She's The BOSS (ABKA book 2) COMPLETED

Chapter 115

Dahil sa nalaman ko, ipinalibing ko na kaagad ang bangkay na pinagluksaan namin. Ewan ko ba! Ang baboy naman ata ng ginawa ko -____- Kaya ganun na lang ang galit sa akin ng Mommy ni Blake.

Sa ngayon dito kami tumutuloy sa bahay nila Ebony dahil ang bruha kong byenan ay pinalayas kami.

"Best salamat ha." Ako.

"Ano ka ba, wala yun. Atsaka sino bang matutuwa sa ginawa ng mother-in-law mo? Kawawa tuloy mga anak mo." Ebony.

Hays! Bakit ba ako binigyan ng ganitong kalaking problema?! Ano na naman ba 'to ha? Kailan ba ako magiging kuntento at masaya?!

"Maghihintay muna ako ng one week bago ako gumawa ng plan about Blake." Ako.

Hinawakan ni Ebony ang kamay ko. Naiiyak naman ako kasi sobrang hirap talaga e.

Wala akong idea if my husband is already dead or not. Buti na lang at nandito ang mga kaibigan ko para tumulong.

"Trisha." Si Papa :(

Agad akong tumakbo papalapit sa kanya sabay yakap. Umiiyak na naman ako 😥 Ano ba Trisha magpakatatag ka nga! Kaya mo yan.

Nanghihina ako sa tuwing may taong naaawa sa akin. Feeling ko wala na akong pag-asa, feeling ko namamalimos ako ng awa.

"Pa, ang hirap." Ako.

Hinawakan nya ang magkabila kong pisngi.

"Anak kaya mo yan. Nandito kami para suportahan ka, maging matatag ka para sa mga anak nyo ni Blake." Papa.

Alam na rin kasi ni Papa ang ibinalita ni Shawn sa akin. Mga anak ko na lang ang hindi pa nakakaalam.

Maya-maya ay dumating si Trixie, agad naman syang lumapit kay Papa.

"Hi po." Trixie.

"Trixie anak, kailangan nating mag-usap." Sabi ko.

Halata sa mukha nya ang pagtataka .. Pero kailangan nya 'tong malaman dahil may isip na sya, and she deserve to know everything.

Alam kong mabibigla sya pero I will do anything to make her understand our situation.

Dinala ko sya sa labas. Nag-start nang manlamig ang mga kamay ko, kinakabahan ako. Hindi ko naman kasi alam ang magiging reaksyon nya e.

Nagbuntong hininga na muna ako, kailangan ko ng magandang bwelo.

"A-anak, may kailangan kang malaman." Bungad ko.

Kumunot ang kanyang noo .. Ahh! Ang hirap naman.

"Ano?" She said coldly.

Nanginginig ako sa kaba ..

"Anak makinig ka sa akin." Ako.

"Yeah, oo." Trixie.

"Ang daddy mo." Sabi ko.

Alam kong naguguluhan na sya, aaahhhh! Parang hindi ko ata kayang sabihin sa kanya.

"May possibility na buhay sya."

Napabitaw si Trixie sa akin and she cries so loud. Agad ko syang niyakap, alam kong masakit na malaman nya ang katotohanang hindi Daddy nya ang iniyakan at pinagluksaan namin.

Biktima lang din naman ako e, pare-pareho kaming biktima dito. Wala sila or kaming dapat sisihin sa nangyari.