Etrafındakı hiç bir şeyi umursamayarak donukca bakışlarını tek bir noktaya yönlendirerek tüm odak noktasını o yapmıştı. Gözleri şişmiş ve kızarmıştı ama kesinlikle yaş gelmiyordu daha fazla.
Yaşlar bile o gözlerden daha fazla akmak istemiyordu. Kaybetmişti.
Dünya bir adet Park siyah Jimin'i kaybetmişti.
Ne yani Jazmyn onu hep sadece güzel anısı olarak mı hatırla malıydı? O bakışları sadece hayal olarak mı gözleri önünde canlandır malıydı?
Yapamıyordu.
Hava çok soğuktu. Ve Jazmyn siyah için çok özel olan yerlerden birindeydi. Onu önceden getirdiği sahildeydi. Yine uzaktaki o eve bakarak onu hatırlıyor, daha fazla kalbini parçacıklara bölüyordu.
Üşüyordu. Ama busefer arkadan omuzlarına battaniye yerleştirecek Jimin yoktu. Buz tutmuş kalbininin soğuk katlarını eritecek Jimin yoktu. Ağladığı zaman göz yaşlarını silecek, ona anlamlı bakacak Jimin yoktu.
Jimin yoktu!
Hayatındaki bu boşluğu ne dolduracaktı? Annesinden sonra aldığı bu tramva onu nasıl eskisi gibi ayakta tutacaktı?
Tutamayacaktı.
Şimdi anlıyordu. Bir bitkinin suya duyduğu ihtiyac gibi Jazmyn de Jimin'e, sevgisine muhtaçtı.
Hava kararmıştı artık yıldızlar gökyüzünde kendini belirtiyordu. Ama gökyüzü bile kalbi kadar kararamazdı.
Gökyüzü...
" Gökyüzüm... Şimdi kainatım olarak galaktikalar arası yolculuğunda mısın? Beni niye almadın yanına? Kalbine sığdırdığın gibi o yolculuk trenine niye sığdıramadın? Ne yapacam ben sensiz, sevgini bana inandıran sen olmadan nasıl daha sıkı tutunucam bu hayat yoluna? Söyle siyahım... Beyaz sensiz ne yapacak? "
Ellerinde sıkıca tutduğu kolyeni dudaklarına değdirerek öptü. Arkasındaki ' Jazmyn ' yazısı kalbine bile kazınmışsa niye kolyesini bu acımasız dünyada bırakarak gitti ki? Namjoon uçurumun yanında bunu bulduğu zaman kabul etmişti.
Jiminle aynı dünyada nefes almasa bile kalbi sonsuza kadar onun adını anarak atıcak, aldığı her nefeste onu hatırlayacaktı.
Peki bu ona yetecek miydi? Sevgilisini sadece düşüncelerinde yaşatmak beyaza yetecek miydi?
Hayır.
Ayağa kalkarak elindeki kolyeni boynuna taktı. Madem o yoktu Jazmyn White sevgilerini onun yerine de yaşatıcaktı. Hayat beyazın sahnesine final semfonisi okuyuncaya kadar siyahının yerine de...
Yavaş yavaş gözüne uzaktaki evi kestirerek oraya doğru adımlamaya başladı. Yeterli değildi...
Onu daha bir gün görmemesine rağmen öylece hayal etmek yeterli değildi. Onu daha da hissetmek için, siyahının anılarına doğru gidecekti.
O eve...
***********************************************
Üzgün zamanda olsa bile onun gözkulak olması gerek birisi vardı. Fakat o ortalıkta yoktu.
Namjoon evin içinde delice adımlayarak düşünüyordu. Bu kız nereye gide bilirdi?
Cherry onu yalnız bırakmamak adına kendi evine çağırmıştı ama Jazmyn'den ziyade Cherry bile ortalıkta yoktu. Namjoon Seokjin'in onu için yedek olarak getirdiği telefonuna diğer numaraları yüklemişti ama pişmandı. Çünki telefonu susmak bilmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☯ Sadece son ☯
Fiksi Penggemar" Ruhunu karanlık gecelerin o çıkılmaz hapisanelerinden özgürlüğüne kavuşturan ben, neden sana ışığı armağan edemiyorum? " " Belkide... Belkide ışık sen olduğundandır. " ...