Ozan'ın gözünden;
"Ne yani şimdi ben kankamın arkasından iş mi çevireceğim?!"
Tabiiki Eylül'e yardım etmek isterdim ama Mert'in arkasından da iş çevirmek istemiyordum.
Eda,ellerini beline koyup sinirli bir şekilde bana baktı.
"Evet beyfendi. Sevgilinden de kıymetli mi?!"
Elinden çekip yanıma oturttum.
"Senden kıymetli olur mu hiç?! Ama bir yandan da bakınca... Ya da boşver. O Mert salağının biraz burnu sürtünsün."
Eda, yanağımdan öptükten sonra ayağa kalktı.
"Eylül'e müjdeli haberi verelim o zaman!!!"
***
Eylül'ün gözünden;
Merdivenleri çıkarken bir yandan da iki haftanın bitmek üzere olduğunu düşünüyordum. Ve ben hâlâ Mert'i kendime aşık edememiştim. Lavoboya girince kapıyı arkamdan kapatıp kilitledim.
Klozetin kapağını açmadan oturdum ve yeni planlar düşünmeye başladım.
'Bu iki hafta bitince boşanacaksınız ve bir daha asla görüşmeyeceksiniz.'
İç sesimin bile benden daha mantıklı olması sinirimi bozuyordu.
Telefonum çalınca cebimden çıkardım ve açtım.
"N'oldu Eda?!"
Telefonu o kadar büyük bir bezginlikle açmıştım ki sanırım Eda'da bunu fark etmişti.
"Asıl sana noldu? Moralin neden bu kadar bozuk?!"
Derin bir nefes verdim.
"Bu son iki hafta öyle hızlı geçecek ki kesin hiçbir şey hissetmeyeceğim."
Telefonun diğer ucundan Ozan'ın sesi gelince bir anda aklıma Eda'nın onunla konuşacağı geldi.
"Eylül çabuk Edalara gel. Bu işi hemen halledelim."
Göremeyeceklerini bilsem de kafamı salladım.
"Tamam. Yarım saate oradayım."
***
Telefonu kapattıktan sonra elimi yüzümü yıkadım ve banyodan çıktım. Odaya geçip çantamı aldım.
Koşar adımlarla merdivenleri indikten sonra dış kapıyı açtım.
İnşallah Ozan yardımcı olabilir.
***
"Evet hadi başlayalım o zaman."
Eda, ellerini çırparak yanımıza geldi ve Ozan'ın tam yanına oturdu ve ona konuşması için işaret verdi.
"Şimdi bunu söylediğim için Sema teyze beni öldürecek ama... Başaran ailesinin her sene düzenlenen iki yemek organizasyonu vardır. Aileye yeni katılan kişiler diğer fertlerle tanıştırılır."
"Kimlerle mesela?!"
Soru Eda'dan gelmişti.
"Halalar, amcalar, tezeler, büyükanne ve babalar . "
"Bu bilgi ne işimize yarayacak peki."
"Bu yemek...Balo tarzı bir şey. Mert'in eski sevgilileri de gelecek."
"NE?!"
"Ben de onu diyorum işte. Diğerlerinin yanında üstün durman lazım. Aile doğru karar verip vermediklerini sorgularlar bir yandan."
"Peki bu balo ne zaman?"
"Bir hafta sonra falan."
Eda, Ozan konuşmayı bitirir bitirmez onu yolladı ve geri gelip yanıma oturdu.
"Ne yapacağız?"
Sesim çok cılız çıkmıştı. O kadar 'eski sevgili'nin içinde hiçbir şey yapamazdım.
"İkimiz hemen alışverişe gideceğiz."
Kafamı salladım ve ayağa kalktım.
***
Aşk neden bu kadar zor bir duygu ki?
Sevmek,acı çekmek ve durgunluk...
Belki de bir yan etkidir...
Varlık ve yokluk...
Aşk var ama aynı zamanda yok...
