Sezon Finali 3

3.1K 276 32
                                    

Hayır bu gerçek olamaz. Gözümden bir damla yaş daha düştü. Neredeyse yüzü tanınmayacak hale gelmiş anneme bakamıyordum. Bunu nasıl yapmışlardı! Sırf beni yok edebilmek için suçsuz birine nasıl zarar verebilmişlerdi?! Sinirden ellerim, ayaklarım titrerken gözümden akan yaşları hırsla silip tüm hınçımla "Siz anneme ne yaptınız!?"dedim sesim kalın ve sert çıkarken sanki yer titremişti. Ama umurumda bile değildi gerekirse burada ki herkesi öldürürdüm.

Amanda'nın tıslayan bir yılana bezeyen sesiyle "Asya, Asya biz yapmadık... Sander yaptı." dedi. Sinir tüm vücuduma yayılırken adeta yanıyordum. "Sen ne dediğinin farkında mısın? Sence ben buna inana bilir miyim?!"dedim. Sesim tekrar yükselirken Amanda istifini hiç bozmadan annemi ayağa kaldırıp yanıma kadar getirip, "Bize inanmıyorsan annene sor?"deyip Abderus'un yanına doğru ilerledi. Yanıma kadar gelen yüzü kanlı anneme bakamıyordum. Ellerim titreye titreye yere eğilip annemin başından tutarak doğrulttum. "Anne?" sesim daha deminkinden daha kısıktı göz yaşlarım tekrar akıyordu. Buna rağmen göz yaşlarımı silmek istemiyordum. "Anne? Lütfen aç gözlerini lütfen... Sana ihtiyacım var..." sesim titrerken, daha fazla dayanmayıp anneme sarıldım. Hıçkırıklarımı serbest bırakırken sinirden yüzüm gerilmişti. Annemin kısık nefes sesleri bir süre sonra durduğunda beynimden vurulmuşa döndüm. Korkuyla etrafıma baktım. "Ece? Annem nefes almıyor? Ece, Ece annem nefes almıyor! Ece bir şey yap Ece!" hıçkırıklarım arasında Ece'ye çığrışlarım kulağımda adeta yankı yapıyordu,bir süre sonra ayaklarım tutmayıp yere düştüm. Bedenim yanıyordu, gözlerim yanıyordu, sırtım ve boynum yanıyordu. İçim içime sığmıyordu. Kalbimde sanki parçalar kopuyordu. Dayanamıyordum.

Ece'nin beyaz saçları önüme düşüp beni annemden ayırırken bir yandan da beni teselli etmeye çalışıyordu."Asya sakin ol anneni kurtaracağız! Sakin ol! Hey siz çabuk gelin! Çabuk!" Etrafımda bir kargaşa oluşurken hiç bir şeye odaklanamıyordum, sadece gözlerim bir kişideydi. Abderus. Ona inanmıyorum anneme bunu Sander yapmış olamaz hem nasıl yapacaktı ki? O ölmüydü.

"Abderus eğer anneme bunu yapmadıysan bana anlat. Bunu kim ve neden yaptı?!" Sesim korkunç derece de ağlamaktan tiz gelirken yanımda ki Batu'ya tutunarak doğruldum. Abderus başıyla beni onaylayıp "Eğer bana bu şekilde güveneceksen tamam. Amanda sen askerleri al ve git." deyip bizim askerlere doğru ilerleyip teslim oldu. İşte bunu beklemiyordum. "Asya askerler anneni Saraya götürdü hadi bizde gidelim."dedi Batu kulağıma fısıldayarak, sadece onu başımla onaylayıp koluna girerek saraya doğru ilerledim. Bu çok kolay olmuştu. Amanda ve askerler bizden uzaklaşırken, Abderus ve Saraydaki askerler arkamızdan geliyordu. 

Saraya Batu yardımıyla yürürken hala vücudum yanıyordu kendimde değilmiş gibiydim bedenimi ben kontrol etmiyordum sanki, bedenimin kontrolünü sağlamaya çalışırken gözlerim karardı. Gerçekten de karardı hiç bir şey göremiyordum ama hala hissedebiliyordum. Koluna girdiğim Batu'nun bileğini sıkıp sessiz olmaya çalışarak,"Batu ben göremiyorum. Neler oluyor?" dedim. Gözlerimi bir kaç kez kırpıp etrafımı bir kez daha bakmaya çalıştım. Hala etraf karanlıktı.

"Asya... Benim bu kadar kolay teslim olabileceğimi gerçekten inandın mı?" Arkamdan gelen Abderus'un kalın ve sert sesiyle yerime çakılırken ellerim tekrar titremeye başladı. "Sana inanmakla hata yaptığımı biliyordum! Annemi o hale sen getirdin değil mi?! Bunu ödeyeceksin!" Sinirden ne yapacağımı şaşırmıştım. Ona nasıl inandım ben ki onun bu kadar kolay teslim olmayacağını biliyordum! Gözlerimle hala bir şey göremiyordum ama hissedebiliyorum. Arkamda duran sert ve geniş bedenini hissediyordum. Bunu daha önce Edward'la yapmıştım. Gözlerim bağlıyken toprak elementi sayesinde nasıl hissedebileceğimi bana öğretmişti. Gözlerimle bir şey göremediğim halde odaklanmak için gözlerimi kapatıp çevremde olan biteni anlamaya çalıştım. Yerde duran bir kaç beden vardı. Galiba onlar Sarayın askerleriydi sinirden tekrar ellerimi titremeye başlarken daha fazla duramayıp sol dirseğimle arkamda duran Abderus yüzüne geçirdim. Arkamdan erkeksi bir inleme çıkarırken hızlı hareket ederek ayağımı karnına geçirip yere düşmesini sağladım. Abderus yere düşer düşmez yan tarafımdan Amanda'nın sesi yükseldi, "Baba! Dayan! Askerler saldırın." diye bağırdı.Baba mı?..

Son Element Tanrıçası [ Yeniden Doğuş 1-2 ] #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin