Son Element Tanrıçası [ Yeniden Doğuş 1-2 ] #Wattys2017

CURSE KITABI

Arkadaşlar geçen bölümde okullan ilgili kısa bir bilgi verdim,çünkü bana özelden bu tür okullan ilgili çokça soru geliyor bende biraz bilgi vermek istedim neyse çok konuştum. :)

Media: Asya

ASYA***

"Ece bak gerçekten gördüm! Buna eminim." Neden inanmak istemiyorlar oda da bir yaratık vardı burnundan dumanlar çıkıyordu kıp kırmızı pullarıyla aynı bir ejderhaydı gözleri bana öfkeylen bakıyordu sanki onu öldürmek istemişim gibi bana nefretle bakıyordu ama gelde bunu Ece,Erica ve Auroya anlat!

"Tamam Ece kızın üstüne gitme. Görmüş olabilir odayı bu hale biz getirmedik sonuçta belki müdire Amandaylan tekrar konuşsan sana yardımcı olabilir?" Müdire Amanda. Sonunda müdirenin ismini öğrendim yoksa kesin rezil olurdum ben ama bu bile o canavarımsı yaratığı beynimden silememişti.

"Tamam ben kendim gidip konuşuçam hem hava da almış olurum." Ayağa ne kadar kalkmak istemesem de zorla kalkıp dolabımda ki beyaz nike spor ayakkabılarımı giydim odamızın dağıldığını şuana kadar kızlar, müdire ve Austenler biliyordu Okan bizi Kızlar bölümünün kapısına kadar getirip kendi bölümüne gitti bizde çok beklemeden odaya doğru ilerledik odaya ilk ben arkamdan kızlar girdi odanın ışığını yakmamla o canavarla göz göze geldim ilk önce öyle donup kaldım beynim hiç bir soruya yanıt vermezken yer adeta ayağımın altından kayar gibi oldu ve sonra Ece'nin dediğine göre bayılmışım uyandığımda başımda Okan ve müdire vardı Okan'ı yardıma Erica çağırmış galiba ama pek bir fikrim yok sonrası müdireye olanları anlattık odaya birinin girdiğini filan söyledik ama benim gördüğüm şeyi o zaman bahsedemedim sanki ağzım tutulmuş biri benim konuşmamı istemiyor gibiydi ancak müdire gittikten sonra dilim çözülmüş olanları anlata bilmiştim yada anlattığım şeyi inandırmaya çalışmış da olabilirim.

Ana binaya en sonunda geldim okulun ana binasını her seferinde diyorum ama çok görkemli! Merdivenleri hızla aşıp up uzun koridorun en sonunda ki müdür odasına varmam 2 dakikamı aldı ever ara sıra-sitreslendiğimde- dakikaları sayarım. Müdirenin odasının kapısı içeriyi görebileceğim kadar açıktı merakıma yenik düşüp o aralıkta odaya kısa bir bakış attım müdire arkası dönük elini kulağına yaslamış dümdüz bakıyordu galiba elinde telefon var?

"Alo"

"..."

"Bak kız anlamaya başladı o-o bazı şeyleri görüyor zihnini okudum!"

"..."

"Evet eminim bu aradığımız kız araştırmamıza göre kitabı o bulabilir."

"..."

"Tamam denerim."

Bu kız her kimse önemli biri olmalı, yada fazla güçlü olmalı? Ne zamandır kapıda müdire Amandayı izlediğimi bilmiyorum ama arkamdaki kıpırtılar tüylerimi diken diken etmişti yakalandım mı? Arkamda korkumu ikiye katlayan tıslama sesiyle yerimden kıpırdayamaz hala gelmiştim aynı oda da ki gibi ne konuşabiliyor ne de kaçabiliyordum!

"Zamanı geliçek..." arkamda yaratığın nefesi boynumda hissedebiliyordum, sıcaklık git gide arttı nerden geldiğini bilmiyorum ama ısınıyorum sa-sanki eriyor gibiydim...

AMANDA***

Beklenen an. Herşey yavaş yavaş oluşuyordu gerçekleri anladıklarında ise çok geç oluçaktı...doğrusunu söylemek gerekirse biraz korkmuyor değildim...bu işin sonu ya iyi biter yada kötü biterdi yarı yarı şansımız vardı...

Düşüncelerimden kısa süreliğine ayrılıp masama ilerleyip okulla ilgili dosyaların bazılarını imzaladım zaman hızla geçerken merakla bekliyordum ne yapıçaktık? O sıra da odada telefonumun melodisi çaldı derin bir 'oh' çelerek telefonumu titrek ellerimle açtım.