~✲QOMH 6✲~

11.8K 338 119
                                    

~❁✲❁**♥**❁✲❁~

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

~❁✲❁**♥**❁✲❁~

Nanlalata ako at parang ayaw kumilos ng buong katawan ko habang nag-eempake ng mga damit ng mga bata sa maleta kaya umupo muna ako sa kama ni Zailey. Hindi kasi mawala-wala sa isip ko yung mga sinabi ni Mommy kanina habang umiiyak na kausap ko sa telepono.

"He's already getting weaker each day. Hindi na niya magawang umupo sa kama at nahihirapan na rin siyang mag-take kahit ng soft foods kaya kinabitan na siya ni Kuya JC ng dextrose kanina around eight o'clock. He was asking for all of us to be here in the mansion. Gusto niya raw tayong makasama lahat dito," Mommy told me.

I felt my chest began to constrict and my eyes started to sting with tears.

"Natatakot na 'ko, Lance. I've gone through this already when Mommy was the one who left us. Alam kong darating yung time na si Daddy naman yung mawawala sa atin pero hindi ko kasi kayang isipin na mangyayari yun."

"I know, mom. Naiintindihan ko. I've always thought about Grandpa as an invincible man that even sickness or death could not defeat him. He was always strong and brave in my thoughts. He was always there before to catch me whenever I was falling. This is also unacceptable to me."

"Kaya nga bilisan mo. Hinahanap ka niya sa 'kin kanina pati si Zanny at yung mga anak n'yo. Pack your things already and come immediately here in the mansion."

"Okay. I'll hang up now to start packing." After ending the call, Zanny immediately embraced her arms around my body. Yumakap din ako sa kanya nang sobrang higpit. "Parang hindi ko pa kayang tanggapin. Parang kahit kelan hindi ko magagawang tanggapin na mawawala yung kaisa-isang taong hindi nang-iwan sa akin noon at palaging naniniwala na kaya kong magbago at maging isang mabuting tao. Siya lang yung nakakaalam sa lahat ng mga kalokohan na ginawa ko noon. Tuwing nasasabit ako sa gulo, siya yung gumagawa ng paraan para maabswelto ako. I could always depend on him. Kahit nga hindi ako humihingi ng tulong sa kanya ay palagi siyang nakasaklolo sa akin. Siya yung tumayong magulang ko noong mga panahon na may gap ako sa parents ako. If it weren't for him, siguro bata pa lang ako eh sirang-sira na yung buhay ko."

My wife kept caressing my back to comfort me. "Daddy, alam kong mahirap tanggapin ito para sa ating lahat. Grandpa Andy has always been the strong fortress of the whole Montreal family. But we also need to accept things and we need to let go of him. Di ba nga sabi niya sa atin last Sunday, he'll be happy to leave all of us dahil nasaksihan niya na lahat tayo ay nasa maayos na kalagayan na? He said he was very proud of you dahil ang tagal niyang hinintay noon na magkapamilya ka para maging panatag yung loob niya kapag nawala siya dahil sigurado na siya na may mag-aalaga na sa iyo. And you didn't fail him. Binigyan mo pa raw siya ng tatlong apo. And he was very happy because he was still able to hold Zean in his arms. Sobrang laking bonus na nga raw nun para sa kanya dahil akala niya si Zailey lang yung apo niya sa 'yo na mahahawakan niya." She gently pushed me to stare at me. "Daddy, he said he was excited to be reunited with Grandma Mirabella already and Kuya Justine and Ate Katelynne. Siguro naman if all of us would think about that, hindi na magiging sobrang bigat sa dibdib nating lahat para pakawalan siya. He already lived a long and fruitful life. Lahat tayo napapagod at dumadating yung time na gusto na rin natin magpahinga."

Teach Me How to Love (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon