada asılı kalırken elimde sımsıkı tuttuğum ametist taşını biraz gevşettim. Mor ve beyazın uyum içinde birbirine girmiş parlak taş Abderus'un bana o gün verdiği kendi taşıydı. İlk başta almak istemesem de almıştım ve her ne kadar istemesem ve hoşnut olmasam da bu taş arkadaşımı kurtarmıştı. "O büyüyü engelliyemezsin yada oraya Auro ile gidemezsin konu kapanmıştır!" sinir bozucu derece de genç olan ama aslında yaşı dört basamaklı olan adam beni takmadan uzun yolda ilerlemeye devam etti.