45.Bölüm

15.1K 455 8
                                    

Eylül'ün gözünden;

Kafam o kadar karışıktı ki...Bir anda hayatımın içine hızlı bir adım atmıştı. Bir ay sonra karşıma geçip bana sinirlenezdi ya da yaptığım işleri sorgulayamazdı.

Beni mahveden zaten oydu...

Tuna ne olacaktı? Ona aşık değildim ama yine de seviyordum...Beni bu zor zamanlarımda yalnız bırakmamıştı ve hep arkamda olmuştu.

Mert'le tekrardan bir geleceğimiz olursa ona ne olacaktı?!

"Napıyorsun?"

Kafamı kaldırınca Eda ile göz göze geldim.

"Düşünüyorum..."

Yanıma gelip elini omzuma koydu.

"Sen ne yaparsan yap hepimiz arkanda olacağız biliyorsun değil mi?"

Eda, hayatımda sahip olduğum en iyi arkadaştı. Annemden bile daha yakındı bana...O, artık benin kardeşim gibiydi.

"Biliyorum...Peki ya Tuna ne olacak?!"

"Tuna, senin kararlarına saygı duyacaktır ama sen sadece Mert'in ilk adımı atmasını bekle tamam mı?!"

Kafamı salladım.

"Tamam."

Mert'in gözünden;

"Şimdi ne bok yiyeceksin gerizekalı?!"

Elimi,saçlarımdan geçirip kafamı kaldırdım. Ozan'ı bana akıl versin diye çağırmıştım ama sabahtan beri yaptığı tek şey, ne kadar aptal olduğumu söylemekti.

Aptalın teki olduğumu biliyordum ama ona karşı bir şeyler hissedeceğimi nereden bilebilirdim ki sanki?!

Bugüne kadar kimseden bir şey hissetmemiştim. Duygusal anlamda...Ama Eylül, beni yanıltmıştı işte.

"Ne yapacağımı bilmiyorum."

Sinirle patlamasını beklemiyordum.

"Tabii bilmezsin bok kafalı!! Kız artık mutlu tamam mı?! Ya adam gibi sev ya da peşini bırak!!"

Onun aksine soğukkanlı bir şekilde kafamı salladım.

Ne yapacaktım ben şimdi?!

***

Elimdeki çiçekleri sıkıca tutup Eylül'ün ofisinin kapısında beklemeye başladım.

Cesaretini topla ve gir aptal herif?!

Arkamı dönüp etrafa göz attım. Diğer çalışanların durup beni izlediklerini görünce rahatsızca kıpırdandım.

Ne demek istediğimi anlayıp işlerine geri döndüklerinde ben de kendimi cesaretlendirmeye başladım.

Yapabilirsin. Kendine güven...

Elimi kapıya uzatıp yavaşça açtım. Kafasını önünde duran kağıtlara odaklamış bir şekilde duruyordu.

Kapının önünde dikilmeyi bırakıp yanına doğru ilerlemeye başladım.

Önündeki kağıtlara bakınca yazdığı yazının başlığını okudum.

Kaptan Greg'in Prensesi Olmak.

Zoraki AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin