She's The BOSS (ABKA book 2) COMPLETED

Chapter 17: Fame No More (Carby's POV)

Pansamantala akong tumutuloy dito sa bahay ng Tita Gina ko, kapatid sya ni Dad and she is matandang dalaga. Kaya naman she choose to adopt me na lang, para may napupuntahan yung mga yaman nya.

Sya din ang pinagsasabihan ko ng mga malalaki kong problema gaya na nga lang 'nung drug problem ko.

Nakaupo ako sa sofa habang nanonood ng favorite show ko.

"Hija, anong oras ka na naman ba umuwi kagabi?" Tita Gina.

Binigyan nya ako ng juice at ng carbonara na comfort food ko.
Naupo din sya sa tabi ko.

"Tita correction, hindi kagabi. Kanina po, kaninang 3 AM. Sorry Tita ha?" Sabi ko.

She rolled her eyes, hindi na sya nasanay sa akin. Pero kahit ganun ay alam ko namang love na love pa rin nya ako.

Sina Mommy and Daddy kasi matagal na akong sinukuan.

"Carby, I decided na ipasok ka na sa rehab." Sabi ni Tita.

Nanlaki naman ang mga mata ko, bakit naman kailangan nya pang gawin yun?

"Tita no, ayoko! Ayoko doon! Kaya ko namang magbago e, please Tita." Naiiyak kong sabi.

Umiling si Tita, so itutuloy nga nya talaga. Ugh! I'm dead. Well, magtitiis na lang ako. Para din naman 'to sa ikakabuti ko.

Tumayo ako at nagpunta sa kwarto para ayusin ang mga gamit ko. FAME NO MORE CARBY! You're dead.

----*

Pagbaba ko ay may dala na akong maleta. Shocks! I can't believe that I will do this, I'am out of my mind.

"Huh?" Tita said.

"Handa na ako." Matipid kong sabi.

"Hija, hindi naman ngayon agad e." Tita Gina.

I rolled my eyes, tapos kapag wala na ako sa mood tsaka mo ako kukulitin ulit. Yan ang hirap sa mga pabebe e!

Nakakainis, bumalik ako sa kwarto. Argh! I have no money, I have no friends, I have no job, I have no fans. WALA NA SA AKIN ANG LAHAT! Laos na ako.

Aaaahhhh! God, kaya ko naman magbago e. But I can't live without Blake, mahal na mahal ko sya kahit noon pa man. Please bring me back the lime light!

"Hija, may bisita ka." Sabi ni Tita Gina.

Nagtaka naman ako. Sino namang baliw ang dadalaw sa akin? Baka si Alex yun.

Bumaba ako para tingnan yung sinasabi ni Tita.

"Kayo?!" Gulat at nagtataka kong tanong.

Pinaupo sila ni Tita at ipinaghanda ng makakain. Huh? Hindi ko sila inaasahan.

"Carby, oras na para ibaba ang lahat ng pride natin." Sabi ni Trisha.

"What are you saying?" Inis kong tanong.

Nagmumukha tuloy akong kawawa sa ginawa nila, hindi ako namamalimos ng kaibigan, tulong at awa okay?

Nagsama pa sila ng bata, ano yan props?!

"Mommy, who is she?" Tanong ng bata kay Ebony.

Oh, yeah. Anak nga pala nila yun. Bff goals talaga sila!

"Ano ba kasing ginagawa nyo dito?! I'm not expecting na pupunta kayo dito, at para saan?" Inis kong sabi.

"Gaya ng sinabi ko, ibaba na natin ang pride ng bawat isa. Alam na namin ang totoong nangyari." Sabi ni Trisha.

Ang kulit naman nila. Tumingin ako kay Blake, bakit sya nakatitig sa akin? At parang natatakot sya.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Carby, nabasa namin yung article. Why would you do that? Ano bang pumasok sa isip mo para gawin yun?" Blake.

Natawa naman ako sa sinabi nya, maliit na bagay.

"Hahaha, wala yun noh. Alam nyo, intindihin nyo na lang yung mga buhay nyo." Sabi ko.

"Carby we want to help you." Sabi ni Trisha.

Tumayo ako at talagang naiinis na ako, gusto ko na syang sapakin.

"I .. already .. accept Tita's offer! Magpapa-rehab na ako para maayos na 'tong lecheng buhay na 'to! Oh, are you happy now? Go to hell bullshits!!" Malakas kong sabi.

Halatang natakot si buntis na Trisha pati yung bata, kapag nagdilim talaga ang paningin ko hindi ako magdadalawang isip na patayin sila.

Agad namang tumayo si Blake at hinawakan ako sa magkabilang braso, he looks mad.

"Carby calm down!" Sabi nya.

Ugh! Ano pa bang gusto nilang marinig? I already accept the truth, oo adik na ako.

"Papayag na kaming maging part ka ng barkada, pero sana naman walang taluhan." Trisha.

Napatingin ako sa kanya, sabay ibinalik ko ang tingin kay Blake. They are waiting for my answers.

"Sorry, pero napagdesisyunan ko na." Kalmado kong saad.

Niyakap ako ni Blake, first time ko lang naramdaman ang ganitong klase ng yakap.

Pumiglas din agad sya, tumingin ulit ako kay Trisha at para syang nagseselos. Sorry ka na lang, pero ako muna ang bida ngayon.

"Makakaalis na kayo." Sabi ko.

"Carby please?" Shawn.

"Anong please na naman ba ha? Ayoko nga sumama sa inyo, kung wala kayong magawa umuwi na lang kayo." Inis kong saad.

Umalis din naman sila, argh! Di sila nakakatulong sa akin. Kahit ba sabihin nilang pwede na akong sumama sa kanila, e ang tanong mababago ba nila ako? Ang life ko? No!

Bumalik na ako sa kwarto para magpahinga, ayoko na muna mag-isip kung ano. Basta ang mahalaga magpapa-rehab na ako para matapos na 'to.