She's The BOSS (ABKA book 2) COMPLETED

Chapter 110

Bukas darating ang mga Lolos and Lolas ko -___- Nakaupo kami ni Mommy habang si Blunt naman ay kasama nila Syred and Kristel. Hmp! Nakakainis.

Hanggang ngayon ay hindi pa din tapos mag-drama si Mommy, lalo na kagabi. Halos basagin na nya ang salamin ng coffin dahil sa pagwawala nya.

"Mommy, tama na." Ako.

Hinawakan nya ang kamay ko.

"Anak, iwan nyo na ako ni Blunt. Wala nang kwenta 'tong buhay natin." Mommy.

Naiyak ako sa sinabi nya, ano bang ibig nyang sabihin?! She is so crazy. Hindi ko kaya 'tong big challenge na dumating sa buhay namin.

Syempre lahat ng iniwang obligasyon ni Daddy ako na ang bahala doon.

"Mom don't say that, hindi ka namin pababayaan." Ako.

"Paano ang pag-aaral mo?" Mommy.

Aish! Ang kulit nya grabe. Hindi na lang ako nagsalita dahil mahabang paliwanagan pa 'to.

Maya-maya ay lumapit sa amin si Tito Shawn, may dala sya. Ewan ko kung ano yun.

"Bigay yan ng production team sa States." Tito Shawn.

I open the envelope, 50,000 pesos galing sa States? Haha. We don't this!

"Ibalik mo yan sa kanila." Ako.

"But you need this." Tito Shawn.

Kinuha ni Mommy yung pera sabay lapit kay Daddy, heto na naman sya sa drama nya -___- Kailan ba matatapos 'to?!

Hindi na tama 'to, hindi ako handa sa mga susunod pang mangyayari sa amin ni Mommy.

[Trisha's POV]

Dalawang araw na syang hindi umuuwi, kamusta na kaya sya? Yung dinner na niluto ko hanggang ngayon nasa Ref pa.

My King, bumalik ka na please! Miss na miss na miss na miss na kita 😓 Alam mo bang wala akong kayakap kagabi? Walang Blake na humahalik at nangungulit sa akin tuwing gabi.

Walang Blake na maingay kapag inaantok ako -___- Wala akong naririnig na sweet and kilig words, sobrang tahimik sa bahay.

Hindi ko naaamoy ang mga masasarap at mababango mong luto. Ni hindi na din nagpa-pop ang pangalan mo sa cellphone ko, hindi ka na tumatawag at nagtetext sa akin.

Hindi ko na naaamoy ang nakaka-attract mong pabango, hindi ko na nakikita ang napaka-gwapo mong mukha 💔

Blake nasaan ka na ba?

Bakit ang tagal mong bumalik?

Hinihintay ka na namin ng mga anak mo :(

Tumayo ka na dyan hoy!

Blake ang sakit sakit sobra.

Bakit kailangang ikaw pa?! Blake ayoko ng ganitong buhay, ayoko nang wala ka. Hindi ako buo kapag wala ka, Blake hindi ko talaga kaya 💔💔

Para mo nang awa Blake, bumalik ka na kasi please! I really miss your kiss.

Blake ano ba?! Naririnig mo ba ako?! Tumayo ka na dyan 😭 Blake please .. Please!!

"Mommy wag ka na cry." Blunt.

Inabutan nya ako ng panyo, ito talagang si Little Blake :) Buti na lang at biniyayaan kami ng dalawang anak, akala ko maiiwan na lang ako mag-isa.

"Mommy tara na ho." Trixie.

Naupo kaming tatlo, sunod sunod na din ang dating ng mga taong nakikiramay at nagmamahal sa asawa ko.

"Mga anak, kaya natin 'to." Ako.

"Kayang-kaya Mommy. Wag ka nang umiyak, ayaw ni Daddy ng ganyan." Trixie.

"Oo na, oo na. Ano namang plano mo?" Sabi ko.

Ngumiti lang si Trixie at inakbayan ako .. Dalagang dalaga na ang anak natin Blake oh? Kung nandito ka lang sana, she is so pretty!

Kuhang-kuha nya ang mata mo :(
Hays! Pasensya ka ha, ang kulit ko na ba? Hindi ko lang kasi talaga matanggap na wala ka na.

"Mommy bukas na darating sina Mamita." Trixie.

"Nakahanda na ako." Sabi ko.

Imbes na umiyak nang umiyak ay pinilit ko na lang ang sarili ko na makihalubilo sa iba, masakit man pero sa ngayon itatago ko na muna ito.

I need to be strong para sa mga anak namin .. KAYA KO 'TO 💔