☯ Sadece son ☯

☯ 21 ☯

Hatıralarının neden beklenmedik zamanlarda aklına dolduğunu anlayamıyordu. Geçenlerde eski arkadaşını hatırlaması gibi mesela.

Peki sonuç?

Birşeyleri değiştire bilme olasılığı kaçtı?

Yoktu.

Odasına titreyerek girdiği zaman kendi üzerine bile sinen okyanus kokusuyla farklı duygular aktarılmıştı Jazmyn'in kanına.

Herşey çok farklıydı.

Oysa bir o kadar da habersizdi. Diğer odada kalan Jimin'in durumundan olduğu gibi. Jimin, yatağına uzanarak beyaz tavanını izliyor ve geçen her saniyede daha da farklı hisler geçirmeye başlıyordu. Bundan daha ötesi olamaz dediği her saniyede olaylar boyut değiştiriyordu. Jazmyn'in ona karşı olan tutumundan yanlış anlaşılmalar çıkartmaması için kendini zorluyordu. Ama kızın konuşma tarzı bile Jimin'i kendisine çekerken, nasıl olacaktı bu?

Jazmyn beyazdı, sadece siyahına ait olan beyaz.

ㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇ

Jazmyn, salonda büyük raflardaki kitapları gözden geçirerek kendisine uğraşmak için birşeyler yaratıyordu. Kitaplar o kadar özenle dizilmişti ki, Jazmyn düzene hayran kaldıktan sonra adlarını incelemeye koyulmuştu. Aralardından en çok dikkatini çeken tek kitabı eline aldı.

Yin ve Yang'la ilgiliydi.

Kitabın yüz kapağındaki karışık fotoğrafa o kadar dikkatini vermişti ki, merdivenlerden inerek kapı pervazına dayanan ve onu izleyen Jimin'den habersizdi.

Yine onu yakalamıştı işte.

" Bizler mükemmel değilsek bile hep bir bütünüz. "

Dudak altından yavaş ama Jazmyn'in duya bileceği tonda söylemişti. Jazmyn'se bu sefer irkilmeyerek başını yavaşca kitaptan kaldırarak Jimin'e dikmişti. İrisleri öyle güzel parlıyordu ki, sanki böylelikle ona kalbinden geçen her genç duygunu aktarıyordu.

" Zorluklara rağmen bir birimize dürüstüz. "

Gülümseyerek kitapta yazılan cümleni tamamlamış ve Jimin'in gözlerinde doğan şaşkınlığa şahit olmuştu. Jimin, uzun zaman önce okuduğu kitabın pekte ünlü olmamasından kaynaklanarak başka hiç kimsenin de onunla ilgilenmediğini sanardı. Jazmyn'in okuma ihtimali bile hiç aklına gelmemişti. Buyüzden devamı getirilen cümlesi ona olduğundan daha da çok iyi hissettirmişti.

Herşeyiyle onu tamamlıyordu o beyaz.

" O-Okudun mu? "

Jimin kurumuş dudaklarını ıslatarak konuşmuş fakat sesinin titremesine engel olamamıştı. Yavaşca adımlıyarak Jazmyn'in yanında durmuştu. Kızdan yayılan çilek kokusu onu meyhuş ediyordu. Başını o güzel boynuna gömerek kokusunu doyasıya içine çekmek isterdi. Fakat aralarında sanki üzüntüden doğan ince bir pencere vardı.

Ne kadar da tehlikeli.

" Okudum siyah. "

Herşey o kadar güzeldi ki, Jimin bu saniyeleri dondurmak isterdi. Ulu Tanrısı izin verir miydi bu saniyelerinde defalarla yaşamağına? Hiç durmadan kızın dudaklarından kendi sonunu tatmağa?

" Siyah? "

Hayatında hiçbir zaman bütün duygularını doruklarına kadar yaşamayan Jimin, şuan yeddi günahında sahibiydi. Beyaz meleğe aşık günahkardı o. Buyüzden bakışlarını o güzelden hiç çekmiyor, gözlerindeki parıltılarla kıza sorusunu yönlendirmeye devam ediyordu. Jazmyn'se sadece gülümsemişti.

" Siyah. "

Jazmyn dudaklarıyla o kelimelerin izahını vermese bile gözleriyle anlatmıştı her narin duygunu. Her ikiside kitaplığın önünde gülümseyerek bir birilerine bakıyordular. Gözleriyle konuşuyordular.

" Dışarı çıkmak ister misin bugün? "

Sorusunu tereddüt bile etmeden sormuştu, çünki Jazmyn o kadar güzel gülümsüyordu ki, resmedemediği bu ana birer anı bahşetmek istemişti.

" Olur. "

Kızın cevabıyla kalbi tekrardan normal anlayışını unutmuştu. Gerçi ne zaman o anlayış vardı ki?

" Nereye gitmek istersin? "

Jazmyn'in bulunduğu ortamda daha fazla durarak onu sıkmak istemeyerek uzaklaştı, pencerenin yanına doğru. Oradan usulunca dışarıya bakarak gülümsemekteydi.

" Farketmez, sen nereye istersen. "

Hala kitaplara bakaraktan bunu söylemesiyle Jimin, aklına dolan fikirle gülümsemişti. Gün onların olacaktı.

" Çocukluğunda en çok nereye gitmek isterdin? "

Masum sorusuyla Jazmyn bir süreliğine duraksamış ve bakışları ifadesizleşmişti. Gülümsemesi yüzünde asılı kalmış dudakları titremişti.

O çocukluğunu geçirmiş miydi ki?

" Benim çocukluğum eğlenerek değil, daha çok arkadaş ve baba hasretiyle geçti buyüzden artık belirlenmiş bir yaşımdan sonra eğlenmek en son sevdiğim şeyler sırasında yer alıyordu. "

Burukca gülümsemeye çalışsa da hissettiği üzüntü ve acını Jimin en ücra hisselerine kadar tadıyordu. Buyüzden Jimin ona yaklaşarak tam yanında durdu ve elinin tekini kızın omuzlarından birine yerleştirerek sıktı. Oysa sıkıca sarılmak, kızın nefesini göğüs kafesinden hissettmek isterdi.

" Üzgünüm Jazmyn. "

Jimin'in gerçekten üzgün çıkan sesiyle Jazmyn titreyen dudaklarına bile dur diyememişti. Yavaşca ellerini Jimin'in beline sararak başını göğsüne koymuştu. Kendisini kabullenmese bile güvende hissediyordu. Sanki Jimin'in yakınında olduğu saniyeler okyanus kokan güçlü bir el onun etrafını sarıyor, kendisinden kalkan oluşturuyordu.

" Bugün herşeyi unutalım ve yaşayamadıklarımızı doyasıya yaşayalım. Benimle tüm günü gülücükleri suratımızdan eksik etmemeye var mısın beyaz? "

Ay çiçeğim... En nadir zamanlarda yüzünü gösteren nefesim, seninle bütünleşiyor benliğim.

Jimin'in ona beyaz demesiyle aklına tekrardan annesiyle ilgili olan anıları dolmuştu. Jimin'den ona yansıyan enerji bile annesini hatırlatıyordu. Fakat Jazmyn bu enerjinin sevgi olduğunu anlayamıyordu.

" Hatıralarımızdaki eksikleri tamamlamaya ve bazı güzellikleri kitabıma baştan yazarak, çoçukluğuma seninle dönmeye varım siyah... "

Gerçekten de, denildiği gibi kitapları baştan yazılmıştı...