Neden mutsuz, yabancı gibi hissetmesi gereken yerde o hala mutluydu?
Aynı karşı tarafındaki gözlerinin içi bile gülümseyen kişi gibi.
Tüm şehir ayaklarının altına serilmişti sanki ve belkide doğduğu şehirden bile daha güzeldi burası.
En azından huzur vardı, bazı kötü anılarından uzaktaydı diye düşündü. En önemli olansa kendisini hiç olmadığı kadar güvende hissettmesiydi. Belkide herşeyin sorumlusu ondan birkaç metre uzakta oturan bedendir?
" Biliyormusun, buraya ondan sonra ilk defa birisini getiriyorum, oysa burası özel yerimizdi...
Bakışları durgunlaşıyordu Jimin'in.
... Ama sende benim için özelsin, belkide buyüzdendir. Hatta, sadece benim için değil. "
Dik bir yamacda oturmalarından kaynaklanarak kalbinin hızlandığını düşünmeye başlamıştı.
Yanılmıştı.
Yine.
Jazmyn sustu, çünki dolan gözlerinden eskileri pek hatırlamak istemiyor gibi gözüküyordu. Evet, ilk defa merak etmesine rağmen sustu.
Gecenin karanlığından doğan ayın yüzlerine yansıdığı, soğuk rüzgarın bedenlerini okşadığı bir vakitte Jazmyn içinden geçeni yaparak Jimin'e yaklaştı. Ona güven verirmişcesine, acılarını alırmışcasına sarıldı.
Jimin sustu.
Jazmyn sustu.
Belli belirsiz sükunet havada hakim kuvveydi.
Jimin, Taehyung'u hatırlayarak vicdan ezabı çekmeye devam ederken aynı zamanda kollarını sardığı bedenin kokusunu aldıkca bu düşünceleri kafasından atmaya çalışıyordu. Çünki huzur belkide bu kızın ta kendisiydi.
Jazmyn'se bu güçlü bedenin neler çeke bileceğini düşünerek ekstradan çaba sarf ediyordu. Saniyeler birbirilerini kovaladıkca üzülüyordu.
Hiçbir şey normal değildi bu güzel günün ardından.
Jimin aklına gelen düşünceyle ayağa kalktı ve dolayısıyla Jazmyn de, kalkmak zorunda kalmıştı.
Siyah olan düşüncelerini pekte iyi olmayan yoldan dağıtmaya çalışacaktı.
Yanlış yapacaktı.
" Senden bir şey isteme hakkına sahiptim hatırlıyor musun? "
Diğeriyse neden aniden böyle bir şeye kalkıştığını düşünüyordu bu güzel günde, suskun gecede.
" Evet. "
Tereddüt etmeden aklındaki sorunu sormaya, döngülerini döndürmeye kararlıydı.
" İlk ve...
Kesinlikle son olamayacak.
... son kez seni öpe bilir miyim beyaz? "
Kızın sıcak ellerinden tutarak kendisini kaybetmeye artık hazırdı.
Hayatını bulacağı dudaklar, acımasız karanlığının kaderini belleyecekti.
Jazmyn ani şokun etkisinden hala
Yalnış bir şeydi yaptığı, hemde çok yalnıştı ama aynı zamanda da geçti artık. Çünki karşısındaki masum kız onun acılarının ağırlığını hissede biliyordu, buyüzden de, bu günün hatrına onları hafifletmek düşüncelerindeydi.
Bu düşünceleri delice ola bilirdi ama karşı tarafın düşündüğünden daha karanlık ve acımasız ola bileceğini nerden düşüne bilirdi ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☯ Sadece son ☯
Fanfiction" Ruhunu karanlık gecelerin o çıkılmaz hapisanelerinden özgürlüğüne kavuşturan ben, neden sana ışığı armağan edemiyorum? " " Belkide... Belkide ışık sen olduğundandır. " ...
