She's The BOSS (ABKA book 2) COMPLETED

Chapter 113

[Trixie's POV]

Daddy, nasaan ka na ba? Ilang araw ka nang hindi umuuwi. Nandito na po ako oh! You told me that you really miss me :( Pero bakit? Bakit ikaw naman ngayon ang nagpapa-miss?

Hindi 'to pwedeng mangyari! Dad, isang taon na lang tapos na po ako ng college.

Hays! Life is too short talaga :(

"Trixie, pwede mo bang samahan sa banyo si Kristel?" Syred.

Aba, at ang kapal naman ng mukha nyang utusan ako. Hindi ko sya pinansin at nagbingi-bingihan na lang.

Hinawakan nya ang braso ko. Aish! Ano ba?!

"Please?" Syred.

"Sa iba ka na lang magpasama, girlfriend mo naman sya di ba? Bakit di mo samahan?" Inis kong sabi.

Narinig ko ang bungisngis nilang dalawa, ah so nang-aasar nga sila? Pwes wala ako sa mood na patulan sila.

Tumayo ako para kumuha ng makakain namin ni Blunt. Naramdaman kong may kasunod ako, at si Kristel yun.

"Ang ganda mo pala talaga, you're like Tita Trisha." Kristel.

So what?! Kapal ng face maka-TITA huh, sarap mong sapakin. Dahil sa plastik ako, pinilit ko na lang ang sarili ko na kausapin sya.

"Thanks." Ako.

"Uhm- yung sinabi mo kanina? Hindi yun totoo, we're just friends." Kristel.

Ano 'to showbiz? Hahaha. Naiinis lang ako.

"Ah okay." Sabi ko.

Aalis na dapat ako nang bigla nyang hinawakan ang kamay ko.

"Iniiwasan mo ako?" Kristel.

"Look! Patay ang daddy ko, may oras pa ba ako para makipag-usap sayo?" Sabi ko.

Natigilan sya then umalis naman ako .. Argh! Akala mo kung sinong mabait e, trust me masama ugali nyan.

Bumalik na ako sa upuan ko at ibinigay kay Blunt ang pagkain.

"Mommy kain po." Ako.

"Okay lang ako." Mommy.

Hinawakan ko ang malalamig nyang kamay, nakakaawa sya sobra. Ang losyang na ni Mommy, hindi na nya naaayos ang sarili nya.

Sobrang depressed na sya dahil sa pagkawala ni Daddy. Kahit sino naman e di ba?

"Mommy please." Ako.

"Sige na." Mommy.

Napapaluha na lang ako sa tuwing tumatanggi si Mommy sa akin. Akala ko maganda ang pagbabalik ko, pero wala e!

Maya-maya ay dumating si Mamita and she's mad again. Bakit ba di nya matanggap na wala na talaga si Daddy?!

"Hoy babae!" Mamita.

Napatayo kami nila Mommy, may hawak syang papel at ballpen.

"A-ano po ito?" Mommy.

"Divorce papers yan, gusto ko bago ilibing ang anak ko hiwalay na kayo. Baka sayo pa mapunta lahat ng pinaghirapan nya. So if I were you, pumirma ka na." Sabi ni Mamita.

Nagulat ang lahat sa eskandalong ginawa nya, nakakahiya na talaga!

"Asawa ko ang pinag-uusapan dito, e di kung ayaw nyo na makinabang ako ibigay nyo na lang sa mga anak namin. Sobra ka na!" Umiiyak na sabi ni Mommy.

Aaahhh! Ayoko na talaga. Nakakasawa na ang mga ganitong drama. Daddy, nasaan ka ba kasi? Walang magtatanggol sa amin nila Mommy 😔😔

Bumalik ka na please! Alam kong ayaw mo na nagkakagulo kami ng ganito .. Kaya bumalik ka na please!

"Trixie!" Mamita.

"P-po?" Ako.

"Sabihin mo dyan sa hapit mong nanay na wala na kayong mapapala." Mamita.

Wow! Nakaka-insulto naman yun, patulan ko na kaya ang bruhang 'to?!

Kawawa naman ang Mommy ko, syempre pati si Daddy -___- Hays! Puro na lang problema, kailan ba matatapos 'to?!