Son Element Tanrıçası [ Yeniden Doğuş 1-2 ] #Wattys2017

/Biliyordum!/

Sıkış tıkış sırada bir kez daha kıpırdandım. Bu sıralar kanatlarım ve benim için yaratılmamıştı anlaşılan, sürekli bir yerlere çarpıp sınıfın dikkatini çekiyordum. Yada zaten bazı kişiler zaten bana bakıyordu, Ares gibi! Ares, Fevmi öğretmenimin sevgili oğlu olur, kendilerini yaklaşık bir saat önce antrenman alanına gömmüştüm. Bunu hatırlayınca tekrar sırıtıp matematik öğretmenini dinlemeye devam ettim, etmeye çalıştım. "Hey Asya sana bir şey sorabilir miyim?" kafamı yanımda benden dolayı sıkışmış Auro'ya baktım. "Ne oldu?" Auro yerinde kıpırdanıp, "Erica ve Batu'ya ne ceza vereceksin?" dedi kafasını kaşıyarak. Omuz silkip kısaca "Hiçbir şey." dedim. Auro oynadığı kalemi düşürüp, "Hiçbir şey mi?" kafamı onaylayarak sallayıp, "Evet Auro hiçbir şey." dedim homurdanarak. "Ne yani onlara ceza olarak hiçbir şey vermeyecek misin? O zaman neden vereceğini söyledin ki?" uflayıp matematik öğretmenine bakmayı kesip Auro'ya döndüm. "Eğer öyle demeseydim şu müdür bozuntusu Nathaliel onlara daha sonradan daha ağır bir ceza verebilirdi ama şuan benimde onlara ceza verdiğimi biliyor bu yüzden böyle bir şey yapamaz, yapmaya kalkışırsa karşısında beni bulur." dedim. Auro şaşkınlıkla boynuma sarılıp teşekkür etmeye başladı kıkırdayıp, "Tamam sarılman iyi hoşta kanatlarım bundan pek memnun değil." dedim tekrar kıkırdarken, Auro özür dileyerek ayrılırken gözünden bir damla yaş düştü gerçekten onlara zarar verecek bir ceza yaptıracağımı mı sanmıştı?

"Hey arka sıra sarılma işlerini sınıfın dışında gerçekleştirin!" Auro'yla birbirimize bakıp sıradan kalkıp sınıftan çıkıp tekrar sarıldık. Bu halime kahkaha atıp kol kola girerek -ki bu kanatlarım olunca zor oluyordu!- aşağı kata indik. Yemekhane şuan yemek servis etmediği için dersi boş olan bir kaç kişi buraya oturmaya geliyordu, Auro'yla bizde dersten çıktığımıza göre yemekhaneye inebilirdik. Auro da benim gibi düşünüyor olacak ki bir şey dememe kalmadan merdivenlerden inmeye başladık. "Auro sence Ece'yi üzüyor muyum? Yani baksana 5 gün onun için buradayım. ama o benle konuşma zahmetine bile girmiyor!" Auro kafasını eğip girdiği kolumdan çıktı. "Selim'in durumunu biliyorsun Asya kafası karışık, bir de sen kanatlarınla çıka gelince kafası hepten karıştı. Ayrıca Erica ve Batu'ya ne kadar çaktırmasa da onlara da baya kırgın biliyorsun?" kafamı sallayıp gözlerimi kapattım. Onlara kırgın, Selim'i kafasına takıyor, benimle konuşmaya çekiniyor! Her şey üst üste gelmişti.

Auro'yla yemekhaneye girip en arka masaya doğru ilerledik. Batu, Ece, Okan ve Austen de buradaydı. Austen de bizimle beraber okula geri dönmüştü ama benim gibi derslere pek sık girmiyordu. Bizi ilk fark eden Batu oldu, yerinden kalkıp hızlıca yanımda duran Auro'ya sarıldı. Sarılırken de bir yandan bana bakıyordu, kısaca gülümseyip Austen'in yanına oturdum. Auro ve Batu da Erica'nın yanına oturdular Erica ikizini sarılırken ben Ece bakıyordum o da ben hariç herkese bakmıştı somurtup önüme döndüm. Ne yapmam gerekiyordu ki? Ne zaman konuşmaya çabalasam  benden kaçıyordu, görmüyor muydu bundan ne kadar mutsuz olduğu mu? Sorun kanatlarım mıydı acaba eğer sorun kanatlarımsa onları onun için kesebilirdim umurumda bile olmazdı.

"Hey sizi mutsuz Tanrıça Grubu biraz kendinize gelin!" herkes masada bağıran Auro'ya döndü. "Kimse ölmedi kimse yaralanmadı ama siz mutsuzsunuz. Bu nedir ya?!" ellerini masaya dayayıp sessizce, "Erica ve Batu da Asyadan ceza almayacak hepsi müdürü kandırmak içindi!" dedi herkes bir an da bana dönerken Erica sessizce teşekkür etmişti gülümseyip masada ki elini tutup sıktım. Batu aniden ayağa kalkıp, "Bana bakın kaç aynıdır menopoza girmiş eşekler gibiyim zaten çok sıkıldım akşama bir şey yapıyoruz!" gözlerimi şaşkınlıkla açıp yemekhanenin ortasında duran Batu'ya baktım. Yemekhane de bizden başka bir kaç kız da vardı ve onlar da Batu'nun dediği şeye gülüp yemekhaneden ayrıldılar. Sırıtıp eski şapşik Batu'yu özlediğimi fark ettim. Ece masada biraz yayılarak oturup, "Peki öyleyse menopoza girmiş eşek Batu akşama ne yapacağız? Pişti mi oynayalım?" sorusuna gülüp hala ayak da olan Batu'ya döndüm, açıkçası çok pis sırıtıyordu. Masaya yaklaşıp eğilerek, "Bara içmeye gidiyoruz!" ah tamam... işte şimdi hapı yuttuk!