My Kind of Girl

20 - Problematic

Ilang saglit pa, matatapos din ang dalawa. Gino sits, stretches and slouches on the soft couch.

YANNI: (nakapameywang) Hoy, ano pang ginagawa mo diyan? May painat-inat ka pang nalalaman. Umuwi ka na. Anong oras na o.

GINO: (mangingiti) Uy, nag-aalala ka ba na baka may mangyari sa akin sa daan?

YANNI: Mukha mo! Ikaw ang dapat mag-alala para sa sarili ma kasi baka kung ano ang magawa ko sayo pag di ka pa umalis. At isa pa, gusto ko ng magpahinga kaya pwede, shoo!!!

GINO: Ba't ba asar na asar ka sa akin? Di mo pa rin ba matanggap na ako ang napang-asawa mo...na kasal ka na sakin?

YANNI: E ba't ikaw, tanggap mo rin ba na ako ang napang-asawa mo...na kasal ka na sakin?

GINO: Oo naman! Tanggap na tanggap!

YANNI: Hoy, hindi ako nakikipagbiruan sayo.

GINO: At hindi rin ako nagbibiro.

YANNI: Whatever! Umuwi ka na nga kasi.

GINO: Pwede bang magpahinga muna ako saglit?

YANNI: Ikaw...namimihasa ka na ha. Parang yon lang ang ginawa mo, napagod ka na agad?

GINO: Nakakapagod kayang tumayo dun ng ganun katagal.

YANNI: O di ba, ikaw may gusto niyan? Wala namang pumilit sayo na gawin yon tapos ngayon rerekla-reklamo ka. At isa pa, may nagliligpit ba ng pinagkainan na nakaupo?

GINO: Oo na po. (murmurs) Sinabi lang na nakakapagod tumayo, ang dami na agad sinabi.

YANNI: Anong sabi mo?

GINO: Sabi ko, pwede bang maupo ka muna? Hindi ka ba napapagod? Kanina ka pa nakatayo. Tas di ba nangangalay yang kilikili mo kakapameywang?

YANNI: Nang-aasar ka ba?

GINO: Joke lang. Maupo ka nga kasi.

YANNI: Ayoko. Umuwi ka na.

Biglang aayos ng upo si Gino at magseseryoso at matamang tititig sa kanya.

YANNI: Ba't ganyan ka makatingin?

GINO: Let's talk.

YANNI: Wala na tayong dapat pag-usapan, okay? Kaya umuwi ka na.

GINO: Meron.

YANNI: Gino, pwede ba, gusto ko na talagang magpahinga.

GINO: Saglit lang to. Kaya pwede rin bang maupo ka na muna?

YANNI: Ano na naman ba to? Tungkol na naman saan?

GINO: Sa atin.

YANNI: Di ba sinabi ko na sayo, na walang mag—

Mapapatigil ito sa pagsasalita dahil sa expression sa mukha ng kaharap. There's something in his stare that makes her feel a little chill. The same thing she felt nung time na isinuot nito ang kwentas sa kanya na tila ba may dalang babala.

GINO: Maupo ka muna, please?

Wala ng magagawa pa si Yanni kundi ang maupo ito.

YANNI: So, what is it this time?

GINO: Gusto kong sa bahay ka na tumira.

YANNI: (in a loud voice) What?!!

GINO: Pwede ba, yang boses mo.